KALPSİZ KALP

0.9

Kimseye söylememiştim Emir'e aşık olduğumu. Çünkü kendime yakıştıramamıştım bana zorbalık yapan birine aşık olduğumu. Bu yüzden bu sır benimle sonsuza kadar gelecekti. Ve kimseye de söylemeye niyetim yoktu.

"Kız sen kime aşık oldun? " diye sordu Merve. Tabiki söylemeyecektim. Bir şekilde geçiştirecektim. "Basit bir şeydi geçip gitti zaten, konuşmaya bile değmez. " Tabiki inanmamıştı ama üstelememişti de. Oyun bittikten sonra herkes çadırına uyumaya geçti. Bende aynı şekilde çadıra geçtim. Üzerime rahat bir şeyler giyip çadırdan çıktım. Ateşin başında sadece Emir vardı oraya gitmeyi çok istememe rağmen gitmeyecektim. Beni sevmiyordu ama beni evine çalışan olarak almıştı. İnsan hoşlanmadığı birini evine alır mı? İnsan hoşlanmadığı birini omzunda uyutur mu? Anlam veremiyordum. Aslında yaptığı hiçbir şeye anlam veremiyorum. Beni sevmiyor ama hiç de öyle bakmıyor. Bana öyle bir bakıyor ki sanki bakarken bile korkar gibi. Bana bugün iyi misin diye sorarken bile gözündeki korkuyu görmüştüm. Yada ben çok film izliyordum. Bunu neden bu kadar kafaya takmıştım. Alt tarafı iyi misin diye sormuştu. Abartmaya gerek yoktu.

Tam çadırıma dönecekken arkadan Arda seslendi. "İrem gelsene buraya neden orada bekliyorsun. " bunu dediği sırada Emir de arkasına bakmıştı. Ardaların olduğu yere doğru yürümeye başladım.

"Kızım nerdesin sen bizde seni arıyorduk. " çadırımdaydım nerede olacağım başka. "Çadırdaydım bağırsaydınız duyardım. "

"Neden uzağa kurdun çadırını buraya taşısana. "

"Tamam taşırım birazdan. " Bütün hocalar çadırlarına çekilmişlerdi. Bende çok ses yapmadan çadırımı Merve ve Ardanın çadırının yanına taşıdım.

"Ne oldu kız biraz soğuk gibisin " dedi Arda.

"Yoo değilim sadece biraz yorgunum. " yorgun değildim onlara kızıyordum. Buraya geldiğimizden beri hep ikisi takılmışlardı. Beni de ayıp olmasın diye çağırmışlardı. Belkide sadece ikisi takılmak istiyorlardı. Yada ben bu aralar herşeyi fazla kafaya takıyordum.

"Ben uyusam size ayıp olmaz değil mi? "

"Hayır tabiki yorulmuşsun belli ki. "

Ardından çadırıma döndüm. 5 dakika sonra Merve yanıma geldi. Ve konuşmaya başladı. "İyi misin İrem? " şimdi mi aklına geldi Merve hanım.

"İyiyim tabiki. "

"Bak bu aralar galiba seni biraz boşluyoruz. "

"Ama bunun seninle bir ilgisi yok galiba Arda'dan hoşlanıyorum. Ve oda bana karşı boş değil. "

"Ve bu yüzden de galiba seni unuttuk ama seni çok seviyoruz, Arda da bende seni çok seviyoruz. "

"O yüzden lütfen bize küsme ve bize soğuk yapma benim tek arkadaşım sensin ve seni kaybedemem. "

"Ya tamam da ben yolda Emirle oturdum farkında mısınız? "

"Arda benim yerime oturabildi. Sonuçta beni zorbalıyor sizi değil. "

"Ama biliyorsun Arda biraz pısırık bir çocuk bu yüzden çekinmiş. "

"Olabilir sonuçta sizinle bir derdi yok onun. "

"Tamam doğru söylüyorsun ama en son kavga etmişlerdi biliyorsun o yüzden olabilir. "

"Tamam ya özür dilerim ben bu ara biraz hassasım galiba, herşeyi fazla kafama takıyorum. "

"Regl olacağım galiba hep o yüzden. "

"Sizin adınıza çok sevindim umarım birbirinizi çok mutlu edersiniz. "

"Ya henüz bir şey yok. "

"Olur olur merak etme Arda seni seviyorsa hemen açılır tutamaz içinde merak etme. "

"Tamam o zaman ben çıkayım sende uyu iyi geceler. " yanağıma öpücük kondurup çadırdan çıktı. Bende uyumak için gözlerimi kapattım.