Keyifle okumanız dileğiyle.Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
Multimedia "Adam Cooper"
Üzerinde siyah örtü bulunan büyük yemek masasını ve bana bakan insanları inceledim.Bazısı gülüyor bazısı şaşkın ama kızların çoğu ise pembeleşmiş yanaklarıyla beni izliyorlardı.Ama bir kişi harıç. O ayağa kalkmış, mavi saç bandının kusursuzca süslediği saçlarını avuçlamış bana bakıyordu.Yanakları ise pembenin aksine bembeyazdı.Gözlerinden duygularını anlamak imkansızdı.Onu her haliyle tatlı yapabilecek yüzünü nasıl oluyo bilmiyorum ama vahşi bir hale getirebiliyordu. Gözlerinden gözlerimi çekip masaya bir adım attığımda istemsizce "Sasha" dedim.Herkes şaşkınca bize bakmaya başlayınca o da masanın köşesine geçti ve boğazını temizledi.
_Scott
Yutkunduğunda ve sessizliğin bizi esir aldığı sırada babamın sesi tüm vücudumda yankılandı.
_Demek tanışıyorsunuz?
Dedikten sonra bitmemiş sözlerini gözünü Sasha'ya dikerek tamamladı "Sizin gibi birisi Bayan Sasha bu kadar ağzı açık kalmamalı."
Babamın sözleri onu sinirlendirmiş olmalı masaya büyük bir hızla oturdu.Ama hiçbir şey yokmuş gibi yemeğine devam etmesi beni şaşırttı.Hangi ara edepsizce konuşurken zerre kadar utanmayan babam bu hale gelmişti.
Sorumun cevabını bulmak için gözlerimi babama yönelttiğim sırada elleriyle esmer bir kızın yanını işaret ettiğini görüp benim için açılan yere oturdum.Adını bilmememe rağmen hemen benimle konuşmaya başlayan kızın gösterdiği tabağı önüme çektim ve yemeye başladım.Tadı fena değildi.Yemeği bırakıp herkes gibi suyumu yudumlamadım.Bitmiş bardağımı masaya bırakırken iki adam(koruma ya da gözlemciler olmalı)hızla odaya girdiler.Sarışın olan Jared'ın sağ kolunu kumral olansa sol kolunu tutmuştu.Jared ise ikisinin arasında kıvranıyordu.
_Scott söyle şunlara da bıraksınlar beni.
Ayağa kalktığımda konuşmaya devam ediyordu.
_Ne demek hırsız!Hadi ama adamım ayıp oluyor
İçimden" adamım demese şaşarım" dedikten sonra adamlara gitmelerini söyledim.Bende Jared'ı alıp masadan ayrıldıktan sonra arkamdan konuştuklarını hissedebiliyordum.
SASHA
Odadan ayrılana kadar arkasından baktım ve o ayrıldıktan sonra gözlerimi Adam Amcaya diktim
_Bir orduyla döneceğini sanıyordum
Masadaki herkes gülmeye başlayınca Adam Amca sinirlenip elini masaya vurdu.Haklı olduğumu bildiğinden sadece masaya vurmakla yetindi.O dememiş miydi benim oğlum bir orduyla dönecek diye.Görünüşe bakılırsa pek orduyla dönmüşe benzemiyor.Zaten bir kişiyi bile getirdiğine şükretmeli.
Elime aldığım dolu tabakla birlikte masadan ayrıldım.Masayı toplama sırası kimde bilmiyordum zaten toplamaya da niyetli değildim.Çadırların olduğu alana geldim ve iki gündür hasta olan küçük çocuğun yanına iliştim.
_Sana yemek getirdim
Lezzetli olmasada yanına bıraktığım tabağa baktı ve büyük bir iştahla yemeye başladı.Yüzümde gülümseme yayılırken yatağın yanındaki sandalyeye oturdum.
_Adam Amca'nın oğlu da baya yakışıklıymış.
Gülümsemem daha da artmışken şaşkınlıkla beni inceliyordu.Normalde bu kadar çok gülmezdim.Tahminen şaşırmasının sebebi buydu.Zorla da olsa yanaklarıma kadar yayılan gülümsememi yarıda kesip bittirmek üzere olduğu tabağa baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİANA SAVAŞÇILARI
Fiksi IlmiahHer şey iki yıl önce başladı...Biz Dianalıları kendi çıkarları için kullanmak isteyen Kuiperliler dünyamızı istila ettiler.Bizleri öldürmek yerine hafızamızı silmeye ve bizi yeniden programlamaya başladılar.Onların robotları olduk. Asla unutmamamız...