Alt tarafı kızlarla bir gece yarısı buluşup eğlence amaçlı bir âyin yapıcaz en fazla ne olabilir ki?
"Sen bir tek bana aitsin kız çocuğu bir tek bana"
"Sen bana haramsın" dedim titrek bir sesle
"Sen bana adaksın kız çocuğu"
+18 şiddet, küfür, kan...
Her şey göründüğü gibi olsaydı, eline aldığın deniz suyu mavi olurdu...
Armis
_________________________________________
Armis ağlamama daha fazla dayanamayıp en sonunda beni Akhilleusa götürmeyi kabul etmişti..
Oraya gizlice gireceğimiz için bana siyah bir çarşaf verdi. Ben çarşafı giyerken oda cühenna kabilesinden öldürdüğü bir askerin kılığına girdi..
Şuan gökyüzünde cühenna kabilesine bakıyordum, ilk defa görüyordum cühenna kabilesini. Sarayı hem ürkütücü, hemde çok ihtişamlıydı..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Cühenna kabilesi temsili)
Armis bizi yere indirip tam sarayın önünde durdu, derin bir nesfe alıp saraya gireceğim sırada, Armis kolumu tuttu. Bakışlarım onu bulduğunda bana bakarak gözleriyle sessizce dikkatli olmamı işaret etti.
Kalbim hızla atarken derin bir nefes aldım ve başımı öne eğerek sarayın devasa kapılarından içeri adım attım.
Koridorlar, daha önce hiç görmediğim kadar karanlık ve sessizdi. İçerideki hava ağırdı, sanki her köşede gözler üzerimizdeydi.
Birden, uzaklardan gelen bir ayak sesi duyduk. Armis, hızla beni bir sütunun arkasına çekti ve nefesimizi tuttuk. Bir grup asker, ağır adımlarla yanımızdan geçti.
Korkumun kontrolümü ele geçirmesini istemiyordum.
Askerler uzaklaştığında Armis başıyla ilerlememiz gerektiğini işaret etti. Sakin adımlarla koridorun derinliklerine doğru ilerledik. Sarayın içi labirent gibiydi; her adımda daha da karmaşıklaşan yollar, karanlığın içinde kayboluyordu.
Armisle biraz daha yürüdükten sonra tekrar ayak sesleri duymuştuk, o an armisle göz göze geldik..
Etrafa bakınıp saklanmak için yer aradık ama ne sütun nede başka bir şey vardı koridorda, bomboş'tu..
Askerlerin ayak sesleri gittikçe yakınlaşıyordu, son çare olarak askerlerin yanımıza gelmesini bekledik..
Askerleri görünce duvar kısma gelip elimi önde birleştirdim. Armis ise dim dik bir şekilde bakıyordu onlara..
Askerler bize bakmadan önümüzden geçince ne zaman tuttuğumu bilmediğim nefsimi serbest bıraktım..
Armis bakışlarını askerlerden çekip "devam edelim" dedi fısıltı gibi çıkan sesiyle..
