devin yksye hazırlanan, monoton bi hayat yaşayan, hayatta hedefleri olmayan sadece normal birisi olmaya çalışan bir kızdır ta ki onu melankolik havasından çıkarmak yerine onu o melankoliye boğan atalayla tanışana kadar.
dipnot; daddy issues olarak bilinen türkçeye baba sorunları ve babacık sendromu olarak geçmiş olan psikolojik durum sanıldığının aksine pedofolilik veya kendinden çokca yaş büyük erkeklere ilgi duymakla alakası yoktur ve bu sendrom sadece dişilerde değil aynı zamanda eril bireylerde de olabilir.Baba sorunları olarak adlandırılan bu sendromun sebebi ailesi tarafından -özellikle babalar- sevilmemiş, göz ardı edilmiş veya çocuklarında çok fazla travma bırakan ebeveynlerdir. Bu sendroma sahip çocuklar bazen kendinden on yaş büyük birinden etkilenip onu babalarının yerine koyabildiği gibi bazen ise kendisinden bir yaş büyük hatta ondan küçük birini bile babalarının yerine koyabilir.
Bu hikayede yaşıt olmayan biriyle birlikte olan pedofoli bir adam yoktur ve olmayacaktır.
.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hayatta beklentilerim yoktu.
Okul, gelecek, aşk, aile ve daha nicesi hiçbir zaman beklentilerim dahilinde olmazdı. Çalışırdım ama herhangi bir meslek seçimim yoktu, yarını düşünmezdim hiç. Ne zaman elime para geçse o gün canım o parayla ne yapmak istiyorsa onu yapardım ve artan para umurumda olmazdı.
Kitaplardan bile bir beklentim olmazdı, sonunu merak etmezdim mesela. Genelde ana karakteri kendimmiş gibi düşünüp kendi senaryomu yazardım. Katil değişmezdi benim için hep kendi tahminime yürürdüm ve genelde katili tahmin edemediğim için polisiyelerden nefret ederdim.
Dizileri bir solukta izlerdim bazen bir gecede bazen bir haftada biterdi ve genelde yeni gelen sezonları izlemezdim. Yarım kalan hikayeleri daha çok severdim çünkü devamını kafamda şekillendirebilirdim.
Ne de olsa hayatta kendi senaryomu yazamazdım ve kaderin cilvesi denilen tabire de inanmazdım o yüzden başka karakterleri kafamda oynatmak ve tanrıcılık oynamaktan zevk alırdım.
İki kişiden oluşan minik ailem sürekli beni düşüncelerimden kurtarır ve gerçekliğe dönmemi sağlardı. Bazen de onların gerçekliğinden kopar ve kendi gerçekliğime dönerdim ve gerçek tatminim buydu.
Annemin yakarışıyla düşüncelerimden sıyrılırken aklımdan geçen tek şey bu havasız odayı bir an önce havalandırmaktı çünkü şuan odamın içi tam olarak sigara ve uykunun kokusuyla harmanlanmış bir şekildeydi. Odamın camını açıp çok büyük olmayan ama dubleks olan evimizin merdivenlerine ilerledim.
Mutfağa inerken yavaşça gerildim ve uykulu gözlerle anneme beni hafta sonu olmasına rağmen sabahın köründe uyandırdığı için baygın baygın baktım.
Mutfağın ortasındaki ada tarzı masada olan ocağın hemen önünde annem menemene kaşar rendeliyordu küçük kardeşim görünürde olmasa da balkonumuzdan gelen video seslerinden çoktan masaya kurulmuş olduğunu anladım
