දවාලෙ ඉස්කෝලෙ සිද්දවුන දේවල් එක්ක නයනහංස ගෙදර ආවෙ වෙනදට උල් කරගෙන එන මූන වෙනුවට ලස්සන මලක් වගේ මූනක් එක්ක. ඒක දැකපු නයනහංසගෙ අම්මත් හිටියෙ එයාගෙ පුතාගෙ මූනට කාලෙකින් ආපු හිනාව ගැන ගොඩක් සතුටින් .
" හැමදාම ඔය විදියට හිනාවෙලා ඉන්නකො සුදු බබා . බලන්න මගෙ කොලු පැටියගෙ ලස්සන මූන.."
" හංස පුතා මොකද අලුත්පන්තිය ? මූන බැලුවහමනම් පේන්නෙ කොල්පට පන්තිය හිතට අල්ලලා ගිහින් වගෙයි නේද කුමුදු?"
නිවාඩු පිට ගෙදර හිටපු සුනේන්ද්‍ර පුතාගෙ මූනෙ එලියට ආයෙ දකින්න ලැබ්නු නිසා හිටියෙ කුමුදු තරන්ම සතුටින්.
වොශ් එකක් දාගෙන කෑම කාලා කාමරේට ආපු නයනහංස අද ඉස්කෝලෙන් කරගෙන එන්න දීපූ homework ටික කරලා ඉවර වෙලා ඇදට ආවෙ එයාගෙ පෝන් එකත් අතට ගන්න ගමන්මයි.
එතකොට එයාට වට්ස්ඇප් එකට ඇවිල්ලා තිබුන මැසේජ් ගොඩ දැකලා ඇප් එක ඕපන් කරපු එයා දැක්කෙ (12A bio class) කියලා සමූහයකින් ඇවිත් තිබුන මැසේජ් ගොඩක්.
ගෲප් එක හදපු අලුත නිසා පන්තියේ ලමයි ඒක හාලා තිබුනෙ කුඹුරක් හානවටත් වැඩිය අන්ත විදියට.
ඒවා බල බල ඉදපු නයනහංසට එකපාරම මතක් උනේ එයාගෙ ig එකේ හිටපු යාලුවව. ඒකත් එක්කම එයා ig චැට් එක ඕපන් කරත් ඒකෙ තිබුනෙ එකම එක මැසේජ් එකක් විතරයි . ඒකත් මීට ගොඩක් දවසකට කලින් දාපු එකක්.
" මට තවදුරටත් මේ එකවුව්ට් එක කරගෙන යන්න වෙන එකක් නැ. මෙච්චර දවසක් මගෙ යාලුවෙක් විදියට ලගින් හිටපු එකට ස්තූතියි"
එයාගෙ යාලුවට එකපාර සිද්දඋනේ මොකක්ද කියලා කල්පනා කරන ගමන් පහලට ගිය නයනහංස ගියේ කුස්සියේ කෑම හද හද හිටපු කුමුදු ලගට.
" සුදු පුතා ඔයාට බඩගිනියිද . තව තත්පර පහයි ඉන්න ඕන ."
" බඩගිනි නැ අම්මා"
" එහෙම කියලු පුලුවන්ද පුතා කෝ ඉන්නකො මම අප්පච්චිට කෑම බෙදලා ඔයාට කෑම කවන්න"
කෑම කන්න ගොඩක් හොර නයනහංස අම්මා කැව්වොතින් කවනතරමක් කනවා.
