"Ne silah hırsızı mı biz çalmaya gelmedik bir şey söylesene jin! "
"He aynen dediği gibi"
"Sağol ya"
Diyip başını elleri arasına aldı.
Bh;
"Neler oluyo- NAMJOON! "
namjoon sesi tanıdığı gibi kafasını kaldırdı.
"HYUNG! "
"silahları indirin! "
"Ne oluyor hyung b-bunun altından sen çıkma ne olur"
"Namjoon beni dinlemen gerek! "
"Babamı sen mi öldürdün yani.. "
"Hayır! Tabiki beni dinlemen lazım! "
"NEYİ DİNLEMEM GEREKTİĞİNİ ARTIK BİLMİYORUM! "
bangchan yaklaşıp sarılır. Namjoon ağlayarak;
"Bırak.. Bırak.."
"Namjoon bak babam-"
Namjoon iterek;
"BABA DEMEYE HAKKIN YOK SENİN KATİLSİN SEN TAMAM MAFYASIN AMA BU İŞLEDİĞİN EN BÜYÜK CİNAYET!! "
"Namjoon bu sözleri hak etmiyorum yapma! "
"Babama benim senle görüşmemem gerektiğini söylüyordu, ama hep seni savundum o buna zorunda kaldı dedim, ama sen hayal kırıklığından başka bir şey değilmişsin! "
Bangchan artık sinirlenir. Namjoon'un bileğinden tutarak kamera odasına getirir.
"AL KİM HAYAL KIRIKLIĞI İZLE VE GÖR! "
Namjoon'un izlediği görüntüler;
Babası bangchan'ın evini basar. Babasının derdi bangchan'i öldürmekama bangchan sakince çözebileceklerini söyler ama adamı babasının kafasına sıkar.
Namjoon ağzı açık izler.
"Ben babamı öldürecek kadar canileşmedi namum adamımı öldürdüm ama merak etme! "
Namjoon utançtan yüzünü açamaz. Bangchan önüne çökerek namjoon yüzünü açar ve dizine kafasını koyar.
"Namum eskisi gibi saçlarımı okşar mısın?"
Namjoon gülerek okşar;
"Ö-özür dilerim Channie! "
Hayatında bir kere bile ağladığını görmeyen namjoon şimdi karşısında gözleri yaşlı bir bangchan duruyordu. Göz yaşlarını silerek;
"Ağlama channie artık ağlamayalım! "
"Burda yanımda kalırsan seni koruyabilirim namu"
"Peki o?! "
"Neyin oluyo ki bu? "
"Iıı sevgilim! "
"Ne yalan söylüyorsun! "
"O benim sevgilim hyung! "
"İnanmam öpmediğin sürece! "
Namu kalkıp tutkulu bir öpücük bırakarak Jin'in kulağına fısıldar;
