PETALS of The SWORD || TK

Chapter 24

" හරි කුකී...හිමින් හුස්ම ගන්න...අපි ඔයා සන්සුන් උන ගමන් ආයි පාරක් ට්‍රයි කරමු.."

ජන්ග්කුක් ලොකු හුස්මක් පහළට දාලා මීට ටික වෙලාවකට කලින් ප්‍රොෆෙසර් ජේම්ස් දුන්න චොකලට් එකෙන් කෑල්ලක් කෑවා..මේ වෙනකොට ජන්ග්කුක් ප්‍රොෆෙසර්ගේ ඔෆිස් එකට ඇවිල්ලා පැය තුන හතරක්ම වෙනවා වගේම ජන්ග්කුක් භූත පෙට්ටියේ ඉන්න ඇගලරෝන්ට බය වෙලා දෙපාරක්ම කලන්තේ දැම්මා..ජන්ග්කුක්ට කොච්චර ඕන උනත් සෝල් සීකර්ගේ වෙස් අරන් ඉන්න ඇගලරෝන්ට බය නොවී ඉන්න මොකක්දෝ හේතුවකට ජන්ග්කුක්ගේ හිත අමුතුම බයකින් පිරෙනකොට ඒ ගිනි ගන්න ඇස්වලින් පේන අපහැදිලි රූප පවා ජන්ග්කුක්ව සෑහෙන්න බය කරා...

ජිමින් , යුගී දෙන්නාගේ ඇගවල් වල ඉන්නේ හරිම අපහසුවෙන් වගේම හොබි, සූගා පවා ඒ දෙන්නාට වැඩිය ලන් නොවී ඈතින් ඉන්න නිසා ජන්ග්කුක්ට ඕන උනා ඉක්මනට හැමදෙයක්ම හරි ගස්සන්න..ඒ නිසා ජන්ග්කුක් නිවාඩු දවසේ උදෙන්ම කාලා බීලා ලෑස්ති වෙලා හවස්වරුවේ ප්‍රොෆෙසර්ව හම්බුවෙන්න ආවේ තනියමම එයාගේ බය නැති කරගන්න ඕන නිසායි..ඇරත් ඊයේ ඉදන් ජිමින්, යුගී දෙන්නා පේන්න හිටියේ නැති එකත් ජන්ග්කුක්ට ප්‍රශ්නයක් උනත් ජන්ග්කුක් හිතුවෙම එයාලා එයාලගේ ඇත්ත ස්වරූපේ නැතුව එලියට එන්න අකමැති ඇති කියලයි...ඒ නිසාමයි ජන්ග්කුක් තනියම හැමදෙයක්ම විසදන්න තීරණය කරේ...ජන්ග්කුක්ගේ බය නැති උන ගමන්ම එයාලට ආයි පූජාව පටන් ගන්න පුලුවන් කියලා නම්ජුන් කිව්ව නිසා ජන්ග්කුක් උපරිම උත්සාහ කරා සෝල් සීකර්ට තියෙන බය නැති කරගන්න..

" අහන්න කුකී..ඔයා ඇත්තටම ඇයි සෝල් සීකර්ට බය වෙන්නේ ?? "

ප්‍රොෆෙසර් ජන්ග්කුක් ළඟින් වාඩි වෙන ගමන් අහනකොට ජන්ග්කුක් හිමීට චුට්ටක් එහාට උනා..