နောက်တစ်နေ့
အတန်းထဲတွင်
Chemistry Tr- " ဒီနေ့ မင်းတို့ရဲ့ chemistry အမှတ်တွေပြောမယ်"
Fourthက Satangကိုမေးလာတယ် "ဟိုတစ်ခါငါတို့ကျက်ဖို့မေ့နေတဲ့ စာမေးပွဲဟာလား"
"ဟုတ်တယ်" Satangငြိမ်ငြိမ်လေးမထိုင်နိုင်တော့ဘူး သူတကယ်ကြောက်နေပြီ
ဘောပင်ကိုကိုင်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေက တကယ်ကိုဆိုးဆိုးရွားရွားတုန်နေတာ
ဒါပေမယ့် ရုတ်တရက်ပဲ သူ့ပုခုံးပေါ်ကနေကျော်ပြီး နောက်ကနေ ချောကလက်ချောင်းလေးပေါ်လာတယ်
"အကုန်အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ်နော်" Winnyက သူ့ကိုပြုံးပြီးပြောလာတယ်
Satangကပြန်ပြုံးပြလိုက်ပြီး ချောကလက်ချောင်းလေးကိုယူလိုက်တယ်
သူမျက်လုံးတွေမှိတ်လိုက်ပြီး အသက်ကိုတစ်ချက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်တယ်
(ဟုတ်တယ် အကုန်အဆင်ပြေသွားမှာ အကုန်အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ်) Satangစိတ်ထဲမှာပဲ ထပ်ခါထပ်ခါရေရွတ်နေတယ်
"Satang Kittiphop"
နောက်ဆုံးမှာတော့ ဆရာကသူ့နာမည်ကိုခေါ်လိုက်ပြီ
သူဆရာ့ဆီကိုလျှောက်လာပြီး စာရွက်ကိုယူလိုက်ရတယ်
နောက်တော့ အဖြေလွှာကို ဖြည်းဖြည်းလေးပဲ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့
(89/100??? Ohh သေပြီပဲ)
ခုံကိုပြန်ထိုင်ဖို့သွားရတယ့် သူ့ခြေလှမ်းတွေက အရမ်းကိုလေးလံနေပြီ
အဲ့လောက်အမှတ်နည်းတာကြီးက မဟုတ်သေးဘူးလေ
ဆရာပဲ အမှတ်မှားရေးတာလား ဒါမှမဟုတ် ငါပဲစောက်သုံးမကျတာလား
"Satang" တစ်ယောက်ယောက်က သူ့နာမည်ကိုခေါ်လိုက်တယ် ဒါပေမယ့် Satangက မကြားဘူး
သူကြားနေသမျှ အရာအားလုံးက သူ့စိတ်ထဲက စကားတွေပဲ
(ငါတကယ် စောက်သုံးမကျနေတာ)
(အဖေ့ကိုဘယ်လိုပြောရမှာလဲ)
(ငါ ~ ငါလေ ထွက်ပြေးချင်တယ်)
(ငါဒီထက်ပိုကောင်းအောင်လုပ်ခဲ့ရမှာ)
"SATANG!!!!" Fourthက သူ့နာမည်ကိုအကျယ်ကြီးအော်ခေါ်လိုက်လို့
Satangနောက်ဆုံးတော့အသိဝင်လာပြီ
အတန်းထဲက လူတွေကလည်းသူ့ကို ထူးဆန်းသလိုကြည့်လာကြတယ်
