Birçok kişiyi özleriz... Ben en çok annemi özledim. Anneme sarılmayı, onunla vakit geçirmeyi özledim... Onun resimlerine bakmak benim içimde ki özlemi bitirmiyor. Neden içimde ki özlem her geçen gün büyüyor? Neden her geçen gün annem bana bir an daha fazla uzaklaşıyor muşum gibi hissediyorum? Sorular birikiyor birikiyor... Ama yine de özlemim dinmiyor, benden uzaklaşmasını sanmam bitmiyor aksine her geçen gün daha çok hislere kapıldım.
Ben annemi fotoğraflarla hatırlıyorum. Başkaları gibi sarılmak istiyorum hal bu ki... Sım sıkı sarılıp bir daha hiç bırakmamak istiyorum. Onun bana kızmalarını, terlikle o sert görünümlü olmasını ama kıyamadan bana vurmasını özledim.
Bazen kendimi kimsesiz gibi hissediyorum. Hep bir yanım eksik kaldı. Bazen bunu kabullenmedim ama hep eksikti. Şimdi yanımda olsa beni korur kollardı. Ümitsiz anlarımda bana ümit verirdi. Korktuğum da bana kollarını açar sım sıkı sarardı.
Ağlamak istiyorum bazen... Olur ya belki bu özlem duygusu da o gözyaşlarıyla akıp gider. Ağlıyorum arada hem de öyle ağlıyorum ki bir sonra ki ağlamam öncekinden daha çok oluyor. Fakat özlem gitmiyor içimden daha çok artıyor aksine hem de...
Ben anne sevgisini yaşayamadım diyemem yaşadım ama gerçek anne sevgisi değildi. Öyle iki tane insan vardı ki işte onlar benim çok önemliler onlar annemin kardeşleriydi. Onlar olmasaydı ben hiç bir zaman şimdi ki ben olamayacaktım. Bana onlar öğretti her şeyi; insanları nasıl tanıyacağımı, hayata nasıl sıkı sıkı tutunacağımı melek yüzlü iki teyzem öğretti bana. İçimden tek atamadıkları şey anneme her geçen büyüyen özlemim oldu...
Keşke benimde annem olsa ve ona kendimi kanıtlaya bilsem. Herkes o seni yukarıdan izliyor diyor. Biliyorum izliyor peki bana bunu söyleyenlerin çoğunun anneleri yanlarındaydı. Bilmiyorlar ki hiç biri annesizliğin nasıl bir şey olduğunu hayalini bile kurmaya korkuyorlardır belki de... Ben daha hayalini kuramadan Allah onu benden aldı. Kendimi hep Allah annemi sevdiği için aldı dedim kendime ama içimde ki özlemime bir türlü dindiremedim. Ben annemi özledim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN ANNEMİ ÖZLEDİM...
Non-FictionHiç annesizliğin hayalini kurdunuz mu? Onun yanınız da olmadığını düşündünüz mü? Hayatınız da en değerli insanı kaybetme korkusunu hiç düşünmediğiniz ya da düşünmek istemediğiniz biridir anneniz...
