Esmer Güzeli

bölüm-9

***
Değer bilene

Değer bilmek, değer bilinmek kadar güzeldi ve hoş bir duygu idi. Seni arayan soran, canın sıklığı zaman saatlerce konuşan bir insan ile ömür boyu yapabilmekti.

Arabadan inen Berivan, Asmin ve Şiyar içeri girmişti. Asmin elleri dolu dolu odasına giderken, Berivan kalçalarını kivirta kivirta kendinden ödün vermeden odasına kadar çıktı.

Odasının kapısı açıp içeri girdi. Poşetleri ilkin bejere koymuştu.

Kapının sert bir şekilde kapanması ile Berivan arkasını dönme zahmetine bile girmedi.

" Senin derdin ne ha?" Diye bağırdı kadına doğru. Fakat Berivan ona bakmıyordu bile. Kanında fokurdayan sinirleri vücuduna yayaliliuor adamı çileden çıkarıyordu.

" Sana bir soru sordum." Hâlâ ona bakmayan kadının dibine varmış kolunu sertçe tutup kendine çevirmişti. " Böyle yaparak bana meydan mı okuyorsun!"

Berivan başını dik, gözleri ise kocasına çevrili, kendinden emin endami ile kocasına baktı. " Haşa olur mu öyle şey? Sana karşı gelmek ne haddime!"

Kocası hâlâ ona bakıyordu. Berivan kocasına bakarak konuşmaya başladı.
" Ben niye sana karşı geleyim?" Dedi safa yatar gibi kocasına baktı.

" O zaman niye yüzüğünü takmadin kadın!"

" Vallahi, çarşı deyince bende akan sular bile duruyor biliyor musun?" Sözleri alay, gözleri ise olaydı bu kadının. He gülümsemesi sanki müzeden çalınmış bir heykel gibiydi.
" O yüzden birden çıktı aklımdan, hem ne var yani ha takmışım ha takmamisim." Dedi Berivan.

Bu kadın onunla oyun oynuyordu. Biliyordu. Ama oyuna gelmeyecekti. Fabrika ayarları ile oynanmasına izin vermeyecekti.

" Demek çarşı deyince unutuyorsun öyle mi?"

Berivan başını salladı.

" Bakalım bu yaptığımı, sana ne unutturacak!"

Berivan soru sorar cinsten kocasına baktı. Kocası yine ne hinlik peşinde ona bakıyordu. Kaşları soru sorar cinsten kaldırdı.

Şiyar avına yaklaşan aslan gibi kadının üstüne yürüdü. Berivan kocası üzerine yürüyünce kendisi de otomatik olarak arkaya doğru endekslemis sırtı soğuk sert duvara çarpmıştı. Kocasına hem merak hemde korku dolu gözlerle baktı.

Şiyar iki kolunu da kadının kaçmayacak şekilde duvara koymuş üzerine egilmisti.

" Yanmaya ve yakmaya hazır ol, Berivan!"

Kadın sen ne diyorsun demeye çalışıyorsun diyecekti ki kocası aniden dudağına sert ama dayanılmaz bir arzu ile yapmışmisti.

Berivan şok içinde kaldı. Gözleri ne kapandı nede kırptı. Sadece öylece kala kalmıştı. Dudakları birleşse bile kıpırdamadan öylece kalmıştı.

Beyin hücreleri sanki o an tüm işlevini yitirmiş gibiydi. Akıl ve mantığını kaybetmiş gibiydi. Tüm hücre görevleri o an o saniye durmuştu.

İlk gecede ona dokunan ama öpmeyen adam, şimdi onu öpüyordu.

Eli ile hızla kocasının göğsüne dayamış hızla kendinden itmişti. Kocası fazla kipirmadasa da bir adım geri çekilmişti.

Elinin tersiyle dudağını sildi.
" Ne yapıyorsun be sen?"

Adam ise hıncını almışcsina kadına baktı. " Ne yapıyormusum ben?"