~•KESKİN KILIÇ•~ Semih Kılıçsoy

5.Bölüm

Gunaydin baylar bayanlar, kaydiraktan kayanlar.
-------------------------

Betül Kutoğlu
"Seninle daha önce hiç karşılaştık mı? Tanıdık geliyorsun bana."

Boğazıma kaçan tatlıyla deli gibi öksürürken Semih korkuyla yanıma gelerek sırtıma vurdu.

Sağol çok iyisin.

Biraz sonra öksürmem durulurken önümdeki sudan bir yudum aldım.

"İyi misin?"

Başımı sallarken bir yudum daha aldım sudan. Semih tekrar yerine oturdu.

"İyiyim, sağol."

Ne demişti o?

Tanıdık geliyorsun bana...

Gözlerinin içine bakarak yutkundum. Daha sonra başımı eğerek tatlımı yemeye devam ettim.

Üzerimdeki gözlerini hissediyordum. En sonunda beni incelemekten vazgeçip o da tatlısını yemeye başladı.

Bir süre sessizce tatlıları yedik. Tabaktaki herşeyi bitirince mutlulukla arkama yaslandım.

Etraftaki insanlara baktım biraz daha sonra Semih de tabaktakileri bitirince bana baktı.

"Kalkalım istersen?"

Kolumdaki saate baktım.

03.48

Yok artık. O kadar saattir dışarıda mıydık?

Gerçi normaldi; nezarethane, hastane, restoran falan derken bayağı geç olmuştu.

"Olur kalkalım, çok geç olmuş."

Kalkarken ilerideki masalardan birinde bize garip ama aynı zamanda mutlu gibi bakan bir adamı fark ettim.

Çok takmayarak çantamı alıp ayağa kalktım.

Semihle kapıya doğru yürürken belimdeki temasıyla titrek bir nefes aldım.

Ölecektim şimdi heyecandan.

Kapıyı açıp dışarı çıkacakken bir anda yüzümde flashlar patladı. Semih korkumu farkedince kolunu belime dolayarak beni kendine çekti.

Zaten şaşkınken bir de bir adamın Semih'e mikrofon tutarak sorduğu soruyla daha çok şaşırdım.

"Semih Bey, hanımefendi sevgiliniz mi?"

"Ne zamandır birliktesiniz?"

"Evlenmeyi düşünüyor musunuz?"

"Düğün ne zaman?"

Ne?!

Ahsen Altınel

"Oda kartını çıkar"

Asansöre binerken yüzü gözükmesin diye şapkasını öne doğru sertçe çektim.

Daha sonra kucağımdaki çantada oda kartımı ararken söylenmelerini duydum.

"Ya sabır, çattık deliye."

Kaşlarım çatılırken kartı çıkararak bekledim.

Asansörün kapısı açılınca Barış koridora doğru yürüdü.

"İki yüz dördüncü oda."

Odamın önüne gelince kartı okuttum.

Allah'ım lütfen odam dağınık olmasın.

Kapı açılınca Barış ayağıyla iterek hızla odaya girdi ve bir anda eğilince korkuyla kollarımı boynuna doladım.

Gözlerimi yüzüne çevirince boş boş bana baktığını fark edip yutkundum.