Algol || Şeytan Yıldızı
Liam Elaf fantastik kitaplara ve filmlere bayılan, müzikler hakkında saatlerce konuşabilen sıradan bir üniversite öğrencisi. Finalleri bittikten sonra oda arkadaşlarının partiye gitmesini fırsat bilerek yurt odasında Harry P...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Liam olduğu zamanlar hayatın daha kolay olduğu kesindi. Evden dışarı adım atmayı reddettiği bir çocukluk, sosyalleşmenin ne demek olduğunu bilmeyen acayip hormonlu bir gence dönüştüğü lise yılları ve sonunda hayatını düzene oturduğunu düşündüğü üniversite yılları.
Gerçi üniversiteyi bitirememişti ve asla bitiremeyecekti. Pekala... Düşününce gerçekten acınası derecede kötü bir hayatı vardı ama burada asıl anlatılmak istenen büyücülük topluluğunu asla terk etmek istemeyeceğiydi. Anlatma şekli ne kadar tuhaf olsada.
Çünkü kim bu çılgın büyü topluluğunu bırakıp bir üniversite okurdu ki?
Yani, adamlar polislerle aynı işi yapan seherbazları vardı ama aslında aynı değildi di mi? Ve belki ilerleyen zamanlarda bir Büyüzoolog olurdu. Tıpkı Newt Scamander gibi. Etrafta bir valizle dolaşıp bakanlıkla başını belaya sokmazdı, sadece sihir dünyasının ona verdiğini kabul ederdi. Kesinlikle çılgın olmazdı. Bir hata yapsa bile soyadının getirdiği statü ve insanların üzerinde kurduğu baskıyla başı belaya girse bile gerçekte başı belaya girmezdi.
Çünkü Black'ler bir kraliyet ailesi sayılırdı. Çünkü sloganlarında dedikleri gibi "Daima Saf" fazlasıyla korunmuştu.
Belki de Algol olarak okul bittikten sonra, kardeşlerini alarak başka bir yerde yaşayabilirdi. Çürümüş safkanlardan uzakta, sadece sihrin ona gösterdiği pembeliklerin olduğu bir yer? Zaten yılın tamamında Hogwarsta olacaklardı ve kardeşleri sadece özel günlerde gelecekti.
Acaba İngilizler hangi günleri kutluyordu. Amerika pek kültürel bir yer olmasa bile hâlâ kutlanacak günleri vardı. Martin Luther veya Şükran günü gibi. Büyücülerin ise özel günleri ve gelenekleri daha farklıydı. En azından dolunayda bir bebek ya da bakire kurbanı yapmıyorlardı.
Onlar sadece yüksek -hayal edebileceğinizin 8 katı- standartları olan insanlardı. Irkçılığın başka bir versiyonuydu.
Algol bunun biraz komik olduğunu düşünüyordu, kendilerini bu kadar yüksekte ve özel gören bir topluluğun sadece damarlarındaki kanı övmek için tonlarca para harcamasını ve sonrasında kutlamanın etrafında bir tur atıldığında anında göze çarpan muggle geleneklerini rahatça görebiliyordu. Büyülü ve büyüsüz topluluk ne kadar ayrı olsa da bir yerde birbirleriyle kaynaştığı anlaşılıyordu. Sadece kafalarını kıçlarından çıkarıp sağa veya sola bakmaları lazımdı.
