Araya bir etkileşim sığdırmaya çalışıyorum çünkü yazarken fark ettimde bu ikisi çift olamayacakmış gibi geldi. O yüzden dedim ki bi elektrik alalım..~.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ahu, Yağmur ve Hakan. (Hakan Yağmurun abisi.)
Bölüm Şarkısı: Athena - Kafama Göre
---
"Çıkarın beni! Yardım edin!" Kapıyı yumruklamaktan elime ağrı girmişti. "Sussan mı artık?" Bir anda gelen ses ile yerimde sıçrayıp kocaman çığlık attım. Çığlığım çok sesli olduğu ve uzun sürdüğü için tanıdık ses bana bir küfür savurdu. Sonunda çığlık atmayı bırakıp bağırdım.
"Kimsin! Nesin!"
Sonra o ses kükreyerek. "Deccal!" dedi. Bunu söylediği sırada sonumun geldiğini anladım. Ağlayarak elimi önüme siper ettim. "Lütfen! Dur! B-bak anlaşabiliriz! Benim halam umreye gitmişti!"
Bana yaklaşan adım seslerini duyunca bağırarak, "Lütfen deccal bey yaklaşmayın!" dedim ve ağladım. "Bakın bana yaklaşmazsanız yarın namaza başlayacağım lütfen beni öldürmeyin!"
Sonra karanlıktan bir kahkaha sesi yükseldi. Korkum iyice artarken alnımda boncuk boncuk ter birikmişti. Adım sesleri tekrar çıkmaya başlayınca, "Gelme, gelme! Dur! Git!" diyerek bağırdım. Korkudan ellerim titriyor, ayaklarım beni taşıyamıyordu. Ağlayarak bana gelmesini bekledim. Sonra karanlıktaki yüz iyice yaklaşınca nerede belli oldu.
Ama onu yine de göremiyordum. Ellerimi önüme siper etmiş, "Gelme! Gözünü seveyim uzak dur benden!" diyordum.
Sonra bir anda yüzünü bana yaklaştırdı ve, "Bö!" dedi. Korkudan öyle güçlü bir şekilde çığlık attım ki gözlerim kısıldığı için karşımdaki yüzü seçemiyordum.
"Hey dur sakin ol benim." dedi kahkaha atan ses. Gözlerimi yavaşça açıp ona korkarak baktım. "Poyraz? Poyraz!" Onu gördüğüm için hem sevinçliydim hem de öfkeli. Ağlayarak omzuna sertçe vurdum sonrada -korktuğum için- sımsıkı sarıldım. "Allah senin belanı vermesin!" Omzumdan tutup beni kendinden uzaklaştırırken yüzüme bakıp daha da güldü.
Ağlayarak ona, "Senin burada ne işin var!" dedim. Titremelerim bitmesine rağmen -iyi niyetinden- beni bırakmıyordu. Kahkahası bitince, "Ben arkada uyuyordum." dedi. Gözlerimi şokla açarak, "Ne? Neden beden dersinde uyuyordun? Siz basketbol maçı için antrenman yapmıyor muydunuz?" dedim.
"Uykum basketbol maçından çok daha önemli." Göz devirdiğimde beni bıraktı ve kapıya baktı. "Sanırım içeride kilitli kaldık." dedi. Elimi alnıma vurup, "Doğru ya! O Elif'i bir elime geçireceğim o olacak!" dedim.
"Elif mi? Bizim sınıftaki mi? O niye yapsın ki böyle bir şeyi?" dedi merakla. Başımı sağa sola sallayarak, "Bilmiyorum. Ama nedense bu olayın içinde 12-D'nin kızlarının bir parmağı olduğunu hissediyorum." dedim.
