Atlast! Nagawan ko na din siya ng POV (Point of View) Enjoy Reading po *Bow*
--------------------♥
My Snobby Crush
Chapter Six - *That Girl*
~ Adrian’s POV
“Yow. Dude, wazzup?” – Chester.
“Tsk!” – ako. Wala akong ganang kausapin sila, nababadtrip ako at ilang araw na. naiinis ako sa kanya ng hindi ko malamang dahilan kahit wala naman siyang ginagawa, bakit?! Shit.
“Woaah! Badtrip pare” – cliff.
“Shut up” – ako. Kanina pa nila ako kinukulit. Nakakagago ang wala. Hindi nakakatuwa. Ako na ang badmood sila pa masaya, mga banggag lang ang p*ta. Kakainis! Umupo na lang ako sa Sofa at kinuha yung magazine.
“Adrian, how’s your talking with that girl?” – kent. Kinuha niya yung magazine tapos tinapon kung saan at saka ako kinukulit dun sa tanong niya.
“Shut up and Leave me ALONE!” – me. Tumayona ako ng sofa tapos palabas ng hinarangan ako ni Ace, walang na namang magawa ito sa buhay nila at ako na naman ang napansin nila. Tsk!
“Hey there.. I can teach you some of my techniques to get that girl if you want” – Ace. Tsk. Here comes the pervert guy.
“Shut up” – ako. Lalagpasan ko na siya ng biglang nakita kong lumapit si Cliff at Chester kay Kent, ang laki ng mga ngiti nila. Shit! Ako na naman nakita nila, wala na talaga silang option para manahimik sila? I know that this club is full of Idiots.
“Kent, dude. Can you tell us more about ‘that Girl’ of Adrian?” – Cliff. Inakbayan pa nila si Kent.
“Why don’t you just ask Adrian about that girl?” – kent. Nakatingin pa sila sakin.
“Adrian won’t tell us about that girl. Tell us her name so I can meet her before Adrian does” – Chester.
“No. I will meet first ‘that girl’ before you Chester” – Ace. Mga gunggong. Lakas ng loob nilang pag-agawan yun. Parang wala silang naaalala na nandito pa ako at ni hindi pa ako nakakalabas ng Club Room.
“Why don’t you two just give up on ‘that girl’, he’s already mine dude. BACKOFF, okay?” – Cliff.
“She has a name okay?!!” – me. Hindi ko napigilan sigawan ang mga buggok na yun, nakatingin naman sila sakin. Wala naman ng makakarinig ng pinaguusapan naming dito kaya sumigaw ako. Mga gago kasi itong mga ‘to, ayaw nilang lubayan ang isang bagay hanggat hindi sila nakokontento sa nalalaman nila.
“And what is her name?” – Chester. Ngumiti siya. Miski ako wala akong maisagot. Shit! Bakit hindi ko ba nalaman agad ang name niya?
“How should I know?! I didn’t have a chance to talk to her, okay?!” – me. Shit! Lumabas na ako ng Club Room at kung ano pang masabi ko sa mga gagong yun.
Adrian Sandejas. 20 years old. College. BS in Electronics Engineering. Member of some kind of club popularly known as ‘Campus Prince’ and soon called me the ‘Snob One’. That Club is like hell to me, they give me some name that I don’t know what that means and how should I have a normal college life na kung maya-maya ang dami ng nakabuntot sakin, ginigitgit ako, hinahabol?! And it’s all because of that f*cking Club na hindi ko naman alam ang reason kung bakit ako naging member. So now, my college life is ruin like hell with some bunch of idiots na walang magawa sa buhay kaya nanggugulo ng may buhay.
Sorry for those bad words, I’m always like this kaya normal na sa kanila ang ugali kong ito.
Tsk! Pag ganitong nababadtrip ako sa mundo ko, kinukuha ko na lang ang soccer ball ko sa locker at pupuntang likod ng school. No one see’s me there kaya dun ako tumatambay hanggat gusto ko, walang nakakaalam na doon ako pumunta.. on my way sa locker room ng boys ng may humarang saking babae kaya napahinto ako.
“H-hhi, Ad-drian. Can I t-tal-“
“Go away” – ako. Another girl na naman na gusto akong kausapin, as if I care. Tsk! Kung magtatapat lang siya, wala akong ganang making. Yeah. Heart breaker ako and so what? Did I tell them to fall in love with me? Did i? Tsk! I never tell anyone.. but.. there was such girl that catches my attention.
Nakapunta na ako sa likod ng school at simulang sinipa ang bola sa pader at sisipain ko ulit. I always do this when I’m bored and I just want to sleep all day in here. It’s so peaceful. Nakakalimutan ko ang problema ko kahit saglit. Tsk!
And as for ‘that girl’ kanina na pinaguusapan ng mga bugok na yun, siya yung tinutukoy kong girl na nakuha yung attention ko. She’s no ordinary girl. Hindi ko siya madalas Makita pag nasa school kami, hindi ko rin naman alam ang name niya. Hindi ko pwede itanong kung kanino at hindi ako nakikipagusap kung kanino ng basta-basta. Nakita ko lang siya sa Court once, nagheld kasi ang school ng program that time and nagprapractice ako mag-isa para sa soccer game namin tomorrow. That’s was the first time na napahinto ako sa ginagawa ko para tingnan lang siya sa ginagawa niya, napansin ko din na hindi siya masyadong nagsasalita lagi lang siyang nagmamasid sa palagid. Nakalugay ang buhok niya.. mahaba and straight.
Ggrrhh! This was the first time also na nagdescribe ako para lang sa isang babae. Basta ang alam ko hindi siya katulad ng mga babaeng palagi ko nakikita kung saan, hindi siya yung babaeng laging nakabuntot sa mga lalaki. In short, she’s just no ordinary girl for me. Hindi ko parin alam ang name niya.. hindi ko pa siya nakakusap nor nakakasabayan kung saan pero.. I wish.
---------------------------------------- End.
Sorry po sa mga wrong grammar.
Quiz later, bagsak na major subject ko!! XD #Shares♥
BINABASA MO ANG
My Snobby Crush
Teen FictionMaybe I don't have the looks like he have, I don't have the fame like him, And I'm not like him at all but... In this world... Money, Fame & Look is isn't the answers why he can't notice me. It's sad but true, he can't notices me in the way I notice...