Umay küçücük parmaklarıyla Alexandra'nın yüzündeki kırmızı boya sandığı kan ile oynuyordu bilmiyordu ki bu kan onu birdaha asla eski hayatına döndüremeyecegini...
-Anne kalk artık çok sıkıldım
-Anneee
-2 saat sonra-
Komşu Elif Alexandrayı ziyarete geldiğinde gördüğü manzara karşısında dili tutulmuş dışariya kedini atıp yardım edinn diye bağırmaya başlamıştı Komşuların eve girmesi ile çığlıkların kopması bir olmuştu ne olduğunu anlamayan Umayı karşı komşuları olan Necla teyze kucağına alıp dışarıya çıkardı
-Umayyyy kalk seni uykucu fareee bu gün büyük günn
-ne diyorsun ışık rahat bırak beni uykum var sana kaç defa odama pat diye dalma diyeceğim ya
-bu gün okulun ilk günü Umay nasıl unutabiliyorsun hayret ediyorum sanaa kaaaalllkkk
Evet tabi ya ilk günü ama nedense Umay unuttu keyfimden sanki bunların hepsi diye içimden geçirdim evin kirasını ödeyecek parayı bulamıyordum daha okulu yanında nasıl yürütecektim ama ışık anlamıyordu beni Yetimhane de rahat olmasada en azından kalacak yer yiyecek yemek derdim olmuyordu şimdi 18 e girdim ve başımın çaresine bakmak zorundaydım
-Hadi ama Umay kalk benden birşeyler ayarlayalım sana biliyorum paran yok yanında çekiniyorsun ama bende var hallederiz birşekilde
-Işık bi git bi sus sen ne yapıyorsan yap beni rahat bırak bana acımayı kes diye bağırdım...
Bi anda nasıl döküldü bu kelimeler anlayamadım sözlerimi idrak etmem 1dkmı aldı ışık iste hiç beklemiyordu benden bu sözleri dondu kaldı hiçbir şey demeden çıktı odamdan çok narin kibar ve ailesi tarafından hiç incinmemiş ve bu şekilde yetişen biri benimle iyi yaşıyor diye hergün düşünmüyor değilim
Cümlelerimi idrak ettikten sonra Pişman olma sürem 1 saniyeden daha azdı neticede beni düşünüyordu sadece, ama sürekli bana yardım etmeye çalışması bir baba edasıyla maddi manevi olarak yanımda olması beni artık çok sıkıyordu kendimi hep eksik hissettiriyordu bana.
Maddi olarak durumları iyiydi bekli ama zengin denecek kadarda değildi beraber eve çıktığımızdan beridir kiramızı yiyeceğimizi hep ışık karşılıyor ve bunuda babasına söyleyemiyordu...
-Işık bi saniye ışıkk özür dilerim öyle demek istemedim biliyorsun seninde niyetin o değil ama artık sana yük olmak istemiyorum Paranı sadece parada değil hiçbir şeyini bana vermek zorunda değilsin
-Umay sen benim canımsın, kardeşimsin benim olan herşey ikimizinde ama sen bana karşı bu şekilde düşündüğünü bilmiyordum yani ben sana acımıyorum acımamda zaten
Dedi ve kapıyı sesimi duymak istemiyormuşcasına kapattı
İlanlardan bir iş bulmuştum başvuru için oraya hazırlanmam gerekiyordu hemen üzerime kırmızı bir elbise geçirdim Yüzme birşey sürmedim dudaklarıma bir nemlendirici sürüp saçlarıma şekil verdikten sonra hazırdım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
