LA PRINCIPESSA

Κεφάλαιο 18

Εύας POV

Έξω βρέχει και μόλις τελειώσαμε τη πρόβα με τα παιδιά.

Χθες γύρισα από Λευκάδα και σήμερα εκτός από τη πρόβα που πήγα, θα βγω με τη Μαριλένα.

Τώρα πηγαίνω προς τη καφετέρια που θα συναντηθούμε.

Το τηλέφωνό μου χτυπάει και είναι η Μάγδα.

-Έλαα! Το σήκωσα και είπα ενθουσιασμένη.

-Έλα γύρισες? Τι κάνεις?

-Γύρισα χθές, καλά είμαιι, σχετικά.

-Έγινε κάτι? Ρωτάει ανήσυχη.

-Όχι μωρέ... Ένα όνειρο είδα και δεν μπορώ να καταλάβω. Δεν έχω πολύ χρόνο τώρα για να σου πω.

-Αα, δεν πειράζει!

-Έχω περίπου 5 λεπτά μέχρι να φτάσω. Απάντησα αφηρημένη.

-Θα βγω με την Μαριλένα. Συνεχίζω να λέω.

-Τέλειααα!!! Τι θα κάνετε? Ρωτάει πονηρά και την ακούω να γελάει.

-Τίποτα δε θα κάνουμε ρε, για καφέ θα πάμεε. Είμαι και κουρασμένη από τη πρόβα.

-Ναι γιατί αν δεν ήσουν!!

-Σκασε Μάγδαα! Δεν πολύ-ψήνομαι για να κάνουμε κάτι. Της λέω ειλικρινά.

-ΓΙΑΤΙ? Απαντάει σοκαρισμένη.

-Δεν ξέρω, δεν θέλω ούτε εγώ και φαντάζομαι ούτε αυτή. Χαλαρά το πάμε.

-Ναι πολύ φαντασία έχεις! Λέει η Μάγδα ειρωνικά.

Δεν απαντάω.

-Τέλος πάντων... Πόσες πρόβες ακόμα έχετε με τα παιδιά?

-Άλλη μία, τελευταία!! Θα έρθει και η Σίλβη!

-Αντεεε, μια χαρά! Επίσης θες να βγούμε αύριο?

-Ναιι, δεν νομίζω να έχω να κάνω κάτι. Τι ώρα?

-Κατά τις 7?

-Οκευ! Θα περάσω από το σπίτι σου να σε πάρω. Τώρα πρέπει να κλείσω γιατί έφτασα!

-Καλά να περάσειιις.... Λέει πονηρά και χαζογελάει

-Ναι, ευχαριστώ, γεια! Απαντάω δήθεν εκνευρισμένη και κλείνω το κινητό μου, στα γρήγορα.

Μπαίνω μέσα στη καφετέρια και βλέπω έναν χώρο απλό, λιτό και απέριττο.

Μπεζ τοίχοι, μεγάλος χώρος, χαλαρή μουσική και λίγος κόσμος.

Μπροστά μου σε ένα τραπέζι λίγο πιο μακριά, είδα και τη Μαριλένα.

-Γεια! Λέω και κάθομαι σε μια καφέ καρέκλα, απέναντί της.