Üzerine giydiği elbeseye uygun topuklu ayakkabıyı da giydi ayağına Eylül. Bu gün sarenin istemesi vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu konuda dertiliydi, babasına ne zaman bu konuları açsa hemen değiştiriyordu.
Baran yine görevdeydi. Eylülün baran diye ağlamasına çok kalmamıştı.
Odadan çıkıp mutfağa girdi, Sare son hazırlıkları yapıyordu.
"Herşey hazır dimi, ay anne heyecandan öleceğim şimdi." Dedi. Eylül ikizinin bu hallerine gülmeden edemedi. O sırada Gökalp konuştu.
"Evlenmezsin olur biter." Dedi. Sare Gökalpin kafasına bir şaplak attı.
"Sussana sen ya." Dedi Sare. İkisi kavga ederken Eylül eline telefonu alıp barana mesaj attı.
Eylül: sareyi istemeye gelecekler
Eylül: sanırım ikimizde büyüdük
Eylül: eğer şimdi şu dakika bana dönmezsen senden ayrılıyorum
Eylül: herkesin sevdiği yanında sen yoksun
Eylül: biraz ağlayıp geleceğim dur
Eylül: zaten gelmesem de duruyorsun
Eylül: GEL ARTIKGGHGKGH
Eylül içindeki canavarı çıkartmadan telefonu kapatıp kalkıp bir su içti. Sakinleşmesi gerekiyordu.
Çalan kapı ile herkes kapıya ilerledi, Eylül ise isteksiz isteksiz kapıya ilerledi. Yüzü asıktı.
"Eylül artık bir Gülsen mi ha." Dedi zöhre. Omuzlarını yukarı aşağı kaldırdı Eylül. Ali deniz ise isteksiz bir şeklide içeriden bağırdı.
"Sare çok geç değil birtanem." Dedi. Sare dinlemeden kapıyı açtı. Herkes içeri girmeye başladı.
Eylül herkese hoşgeldin diyip mutfağa kaçacaktı ki Turan'ın;
"Baran da gelecek kapatma kapıyı güzelim." Deyişini duyana kadar. Turana döndü Eylül.
"Geldiler mi?" Dedi. Başını aşağı yukarı salladı. Cansu içeride efe ile ilgeleniyordu. Bu operasyona Barlas için gitmişlerdi. Eylül baranın mesajlarına dönmemesine sonra değinecekti.
Kapıdan giren baran ile bakışlarını başka tarafa çevirdi.
"Nereye koyayım lan bunları." Dedi turana.
"Koy işte kapının dibine." Dedi. Kapının dibinedr ise Eylül vardı. Oradan ayrılıp mutfağa girdi. Balkona çıkıp hava alması gerekiyordu.
Eylül'den
Çok sıcaktı, aşırı derecede hemde baran buradaydı ama bakmayacaktım. O benim mesajlarıma bakmıyorsa bende ona bakmıyordum.
"Eylül." Diyen Sare ile ona döndüm. Arkasında baran vardı.
"Efendim Sare." Dedim. Fincanları gösterip.
"Sen kahfeleri yap, turaninkine ne bulduysan kat, biliyorsun ben bu konularda yeteneksizim." Diyip bana birşey deme hakkı vermezken kahfeyi çıkarıp insan sayısına göre fincan çıkardım.
"Tamam sarma vereyim sana, burada otur tamam mı?" Dedim mutfaktaki sandalyelerden birine oturturken. Simay abla girdi.
"Sen bana ver, git bir konuşun. Belli aranız limoni." Dedi kapının pervazindaki baranı gösterirken. Aramız da Limoni değildi sadece beni aramamasına kırılmıştım.
