"Ben tüm törelerinizi göze alarak dayandım kapına Hasan Ağa! Vereceğin hüküm başım gözüm üstüne. Hiç gocunma çek silahını vur beni. En azından son nefesimde bile Dilan'ımı görmüş olurum!"
"Madem vereceğim karar kabulündür o halde hüküm bellidir oğu...
Babası ölene yetim, Annesi ölene öksüz denir. Peki ya evladını kaybeden annenin acısına ne denir?
Adar gözünden düşen yaşı engelleyemedi. Dicle bir şekilde Mehpare'nin hamile olduğunu öğrenmişti. Taze öfkesiyle silahı alıp Hanzade Konağına geri dönmüştü.
Dicle, Mehpare yere düştüğünde kendine geldi. Ne yaptığını şimdi sorgular olmuştu fakat iş işten geçmişti. Korumalar onu kollarından tutup götürdü. Itiraz etmedi çünkü başına gelecekleri biliyordu.
Adar ceketini çıkarıp Mehpare'nin yarısının üstüne tuttu. Az önce varlığını öğrendiği evladı ve karısı için göz yaşı döküyordu. Bir eli yaraya baskı uygularken bir eli Mehpare'nin karnındaydı. "Sakın gözlerini kapama güzelim! Sakın!" Mehpare eline bakıp ağlamaya devam etti. "Ona bir şey olmasın..."
Hastane koridorunda gerginlik çok fazlaydı.
Hasan Ağa ve Sultan Hanım Dicle'yi alıp götürmüştü. Sultan Hanım ciğeri hastanede can çekişen Mehpare ve yavrusu için yanarken kızına döndü. "Nasıl yaparsın bunu Dicle! Keşke ben ölseydim de senin gibi bir çocuğu doğurmasaydım!" Sultan Hanım hem Dicle'yi dövüyor hem de ağzına ne geldiyse sölüyordu. En sonunda ayağa kalktı. Dicle'nin ağzına yüzü kan içindeydi. "Abi kamera kayıtlarını polise verelim. Bu caniyi de alsınlar içeri atsınlar ömür boyu 4 duvara sıkışıp kalsın gün yüzü görmesin!"
Hasan Ağa ve Sultan Hanım Dicle'yi polise teslim ettikten sonra hastaneye geri döndüler. Bir süre bekledikten sonra sonunda ameliyat bitmiş ve Mehpare normal odaya alınmıştı. Doktor açıklama yapmak için odaya girdi. Adar karısının elini tutup doktora baktı. Ağzından çıkacak 2 laf için can verebilirdi. "Uzatmaya veya dolaylı yoldan söylemeye hiç niyetim yok. Maalesef bir bebeği kaybettik. Bu bebek olmasaydı durum Mehpare Hanım için hiç iyi olmayacaktı. Fakat dirayetli olun. Tek gebelik yaşamıyormuşsunuz. Üçüz gebeliğiniz vardı. Bebeklerden birini kaybettik fakat diğer ikisi çok sağlıklı. Fakat gebeliğinizin daha başında olduğunuz için dikkatli olmalısınız. Bir bebeğiniz için kendinizi üzerken diğer ikisini kaybetmeyin." Doktorun açıklamaları Hanzade ailesini derinden yaraladı. Mehpare duvara bakıyordu. Bağır çağır acı çekse diğer evlatlarına ne olurdu. Mehpare sessizliği bölen kişiydi. "Lütfen herkes beni iyi bir şekilde dinlesin. Evladımı kaybettim. Kalbim acıyor, nefes almak bile zor geliyor. Fakat hala içimde 2 can daha taşıyorum. Onlar için hep iyi olacağız. Mutlu olursak onlar da mutlu olur. Fakat diğer bebeğimi unutacak kadar da bencil değilim. Yavrum için yas tutacağım. Yasım bitene kadar kimse benimle konuşmasın, yanıma yaklaşmasın." ~~
Acı günün ardından 2 ay geçmişti. Mehpare sürekli siyah giyinmiş kimseyle aynı alanda bulunmamıştı. Adar'la bile konuşmamış, yüzüne gülmemişti. Adar bu duruma ne kadar üzülse bile ses etmemiş karısının yasına ortak olmuştu. Kaybettikleri bebekleri için cenaze töreni duzenlenmişti. Adını Deniz koymuşlardı. Annesini doğmadan kurtaran Deniz. Bu sırada nine, yıllardır çıkmadığı memleketinden apar topar gelmiş kızının acısına ortak olmuştu. Nine 1 ay Mardin'de kalıp yüreğinde ki yangın ile Edirne'ye geri dönmüştü. En iyi o anlardı Mehpare'yi. Kaybettiği kızı Firuze'nin acısı hala yüreğindeydi. Mehpare'nin arkadaşı ona Firuze ismini verdiğini söylediğinde yüreğinde ki ateş harlanmıştı. Benziyordu da Mehpare, Firuze'ye. O yüzden baktığı torununda kızını görüyordu. Acısını da şimdi bir tek o derinden anlıyordu. Dilan Mehpare'nin acısına en cok uzulenlerden biri olmuştu. Öyle canı yandı ki erken doğuma girmişti. Mehpare çok korkmuştu. Onun yüzünden bir bebek daha yitip giderse bu sefer nasıl yaşardı? Şükür ki kötü senaryo yaşanmamış sağlıklı bir kız çocuğu dünyaya gelmişti. Dilan ve Murat kızlarına ismini Mehpare'nin vermesini istemişti. Mehpare ise bu küçük prensese Canfeza adını koymuştu.
Sabah erken saatlerde daha kimseler uyanmadan Mehpare üstüne en güzel çiçekli elbisesini giyip saçlarını taradı. 3 aylık olan karnı sanki 5 aylıkmış gibi büyüktü. Bugün kontrollerde cinsiyetlerini öğrenecekti bebeklerinin. Zamanın bu kadar çabuk geçmesi yüreğini titretti. Bugün yası bitmişti artık. Ailesine kavuşması gerekiyordu. Güneş bile yeni aydınlanırken Mehpare konaktan çıkıp mezarlığa gitmişti. Geldiği mezara gülümsedi. Minicikti renkli çiçekler, oyuncaklar ve rüzgar gülleri ile süslüydü mezarı.
Deniz Hanzade
Doğum ve ölüm tarihi yazmıyordu. Doğumu olmayan bebeğine ölüm tarihini yakıştıramadı. Sadece ismi yazıldı. "Güzel bebeğim. Bugün kardeşlerinin cinsiyetini öğreneceğiz. Acaba sen kız mıydın erkek mi? Ne fark eder ki benim canımsın sen. Kardeşlerin seni bilerek büyüyecekler bebeğim. Deniz'im seni çok seviyorum güzel bebeğim."
Deniz'i kaybettiğinde daha varlığını öğreneli saatler olmuştu. Fakat bir anne için evladına bağlanmak onun varlığını öğrendiği ilk saniyede olurdu.
Mehpare mezardan uzaklaştı. Saate baktığında neredeyse 5 saattir burada olduğunu farketti. Evdekiler onun yokluğunu çoktan farketmiş ve telaşa başlamışlardı.
Eve doğru ilerleyip kapıya yaklaştı. Içeri girdigini kimse fakretmedi çünkü herkes tahmin ettiği gibi telaşlıydı. "Nasıl kimse görmez? Ne zamandır dışarıda kim bilir? Nasıl farkedemedik?" "Oğlum hep kütüphaneye giderdi orada sandım ben gidip bakınca anladım olmadığını." "Merak etmeyin sizden gidecek değilim." Herkes Mehpare'nin sesine doğru döndüğünde şaşkınlık nidaları yükseldi. Mehpare artık siyah giyinmiyordu! Ayrıca onlara cevap vermişti! "Deniz'in yanındaydım. Biraz dertleştik. Ve artık yas tutmamam gerektiğini farkettim. Ailemi özledim." Sesi titredi ama ağlamadı. Artık ağlamak yoktu. Mehpare Adar'a dönüp gülümsedi. "Sevgilim, kahvaltı yapalım. Bugün bebeklerimizin cinsiyetini öğreneceğiz." Adar gülümsedi. Tekrardan karısı buradaydı.
"Eveet Mehpare Hanım nasıl hissediyorsunuz? "Heyecanlı çok fazla heyecanlı hem de!" Mehpare yanında duran kocasının elini sıktı. "Evet minikler gösterdi kendilerini. Hazır mıyız? "Evet!" "Evet!"
"Tebrik ederim! 1 kız 1 erkek!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Normalde 2 kız düşünmüştüm ama sonra klişe gidelim dedim kdjdjd Bu arada 3. Bebeğin ölmesi sonradan gelişti yoksa 1 kız 2 erkek bebek olacaktı. Yani Deniz'imiz erkekti. Üzüntülü yerleri atlamak istedim çünkü mutlu şeyler okumaya ihtiyacımız var.
