Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Aşağıdan gelen sesler ile acıyan gözlerimi yavaşça araladım. Uykumu çok güzel bir şekilde almıştım. Yavaşça doğrulup biraz kendime zaman tanıdım. Ayağıma ayakkabılarımı giyip kapıyı açtım ve merdivenden aşağıya indim.
"Annecim bırak İrfan abini !" diye bağıran Nur Abla'yı duydum.
Onunla ve eşi Necip Abi ile yeni yeni tanışmıştık. Nur Abla'yı çok sevmiştim. Özellikle kızları Duru'yu daha çok. Kafamı sola çevirdiğimde İrfan'ın omzuna çıkmış onun saçları ile oynayan Duru'yu gördüm. Benim indiğimi ilk Nur abla gördü.
"Hoşgeldin Gökçecim." dediğinde ona döndüm.
"Hoşbuldum. Cengiz Abim nerede ?" dediğimde İrfan bana döndü. Onun bakışlarını üzerimde hissetsem de ona bakmadım.
"Onlar dışarıda mangal yapıyorlar. Senin ilaçlarını içmen lazımmış."dediğinde başımı sallayıp mutfağa geçtim. İlaçlarımı görünce hemen bir bardak su doldurup 2 tanesini içtim.
Toplam 6 ilaç içiyordum ve gerçekten çok zorluyordu beni. Kalan 4 taneyi de içince derin bir nefes alıp verdim. Birinin varlığını hissedince arkamı döndüm. İrfancan omzunu kapı eşiğine yaslamış beni izliyordu. Yanaklarımın kızarmaya başladığını hissettiğimde başımı diğer tarafa çevirdim.
"Nasılsın ?" dedim ona bakmadan.
"İyidir. Sen ?" dedi o da.
"İyiyim bende." dedim. Başka birşey diyemedim. Cesaret edip yüzüne baktım. O ise hafifçe gülerek bakıyordu bana.
"Gözlerim.. Nasıllar ?" dedim.
"Çok güzel.. yeşil yeşil." dediğinde daha çok utandım.
"Yok yani.. morluklar nasıl ?" dediğimde o da dediğinden utanmış gibi sağa sola baktı.
"Pardon.. yanlış anlamışım ben. Ama bir sorun yok. Doktor dedi ya kremlerini sürersen morluklar falan kalmaz diye. Düzenli sür." dediğinde başımı salladım. Ona doğru dürüst baktığımda saçının dağılmış olduğunu gördüm.
İstemsizce yanına yaklaşıp saçını düzelttim. Yanına yaklaştığımda kokusu buram buram geliyordu. Saçlarını düzeltirken gözlerini gözlerimden çekmemişti.
Sanki o an herşey ağır çekimde ilerliyordu. Yüzlerimiz çok yakındı birbirine. Belki 1, belki 2 dakikaydı ama sanki bana 2 ay gibi gelmişti.
"Cengiz seni çağırıyor kuzu-" diye içeri giren Nur Abla ile geriye çekildik.
Nur Abla şaşkın bir şekilde bize bakıyordu.
"Ben gideyim. Dışarıdakilere yardım ederim." deyip hızla mutfaktan çıktı. Ben de Nur Abla'ya geri döndüm.
"Bende Cengiz Abi'nin yanına gideyim." dediğimde ima ile sırıttı.
"Git bakalım." dediğinde ona gülüp hızlıca mutfaktan çıktım.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
