My Snobby Crush

Chapter Three & Four - *Kent Scarlett*

Hi ulit. Di ko alam kung medyo mahaba or something na maikli pero ginawa ko na lang siyang dalawang chapter. Panggulo kasi si Kent Scarlett (--______--") Sarap itapon sa malayo ee. Anyway's, enjoy reading.

----------------- ♥

 Chapter Three & Four - *Kent Scarlett*

“Okay! Teammates, line up now!” *Whistle* - Prof. Here ulit sa field nagpra-practice at para parin sa Summer Festival. Tss. Kakapagod aa! Kainis. Sana hindi na lang soccer ang napili naming laro kasi pati ba naman yung ibang school na makakalaban naming hindi rin marunong maglaro? Ano yun? Nananadya or pinagplanuhan na talaga? Tss. Elites. Kainis! Pinapatawag kami ng coach para mag-line up, punta din kami ng Partner Practice ko. Papunta pa lang kami biglang nag-ingay yung mga nasa unahan. Nasa bandang dulo kami ng makalapit kay Coach. Hindi ko alam kung bakit sila nag-iingay pero parang nakaka-irita an gang tunog. Ewan. Basta yun, magulo sila tapos yung mga nasa harap ko kinikilig.

  Ano naman problema ng mga ito? Tss. Kakainis aa. Ayun, dahil nga sa magulong pila hindi na ako nag-atubili pang pumunta sa harap.. lumapit na lang ako sa isang bench at magpapahinga na obvious namang hindi ako napagod sa practice. Tahimik lang akong umupo.. kahit ng lumayo ako ni hindi ko parin Makita kung ano yung pinagkakaguluhan nila.. mukha kasing naipit si coach sa commotion. Something like tha-DUG. DUG. DUG DUG. DUG. Ee? B-bakit mabilis ang heartbeat ko? Wala naman akong sakit. Bigla pa tuloy akong napahawak sa dibdib ko habang nakatingin sa lupa. Pinapakinggan ko.. hmm. Siguro napagod nga lang talaga ako ng hindi ko namamalayan..

“Team, go back to your proper line!!” *Whistle* - prof/coach. Nakita ko naman na nagbigay sila ng space dun kay coach kaya hindi na masyadong magulo ang pila pero nakangiti parin sila ng nakakaloka. Ewan. Tapos yung babaeng nasa harapan ko kanina ngayon nagpafoundation. Where did she get that thing? I mean, hellow? Naka-jogging pants kaya kami ‘no at nagprapractice? Tss. Im just about to stand up nan g biglang napa-upo ulit ako..

“Napagod nga siguro ako..” – me. Nakatingin ako sa right leg ko na hindi ko maigalaw. Hindi ko siya ma-feel. Nangalay siguro sa kakasipa ko ng bola.. bakit ngayon lang nangyari sakin ‘to? Kainis! Hindi ako makatayo.. pero.. hindi ko na alam kung paano makakapunta sa line-up. Hindi nga nila alam na hindi ako nakapila ee, bakit pa pala ako pupunta? Tss. Hindi ko naman kayang umupo na lang dito at nakatingin lang sa kanila habang nagprapractice, maya-maya lang din naman babalik na lang din naman ito sa normal. So yun, tumayo ulit ako at pakonti-konting naglakad.

“Hello. You need help?” (^________^) napahinto ako tapos sabay tingin sa gilid. Nakangiti ang kumag. Hindi siya pala kumag. Isa siyang Campus Prince at hindi ko alam ang reason niya kung bakit siya nandito at kinakausap ako. His name is Kent Scarlett. Hmm, way to describe him? Sa mga naririnig ko, siya ang pinaka-friendly sa lahat ng Campus Prince.. Lagi rin siyang nakangiti, siguro baliw. Di ko naman siya kilala masyado kasi this was the first time na nagkausap kami in certain time. Pero.. Sabi nga nila mabait siya.. cute pa daw. Tss.

“No” – ako. Lalagpasan ko na siya ng BIGLA NIYANG HAWAKAN ANG WRIST KO AT HINDI KO ALAM ANG RIGHT LEG KO. Hindi ko kasi naramdaman sa sobrang manhid. Nakaupo siya nakapantay ng right leg ko tapos pinipisil niya. Pagmakita kaming ganito, sigurado ako kung ano-ano na naman ang sasabihin ng iba sakin.

“Will you please let go of my hand now? Pati pala yung binti ko. No need to examine it, simpleng manhid lang. pwede?” – ako. Wala akong time para magtagal pa at maguumpisa na ang practice naming kaya pinipilit ko ng maglakad at tanggalin yung kamay niya sa wrist ko.

“tara! Punta tayong clinic” (^_______^) – kent. Gunggong siya?

“Ayoko. Hindi kita kilala at bigla bigla ka na lang sumulpot tapos sasama ako sayo sa Clinic?” – ako. I lied para naman lubayan niya ako. Babalik lang din naman yan mamaya ee bakit pa pupuntang clinic?