KALPSİZ KALP

1.5

Kaan Boşnak- Benimle kayboldun

Bugün okula erken gelmiştim. Biraz ders çalışacaktım. Bu ara çok boşlamıştım. Bu sene sınava girecektim ama henüz hazır hissetmiyordum. Bu yüzden artık bulduğum her fırsatta çalışacaktım.

   Neredeyse yarım saat sonra sınıf dolmaya başladı. İlk Merve ile Arda girdi. Sonrasında bir kaç kişi daha ve Rüya. Yanında Emir yoktu ne olmuştu acaba. Rüyanın gözleri şişmişti ve dudağı da patlamıştı. Normalde okula her gün gelirdi. Ne kadar serseri de olsa okulu aksattığını hiç görememiştim. Rüya bile devamsızlığı çok olan biriydi. Ve dersleri Emir'den daha yüksekti. Ama Emir buna rağmen hiç devamsızlık yapmazdı. Neyse nasıl olsa okul çıkışı gidecektim öğrenirdim.

   Hala çok garip geliyordu onların evinde çalışmak. Bir ağlama mevzusu nerelere gelmişti. Ve ben gereksiz yere stres yapmıştım. Kimse benim neden ağladığımla ilgilenmeyecekti. Emir sadece benim gözüm korkutmaya çalışıyordu. Ama bunu neden yapıyordu ki. Benim onların evinde çalışmam ne yararına olacaktı.

   Biraz sonra Merve yanıma geldi. "İrem Rüyanın yüzünü gördün mü? "

"Ne varmış yüzünde? " dedim anlamamış gibi yaparak. "Kızım gözlerinin altı kıpkırmızıydı. Ağlamış mı acaba. " Acaba Emirle bir alakası var mıydı?

"Ay ağladıysa ağladı bizene. "

"Kim bilir ne oldu da ağladı, acaba ailesinde problemler mi var? "

"Yoo bir problem yok. " dedikten sonra Merve bana şaşkınlıkla baktı haklı olarak.

"Sen nereden biliyorsun problem olmadığını. "

"Yani zannetmiyorum Rüya öyle herşeyi takan bir kıza benzemiyor ailesiyle olmamıştır bence. "

"Hem Emir de gelmemiş of aşırı merak ettim. "

"Of Merve bize ne ya kapat konuyu. "

"Ee siz ardayla ne iş. "

"Ne bileyim kızım ya bir yakın bir uzak. "

"Niye böyle bu çocuk ya yanımıza da gelmedi zaten. " Sınıfa hoca girdikten sonra dersi anlatmaya başladı. Ders matematikti ve 1 hafta sonra sınav vardı. Dersi güzel bir şekilde dinlemem gerekiyordu.

   Ders bittikten sonra Merve ile kantine indik. Arda ise başka sınıftaki arkadaşları ile takılıyordu. Bizimle hiç konuşmamıştı. Ama çok da takmamıştım sonuçta bizden başka arkadaşları da vardı.

   Merve ile kantinden tost ve meyve suyu aldıktan sonra dışarı çıktık. Deniz ile Rüya bir bankta oturuyordu. Rüya ağlıyordu ve bu garip bir şekilde beni üzmüştü. Biraz mallık var bende galiba. Ama bilmiyorum bu aralar çok duygusaldım her şeye üzülüyordum herşeyi gereksiz bir şekilde kafama takıyordum. Mesela bugün Emir'i merak etmiştim ve şimdide bana dünyayı dar eden kıza üzülüyordum.

   Bizde bir banka oturduk ve tostlarımızı yemeye başladık. "İrem acaba ben mi çıkma teklif etsem. " neyden bahsediyordu acaba. "Kime? "

"Kime olacak kızım Arda'ya. "

"Olabilir bilmiyorum. "

"Senin aklın nerede beni dinlesene. "

"Bencede sen et bizimkinin bir bok yapacağı yok. "

"Ben eve geçince yazacağım o zaman. " Sonra zil çaldı ve içeri girmek için ayaklandık. Arda da yakınımızdaydı. Bende bunu fırsat bilerek hemen konuşmaya başladım. "Merve sana yürüyen çocuk ne oldu? "

"Ne çocuğu? " dedi bende dürterek Arda'yı gösterdim. Hemen anladı ne yapmaya çalıştığımı. "Şans vereceğim galiba bilmiyorum kafam çok karışık. "

"Bence şans ver bizimkinden hayır gelmeyecek gibi. "

"Doğru diyorsun aslında yazacağım eve gidince. " Umarım bu yaptığımız şey işe yarar da bir an önce anlar neyi kaybettiğini. Aslında amacımız onu kışkırtmaktı ama ters de tepebilirdi.

   Sınıfa girerken Rüya anlamadığım bir şekilde bana bakıyordu. Umarım aklından yine bir hinlik geçmiyordu. Daha yeni ağlıyordu zırıl zırıl ya. Ne düşünecek ki.

   Dersler bittikten sonra çantamı toplayıp sınıftan çıktım. Merve hala içerde çantasını topluyordu. Ben de onu merdivenlerin orada bekliyordum. Hemen sonra yukarıdan Rüyanın sesi geldi. "Ezik yukarıya bak ve kameraya gülümse. " demesiyle kafamdan aşağı kırmızı bir boya dökülmesi bir oldu. Her tarafım boya olmuştu ve bütün okulun önünde. Allah benim benim belamı versin. Bu kız için üzülen kalbimi sikim.

                                       ...