20 μέρες μετά
...............................................................Εύας POV
-Ναι Μαριλενάκι, μετά την Ανάσταση θα γυρίσω και τότε μπορούμε να βγούμε. Τώρα δεν μπορώ να σε δω, αύριο φεύγω για Λευκάδα!! Της είπα στο τηλέφωνο ενώ ήμουν απασχολημένη φτιάχνοντας τη βαλίτσα μου
-Καλαα... Αλλά δεν θυμάμαι, με ποιον μου είπες θα πας? Με ρώτησε με την όμορφη φωνή της
-Με την αδερφή μου!
-Και τι ώρα θα φύγεις?
-8:00 το πρωί!
-Ήδη μου λείπεις...
Χαμογέλασα με τις ξαφνικές λέξεις της και ένιωσα να κοκκινίζω.
Άφησα τη βαλίτσα μου και επικεντρώθηκα στη Μαριλένα.
-Και εμένα μου λείπεις... Όμως θα μιλάμε, κάθε μέρα!
-Κάτι είναι και αυτό! Είπε με μια ναζιάρικη φωνή.
Για λίγη ώρα επικράτησε σιωπή.
-Αλήθεια... Εσύ τελικά πως θα περάσεις το Πάσχα? Την ρωτάω και κάθομαι στο κρεβάτι μου
-Θα πάω με την αδερφή μου και τον άντρα της στη Πάτρα. Απάντησε ενθουσιασμένη.
-Αα, μια χαρά!
-Μάντεψε ποιος θα έρθει μαζί μαςς!!! Είπε με παιχνιδιάρικο τόνο.
-...Ποιος?
-Ο Μάκης ο Παπαδημητρίου!!
Και ναι εδώ όλοι θα περιμέναμε μια αντίδραση κακής έκπληξης, αηδίας, ίσως και θυμού αλλά όχι!
Αυτές τις 20 μέρες εγώ και ο Παπαδημητρίου ήρθαμε πιο κοντά μέσα από τα μαθήματα στο σχολείο μιας και έχουμε κάτι κοινό: εκείνος έχει μια φίλη που με την οποία εγώ έχω κάτι αυτό τον καιρό και δεν ξέρω πώς, απλά μια μέρα αποφασίσαμε να δώσουμε μια ευκαιρία στο μεταξύ μας με αυτόν και κάπως... Συμφιλιωθήκαμε.
Και μπορώ να πω πως δεν είναι όσο "στρίγγλα" όσο δείχνει :)
-Ααα ωραία!! Όταν συναντηθείτε δώσε του χαιρετίσματά μου!
-Θα του δώσω!! Λοιπόν πρέπει να κλείσω τώρα για να πάω να φτιάξω και εγώ τις βαλίτσες μου. Φεύγω αύριο στις 12 το μεσημέρι!
![](https://img.wattpad.com/cover/362017268-288-k940057.jpg)
ESTÁS LEYENDO
LA PRINCIPESSA
Novela JuvenilΗ εκδίκηση είναι πάντα αρκετή; Οι πληγές επουλώνονται; Η κατάθλιψη είναι πάντα εμφανής; Η "μοίρα" ελέγχει όλη τη ζωή μας ή ένα κομμάτι της; Ο έρωτας πάντα νικάει. Σωστά; Η Εύα νόμιζε πως ήξερε την απάντηση της κάθε ερώτησης από τις παραπάνω. Νόμιζε...