İKİNCİ BÖLÜMÜ DE YAZDIK SONUNDAAAAA 👏🏾👏🏾
HADİ BAKALIM SEVGİLİ OKUR FAİLİN 2. BÖLÜMÜNE HOŞGELDİN VE EVETTT DERİN BİR NEFES ALDIKTAN SONRA .
****************************
Bilinmezliklerle dolu hayatta bilinmez olduğum için çok hırpalandım ve bazı şeylere farkındalığım yüzünden çok dışlandım .Beni ben olduğum için kimse sevmedi , kimse önem vermedi bana. Yalanlarla dolu Dünya'da tek gerçek olduğum için hiç sevilmedim , ben yalana bürünmek istediğimde dünya gerçeklere kavuşmaya başladı . Belki de ben hiç sevilmeyi haketmedim .
Benliğimden çıkmayı o kadar çok isterdim ki , ruhumu toprağa kavuşturmak için neler yapmazdım. Ya da nelerimi vermezdim . Aslında verecek çokta şeyim yoktu diye düşünürdüm hep . Sonradan anladım ki nankörlük etmişim . Ben yeterince şükretmemişim . Geldiğim yeri unutmamak için çok çabaladım , unutmak istesem de unutamazdım zaten. Unutmama ne yeminlerim nede gözyaşlarım izin verirdi .
Kendim olabilmek yada mutlu olabilmek için kimsenin hayatıyla oynamadım , zarar vermedim. Ailem dediğim insanlar kendi mutlulukları için benim hayatımla oynadılar . Çoğu zaman kırıp döktüler . Sanki benim kalbim yokmuş gibi. Oysa ki onları anlayan bazende kendini onların yerine koyup , onları haklı bulan bir kız çocuğuydum ben . Ve evet onlar haklıydı benim gibi utanılacak bir kız çocuğunu , kimse bakmak ve görmek istemezdi.
16 YIL ÖNCE
Dirşah konağı kargaşa içerisindeydi , Nurcan Hanım'ın yaptığı terbiyesizlik , Memduh Ağa'nın kulağına gitmişti . Ortalık iyice kızışmaya başlamıştı . Memduh Ağa konağın avlusunda karısına bağırıyordu ama karşısında onu umursayan birisi yoktu ," SÖYLEYESİN HELE NURCAN BU YAPTIĞININ NE DENLİ BİR AÇIKLAMASI VAR !" Dedi bağırarak Nurcan Hanım sanki kocası ona demiyormuş gibi rahattı sakin bir ses tonuyla ," Bunun açıklanacak bir tarafı yok Memduh öyle gerekti öyle yaptım ." Dedi kendinden çok emin bir ses tonuyla .
Memduh Ağa karşısındaki kadının konuşma tavrıyla , sanki gayet normal birşey yapmış gibi davranmasıyla iyice çileden çıkıyordu . Kendini sakinleştirmeye çalışıyordu , karşısındaki kadına bakarak , bir saniye bile gözünü kırpmadan, " SANA YEMİNİM OLSUN NURCAN , EĞER BİRDAHA BÖYLE BİRŞEY YAŞANIRSA BOŞARIM SENİ , TEK DAMLA GÖZ YAŞINA BAKMAM . " Avludaki herkes Memduh Ağa'nın bu çıkışıyla hayrete düşmüşlerdi çünkü Nurcan Hanım onun için herşeydi . Nurcan Hanım karşısındaki adama oynaması gerektiğini anlamıştı. Çünkü iş ciddiye giddiyordu.
Ağlamaya başlayarak, " Anlamıyorsun ağam , o kız bizim çocuğumuz ama ben kendimi hiç onun annesi gibi hissetmedim hissedemiyorum da . " Dedi , Memduh Ağa karısının ağlamasıyla ona kıyamıyordu ama yaptığı da hemen affedilir birşey değildi . Memduh Ağa'nın annesi , " Hiç mi üzülmüyorsun kızın haline , o pis kalbinde merhamet kırıntıları da mı yoktur ." Dedi . Nurcan hanımın ağlaması şiddetlenmişti . "Olurmu Ana ben Adeni her gördüğümde soluksuz ağlamak istiyorum ."
Ağlamsının şiddetlenmesiyle cümlesini tamamlayamamıştı . Derin bir nefes aldı,
"Ben onu her gördüğümde ona acıyorum ,üzülüyorum ama ben bunları yoldan geçen hasta birisinide görsem hissederim . " Duraksadı " ONUN BENDE, YOLDAN GEÇEN BİR KİŞİYLE ARASINDA , FARKI YOK ." Dedi kendinden emin sesiyle , Memduh Ağa karısının kriz geçirmezinden korktuğu için ona sımsıkı sarılmış sakinleştirmeye çalışıyordu . Memduh Ağa Nurcan Hanım'ın yanaklarını avuçlamış ," Sen ne istersen o yeter ki kendini üzme. " Demişti . Nurcan Hanım zafer kazanmış gibi dudaklarını iki yana kıvırdı .
