Chapter 25

302 80 19
                                    

ජන්ග්කුක් හිටියේ කැළෑවක් ඇතුලේ ගවුමේ පැත්තක් උස්සන් වේගෙන් දුවන ගමන්...ගවුමක් ?? ඔව් ජන්ග්කුක් ඇදන් හිටියේ ගවුමක් තමයි..ජන්ග්කුක් හිටියේ ඇත්තටම කෙල්ලෙක්ගේ ඇඟ ඇතුලේ...එයාට පෙනුනා ඒ කෙල්ල ගවුමේ කොනකුත් උස්සන් මහ ගණ කැලෑව මැදින් දුවනවා...එයා කොච්චර හයියෙන් දුවන් ගියත් එයා ඈත තියාම දැක්කා යෝද මකරෙක් බිම වැටිලා ඉන්නවා...ඒ මකරට මුකුත් වෙන්න එපා කියලා ප්‍රාර්ථනා කරන ගමන් ජන්ග්කුක් එයා ළඟට දූවන් ගියත් යෝද බැලරියොන් මකරා ඒ වෙනකොටත් පණ අදින ගමනුයි හිටියේ..

ඒ ඇස්වල සමාව අයදින පෙනුමක් තියෙනකොට ඒ මකරාට මනුස්ස වේසයට එන්න උවමනාවක් තිබ්බේ නෑ...ලේ වලින් නැහැවිලා තියෙන ඒ සුදු කොරපොතු ජන්ග්කුක්ගේ හදවත සීතල කරණකොට ඒ පිහාටු අමාරුවෙන් ඈත් කරලා පිහාටු අතර අමාරුවෙන් රදවන් හිටපු පුංචි පැටව් දෙන්නෙක්ගේ නිසල සිරුරු ජන්ග්කුක්ගේ හදවත නතර කරා..

ජන්ග්කුක්ට දැනුනා එයාට හුස්ම ගන්න අමාරු වග..එයාට දැනුණා එයාව වෙව්ලනවා කියලා...එයාගේ මුලු ඇඟම ගහෙන්න ගන්නකොට ඇස් දෙකේ නිමක් නැතුව කඳුලු බේරීගෙන යනකොට ජන්ග්කුක්ට දැනුනා එයාව එකපාරටම කවුරු හරි තද කරනවා..

" ශ්ශ්...ඒක හීනයක්...ම්ම්හ්...ඒක හීනයක් ජන්ග්කුක්...ඒක නපුරු හීනයක් විතරයි..."

කවදාවත් අහලා නැති තරම් හුරුපුරුදු ඒ කටහඬ ආදරණීය වෙනකොට ජන්ග්කුක් ඒ පපුවට තව තුරුලු උනා...ජන්ග්කුක්ට දැනුනා ඒ තොල් ජන්ග්කුක්ගේ නළල මත රැදෙනවා...ඒවා සෑහෙන්න වෙලා ජන්ග්කුක්ගේ නළල මත රැදිලා තියෙනකොට ඒ අත හිමින් සැරේ ජන්ග්කුක්ගේ පිට අතගානකොට ජන්ග්කුක්ට දැනුනා ඒ උනුහුම අතරේ ගැහෙන එයාව සැහැල්ලු වෙනවා..එයාට දැනුනා ඒ නුහුරු ඒත් ජන්ග්කුක් ආස කරන ඒ උනුහුම අස්සේ ජන්ග්කුක්ගේ හුස්ම ගැනීම සාමාන්‍ය වෙනවා වගේම එයාට ආයි එහෙම්ම නින්ද යනවා...

" හොදට නිදාගන්න මැණික..."

ජන්ග්කුක්ට අන්තිමට හරිම ආදරණීය ආමන්ත්‍රණයක් ඇහෙනකොට නින්දෙන්ම ජන්ග්කුක්ගේ මූනට ලස්සන හිනාවක් ආවා...ඒ උනුහුමට ජන්ග්කුක් තව තව තුරුල් වෙනකොට එයාට සැපට නින්ද ගියා..සෑහෙන්න වෙලාවක් එයාට නින්ද ගියා...ඒ උනුහුම එයා ළඟ නෑ කියලා දැනිලා ඇහැරෙනකම්ම එයාට නින්ද ගියා..ජිමින් ඇවිල්ලා ජන්ග්කුක්ව ඇහැරෙනකම්ම එයාට නින්ද ගියා..

PETALS of The SWORD || TK Where stories live. Discover now