pizza istiyorum! | texting

🍕7

Ayağımla yerde ritim yakalamışken, hala bekliyordum. Bir insan bu kadar bekletilir miydi? Bu kadar uyuşuk işletme mi olurdu Allah'ınızı severseniz.

"Merhabalar." Kafamı kaldırıp yanıma gelen iki adama baktım. Bunlardı, hah.

"Merhaba." Yerimden bile kalkmadan, hafifçe gülümseyerek cevap verdim. Ama bu samimiyetsiz gülümsemeydi. Oldu, bir de samimi olsaydık!

Biri karşıma otururken, diğeri hala ayakta durmuş bana bakıyordu. "Kayra sen misin?"

Kaşlarımı kaldırdım. "Başka birini mi bekliyordun? Ayrıca ismim Kayra değil, arkadaşımın telefonundan yazıyordum."

"Hee." Dedikten sonra diğerinin yanına oturdu. "Yakup ben."

Gözlerimi kıstım. "Belli."

Şaşkınlıkla bana bakıp kalırken yanındaki adam konuşmaya başladı. "Buraya kadar yorulmuşsun, Yakup şimdi senden özür diler."

Yakup itiraz edercesine yanındakine bakarak, "Abi özür dilemem ya!" dediğinde yerimde dikleştim.

"Özür falan istemeye gelmedim, sadece yiyemediğim pizzami istiyorum. Ayrıca siz daha olgun birisine benziyorsunuz. Bu yaptığınız suç, pizzayı bu kadar sevmesem sizi mahkemelerde süründürebilirdim."

Yakup göz devirip ağız içinde konuştu. "O kadar kolaydı zaten."

Bacağımın üstündeki bacağımı sertçe yere indirdim. Topuğum sertçe yere çarpınca irkilerek bana baktı, neyse ki topuğum sağlamdı. "Avukatım ben."

Yakup'un kocaman olmuş gözleri önce bana sonra yanındaki abisine döndü. Şirince gülümsedim.

"Kimse bana pizza yapmayacak mı?"

"Abi hadi kalk, pizza yapalım."

Yakup abisini tuttuğunda, abisi sertçe kolunu çekti. "Sal bir Yakup, neyli istiyorsun pizzanı?"

"Sebzeli."

Kafasını salladı. "Tamamdır. Hazır olduğunda Yakup servis eder. Afiyet olsun şimdiden."

Şirince gülümsedim. "Teşekkürler. Bekliyorum."

***

hahayttt