-9-"Sonsuz Ol "

173 29 58
                                    

Bin okumaya özel bir oneshot fikri var aklimda yazayim ister misiniz?

Bu bölüm biraz yanacağız biraz aglayacagiz biraz sevincez karışık yani.

kimse semihle handenin sevgili olmasina sasirmamis ben sasirin diye yazdım awk.

Gidin semihin handeye sevgilim dedigi yere omg cok sasirdim falan yazin pls

İyi okumalaarr🥳🔥

Aradan kaç saat geçti. Kaç saattir bu soğuk mermerin üzerinde oturuyordum hatırlamıyorum bile. İçimde bir ışık vardı, herşeye rağmen o yaşayacaktı.

4 yıldır bildiğim hastane koridorlarında,bilmediğim haldeyim.Ağlamaktan şişmiş gözlerim,sızlayan bacağım.

Yürümüştüm evet Ayaklarımın üstüne basmıştım. İlk adımımı ona doğru atmıştım. Tam karşımda İrem'in kucağına oturmuş Yağız vardı.

O çocuğa baktıkça içim yanıyordu. Babası kimdi bilmiyordu,annesinin öldüğünden haberi yoktu.

Biraz ateşi var o yüzden burada sanıyordu. Keşke dedim içimden keşke öyle olsa.

Kaç saattir ameliyattaydı,bilmiyordum. Birşey fark etmiştim.

Benim küçüklüğümden beri saçımı topladığım bir tokam vardı. Ondan başka hicbirsey ile toplamazdım. Uğursuz olur diye düşünürdüm.

Tam 10 gündür hiç bulamıyordum o tokayı. Bugün buldum. Zehra'nın kolundaydı. Ne ara aldı, nasıl aldı bilmiyordum.

Kafamı kapıya doğru çevirdim. Ameliyathanenin kapısına. Aniden kapı açıldı. Heyecan ile ayağa kalktım.

Doktorun yanına gittim topallayarak. "Neyi var Zehra H-Hanımın?" doktor başını öne eğdi. Ve konuşmaya başladı.

"Bu bir trafik kazası değil,darp edilmiş gibi görünüyor. Tabii net birşey söylememiz mümkün değil." Olamazdı. Bu kadar koruması vardı dövüşmeyide biliyordu.

Onu darp edecek yürek kimsede yoktur ki. "Durumu ciddi. Kaburgalarında ezilmeler var. Sağ kolu çok kötü durumda. Sağ kolunda inme yani felç oluşmuş. Sağ el parmağının 5nin 5'ide kırık. Aynı zamanda sağ kolunda çatlakta var.." yutkundum.

Ne kadar canının acıdığını tahmin bile edemiyordum. "Yüzünde ki kesiklerden ve morluklardan bahsetmek istemiyorum bile. Ayrıca siz yakınlarısınız bilirsiniz Zehra Hanım kalp hastası-" hayır olamazdı. Ben bilmiyordum, hayır değildi değildi o güçlüydü değildi.

"H-hayır.." bir adım geriye atıp Yasemin'e döndüm. Elimi sertçe yüzü ile buluşturdum. "Neden söylemedin bana onun ka-"

Beni tutan Saliha'yı yakasından tutup yere fırlattı. Daha sonra elleri boynumu sertçe sıktı. "Keyfimden mi lan keyfimden mi! İstemedi yemin ettirdi sana söylemiyeceğime dair. Senin suçun senin yüzünden o orada. Senin annen ve babanı bulmak için gitmişti oraya.!" ne. "Ne diyorsun s-sen!" boğazımı sıktığından konuşamıyordum.

Beni bırakıp adımlarını yere vurarak gitti. Kendimi yere bıraktım. O sırada saçlarımda bir dudak hissetim. "Hande Abla ağlama annemin birşeyi yok ki hemen iyileşecek.." O da benim yanıma oturup bacaklarını kendine çekti.

"Hem sözün vardı hatırlamıyor musun?" kafamı aşağı yukarı olumlu anlamda salladım. "Sinemaya gideceğiz ağlama." kafamı ona çevirdim. Gözlerimden akan su damlalarını sildi.

Onu kollarımın arasına alıp sımsıkı sarıldım. "Seninde mi baban yok?" kafamı ondan ayırıp kafamı sağa sola salladım. "Y-Yok." O ise mutluluğunu hiç bozmadan devam etti.

En Güzel (Ç)izimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin