ΕΠΊΛΟΓΟΣ

72 6 2
                                    

Εύας POV

Η μέρα της γιορτής έφτασε.

Σε λίγη ώρα, όλα θα τελειώσουν.

Ό,τι σχέση και όποια ιστορία είχα με αυτό το σχολείο, σε λίγο θα είναι παρελθόν.

Τώρα είμαι στα παρασκήνια, μαζί με το συγκρότημα και κάποια άλλα παιδιά.

Η ώρα είναι 9:30 το πρωί και σε 30 λεπτά θα αρχίσουν να βγαίνουν στη σκηνή λίγοι λίγοι...

Καθόμαστε σε ένα τραπέζι στη γωνία του δωματίου με τη παρέα μου, ενώ η Σίλβη μιλάει λίγο πιο πέρα με το αγόρι της και την ενθαρρύνει.

-Πως είμαστε? Έχουμε αγχώθει? Ρωτάει ο Λεών και μας κοιτάζει όλους προσεκτικά.

Παίρνω μια βαθιά ανάσα..

-Έχω αγχώθει για όλα τα υπόλοιπα, παρά για το τραγούδι... Λέω και κουνάω νευρικά το πόδι μου.

-Τι εννοείς? Μου λέει ο Άκης.

-Εμ... Δεν ξέρω... Αυτά με την Μαριλένα, αυτά που βρήκα για- Πήγα να πω για την Οδύσσεια αλλά με το που κατάλαβα ότι δεν τους έχω μιλήσει για αυτό, έκοψα τη πρόταση μου.

-Προσπάθησε να ηρεμήσεις Εύα. Το μόνο που πρέπει να σε νοιάζει αυτή τη στιγμή είναι το τραγούδι και ευτυχώς αυτό πιστεύω πως το έχουμε όλοι! Τώρα όσο για τα υπόλοιπα, θα τα δεις μετά τη γιορτή! Απαντάει η Ναταλία.

-Δίκιο έχεις, αλλά το μόνο που θέλω είναι να βγούμε, να παίξουμε και μετά να εξαφανιστώ από προσώπου γης... Πως μπόρεσε να μου το κάνει αυτό η Μαριλένα ρε γαμώτο? Δεν ξέρει τίποτα για εμένα και κάνει την έξυπνη και εκτός αυτού... Περνούσαμε ωραία μαζί... Ήταν ανάγκη να το καταστρέψει?

-Σιγά ρε Εύα! Φωνάζει ο Άκης με σιγουριά στον τόνο του.

Τον κοιτάζω ερωτηματικά.

-Ρε Άκη, είναι σοβαρό αυτό που έκανε... Καταλήγω να πω.

-Να σου πω κάτι! Το ίδιο ακριβώς είχε κάνει και η Άννα σε εμένα και να φανταστείς όταν το έκανε ήταν παιδί. Άφησα τον εαυτό μου να πέσει, ήμουν αδύναμος. Έκανα αυτό που πας να κάνεις και εσύ, πήγα να εξαφανιστώ. Αποδέχτηκα ότι δυστυχώς ή ευτυχώς ήμουν το θύμα και όχι ο θύτης, όμως το να είμαι "θύμα" δεν έκανε καλύτερη τη κατάσταση. Αντιθέτως κλείστηκα στον εαυτό μου και έτσι σπατάλησα κάποια από τα καλύτερα μου χρόνια. Μη το κάνεις και εσύ. Ξέρεις ποια είσαι, ξέρεις ότι δεν το έκανες, ξέρεις πόσο δυνατή είσαι και δεν χρειάζεται να σε πιστέψει ή να στο επιβεβαιώσει κάνεις άλλος, πέρα από τον εαυτό σου. Ο μόνος που πρέπει να εξαφανιστεί από προσώπου γης λοιπόν, είναι αυτή και όχι εσύ. Γιατι η Μαριλένα είναι που δεν είναι παιδί και συμπεριφέρεται σαν να είναι ένα και αυτό δεν είναι προς όφελός της και ΣΊΓΟΥΡΑ θα το καταλάβει στο μέλλον!!! Είπε απόλυτα με σοβαρό ύφος.

LA PRINCIPESSAМесто, где живут истории. Откройте их для себя