10

120 14 3
                                    



10 | Gerçeklikte görünen iyi şey.

"Tatlım önceki doktoruna neden zarar verdin?" Beyazlarla dolu odamda yere çömelmiş gözlerimse kapanmış bir vaziyetteydim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"Tatlım önceki doktoruna neden zarar verdin?" Beyazlarla dolu odamda yere çömelmiş gözlerimse kapanmış bir vaziyetteydim.

Ne kadardır buradayım ben?

"Bana dokunuyor." Hatırladıklarımla yüzüm buruştu.

"Sana dokunulmasından rahatsız mı oluyorsun?" Huzur veren ses tonu ne kadar gözlerimi açmama istek uyandırsada o da diğeri gibiydi hissediyorum.

"Hayır özel yerlerim olmadıkça." Kollarımı biraz daha kendime doladım ne kadar kendime sarılırsam o kadar güvende hissedicek gibi.

"Seni taciz mi etti o? Çok özür dilerim bunu sormam aptalcaydı." Şaşkınlıkla kapalı gözlerimi hızlıca açtım karşımda gördüğüm güzel yüz bir anlığına nefesimi kesmeye yettide arttı.

"Yüzünüz çok güzel. Sakıncası yoksa adınız nedir?" Bir deliye göre kurduğum bilinçli cümleler onu şaşırtmıştı fakat hızlıca kendini toplayıp yine o güzel gülümsemesini duyurdu.

"Ahenk." Adı güzeldi farklıydı hem.

"Ben Diana... Size 2 şey sorabilir miyim?" Başını sallamasıyla devam ettim. "Bana dokunmayacaksınız değil mi?" Neyi ima ettiğimi anlamasıyla ciddi bir yüzle başını hayır anlamında salladı. "Birde annem ve babam neden gelmiyorlar?" Çatık kaşlarını havalanmış üzgün bir hal almıştı.

"Diana burada yeniyim ama annen ve baban buraya 5 aydır hiç uğramamış neden gelmediklerini bilmiyorum." Üzüntüyle gözlerimi yumdum. Hayır ağlama...

"Ben artık buraya girmeme neden olan kadını görmüyorum. Annemle babama ulaşırsan bunu söyler misiniz?" Üzgünce başını salladı. Önümde benim gibi yere oturmuş dibimdeki kadına yaklaştım.

Bir anlığına korkup geriye gittiğinde içimdeki iğrençsin sen hissiyatı ne kadar canımı yakıyordu bir bilse.. Hareketlerimi durdurup bedenimi eski yerine yerleştirip duvarla tekrar bütünleştim.

"Sarılamak istiyorum. Korkunç biri değilim burda olduğum süre boyunca kimse bana iyi anlamda yaklaşmadı.." sonunda kısılan sesim küçülen bedenim öylesine önünde çaresiz kılıyordu ki dalga geçse sesim çıkmaz çekilir yatağıma ağlardım.

"Gel buraya." Kendime sardığım koldan bir anda çekilince karşımdaki kadının güçlü kollarına yerleştim.

"Bana neden iyi davranıyorsunuz?" Kollarımı ona sarıp omzuna iyice sindim. Uzun zamandır yastık dışında kimse ile sarılmadım bu çok iyi hissettiriyor.

"Ben her hastama iyiyim diana." Doğru ya o doktor... kişisel özel bir doktorun değil.

"Haklısınız." Ne kadardır sarıldığımızı inanın hiç bilmiyorum ama uzun zamandır alamadığım uykuyu onun omuzlarında yavaş yavaş teslim oluyordum.

Ravencia | GxG Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin