PETALS of The SWORD || TK

Chapter 06

" මොකක් ?? ඔයා වැන්ටේව ඇල්ලුවාද ?? "

මේ වෙනකොට ජන්ග්කුක් උදේ පාන්දරම බොහොම අමාරුවෙන් ජිමින්ගේ රූම් එක හොයන් ඇවිල්ලා ජිමින්ට ඊයේ වෙච්ච දේවල් එකක් නෑර කියන ගමනුයි හිටියේ..ජිමින් තාමත් පිජාම එක පිටින් වෙනකොට මලාට උදේ පාන්දර නැගිටින්නෙ නැති ජන්ග්කුක් කුකුලත් අතේ අරන් ජිමින්ව හොයන් ආවේ එයාගේ ප්‍රශ්න වලට උත්තර හොයාගන්න ඕන නිසායි...වෙලාවට ජිමින් ඊයේ එන්න කලින් එයාගේ කාමරේ තියෙන හරිය ජන්ග්කුක්ට කියලයි ආවේ..ජිමින් කිව්වමයි ජන්ග්කුක් දැනගත්තේ එයා ඊයේ අච්චර දේවල් කරේ උදේ එයාව බේරගත්‍ත මකරාට කියලාත්..

කොහොම හරි ජන්ග්කුක්ගේ වචනයක් වචනයක් ගානෙම ජිමින් හිටියේ හුස්ම ගන්න බැරි තරම් පුදුම වෙලා..

" ඔව් ඉතින්...මන් එයාගේ කම්මුල ඇල්ලුවා...චිම් ඔයාට කියන්න එයා හරිම රස්නෙයි...ඒ උනාට ඒ ඇස්...මන් දැක්ක අහංකාරම ලස්සනම නපුරු ඇස් තිබ්බේ එයාට...ඒ ඇස් මගේ කන්ට්‍රෝල් එක නැති කරා චිම්...මගේ අත ඉබේටමයි එයාගේ කම්මුලට ගියේ.."

ජන්ග්කුක් ජිමින්ගේ ඇදේ හාන්සි වෙලා වැන්ටේගේ ඇස් මවාගෙන මූනත් රතු කරන් කියනකොට ජිමින් නම් හිටියේ හීනි ඇස් පුලුවන් උපරිමේටම බෝල කරන්..

" කුකි මට කියන්න ඔයාගේ අත..ඒක ඒක පිච්චුනේ නැද්ද ?? "

ජිමින් හරිම කලබලෙන් ජන්ග්කුක්ගේ අත් දෙකම පරීක්ෂා කරන ගමන් අහනකොට ජිමින්ට රැව්ව ජන්ග්කුක් අත ඇදලා ගත්තා..

එයා උදේ වැන්ටේව අල්ලපු අත තෙමෙන්නෙවත් නැති වෙන්න හෝදගෙන ආවෙත්...

" මොකටද පිච්චෙන්නේ ?? එයා ගින්දර බෝලයක් නම් අත උඩ තියන් හිටියා..ඒ උනාට එයා එහෙම ඇල්ලුවා කියලා පිච්චෙන්නේ නෑ..එයාගේ හම ටිකක් රස්නේ උනාට හරිම සිනිදුයි...ඒ වගේම එයා සුවදයි...ඒක හරියට පොඩ්ඩක් කර උන උනුම උනු පාන් ගෙඩියක් වගේ "

ජන්ග්කුක් කියනකොට ජිමින් ටේහ්‍යුන්ගේ මූන කර උන පාන් ගෙඩියකට සමාන කරලා මවාගන්න හැදුවත් ආයි ඒ වැඩේ ඇතෑරියේ මොලේට සමනල් ගැටේ වැටෙන්න ආව වගේ දැනුන නිසායි...

" අහන්නකෝ කුකී...වැන්ටේව අල්ලපු පලවෙනි කෙනා ඔයා !! "

ජිමින් කියනකොට ඇදේ ඉදන්ම ජන්ග්කුක් යාන්තම් බෙල්ල උස්සලා ජිමින් දිහා ඇහිඹම හකුලන් බැලුවේ ජිමින් කියපු කතාව එයාට නොතේරුන නිසායි.