Fa ina ma'aal usri al yusra

Perspectief van Ouiam

Dat ik...ik.. zwanger ben.

D: wat dat meen je niet.

Ik: jawel
zei ik met een lach.

D: oh mijn god we zijn gewoon tegelijk zwanger wahahaha kapot leuk.

Ik: ik ben erg blij, maar ik wilde dat samen met hem zijn. Ik heb zelfs een taart gekocht met de tekst "hey lieve papa" zodat ik het hem kon geven en hem kon zien nadenken en hem blij kon zien. Hij wilde zo graag een kind. Ik ben nu zwanger en hij...hij weet het misschien nog niet eens. Hij ook echt een sukkel. Stomme idioot. Ik hou zoveel van hem. Hij weet dat. Hij weet toch dat ik dat nooit zou doen. Ik ben zíjn vrouwtje zíjn prinsesje. Stomme idioot dat ie is.'

En ik begon weer te huilen.
En vloog in de armen van Doenia.

D: het komt allemaal goed Insha Allah echt waar rustig maar.
Ze zei me dat ik naar boven moest gaan om een beetje uit te rusten. Ik hoorde haar telefoon gaan hoorde dat ze met Anas aan het praten was en ik ging toen maar gewoon naar boven. Ik lag in bed en was tv aan het kijken. Omdat er niks was keek ik maar naar victorious. Dat liet me tenminste alles vergeten en liet me een beetje lachen. Ik hoorde de voordeur dicht gaan en voetstappen naar boven komen. Nu maar hopen dat het niet Ryan is.

(Klop klop)
'Slaapt mijn muisje of is ze wakker? '

Ik: safouane?

S: jaa ik ben het.
Hij kwam binnen en kwam naast me zitten.

Ik: je hebt het zeker al gehoord he

S: ja hij heeft me alles verteld.
Ik zag dat zn lip had gebloed en het was ook erg dik en rood.

Ik: wat is er gebeurd?

S: niks er is echt niks gebeurd.

Ik: ik zie het toch aan je lip.

S: oke oke we hebben gevochten ik werd boos en gaf hem een stoot en uit reflex deed hij hetzelfde. Maar er is niks gebeurd.

Ik: oeff gelukkig maar.
Ik werd misselijk en rende naar de wc.

S: ouiam gaat het. Wat is er

Ik: er niks dat hoort er bij.

S: waarbij?

Ik: saff. Ik ben zwanger.

S: WATT dat meen je niet. Hahaha word ik oom.

Ik: jaa hahaha

S: weet Ryan het al.
Ik vertelde hem hetzelfde als wat ik bij Doenia zei en en begon weer te huilen. Hij troosten me maar het hielp niet echt en huilend viel ik zijn armen in slaap.

Ik voelde een hand op mn hoofd
Misschien is het Ryan. Komt ie dan echt terug voor mij. Komt ie me halen? Ik deed mijn ogen open en jaa hoor het was Ryan.

'Heey alles goed. Ik heb je gemist. Ouiam het spijt me' zei hij

Ik moest weer overgeven dus ging ik weer naar de wc.

R: ouiam gaat het wel. Volgens mij moet je naar de dokter.

Ik: het gaat en nee dat hoeft niet

R: maar straks is er iets met onze baby.

Ik: dus je weet het. Ik dacht al waarom komt ie. Maar je weet dus dat ik zwanger ben en alleen daarvoor ben je gekomen.

R: wat nee Ouiam....

Ik: Ryan ga weg ik wil niks meer van je horen. Ik wil je niet zien.

R: ouiam alsjeblieft luister.

Ik: GA WEG ZEG IK TOCH. ik wil je niet meer zien. ' zei ik huilend. Hij ging de deur uit en ik zakte neer op de grond.

Ik ging naar beneden en zei tegen Doenia dat ik even ging douchen. Anas was er ook. Hij vroeg me wat er gebeurt was en ik vertelde het hem. Hij zei me dat ik er over na moest denken en dat Ryan en ik erg veel van elkaar houden en biet zonder elkaar kunnen. Volgens hem moest ik hem nog een kans geven. Maar dat weet ik nog niet.
Ik nam een douch en deed mijn pyjama aan. Ik wou net mijn haren drogen toen ik werd gebeld door mijn dokter.

'Heey dokter'

'Heey Ouiam alles goed'

'Jaa hoor elhamdoulilah en met u'

'Jaa ook goed hoor. Ik wilde je zeggen dat je vandaag een afspraak hebt en je het niet moet vergeten. '

'Ohhjaa voor de echo'

'Jaa zie ik zo dan'

'Jaa ik ga me even omkleden en dan zie ik u zo'

'Is goed meis tot zo'

Ik kleedde me om en zei tegen Doenia dat ik wegging. Aangekomen bij het ziekenhuis zag ik iemand in een bed liggen die sprekend op Ryan leek. Ik keek nog eens goed en jaa het was Ryan.

Ik: Ryan oh mijn god wat is er gebeurd.

R: er is niks het gaat goed met me. Ik heb alleen mijn arm gekneusd en een hechting in mijn hoofd voor de rest niks.

Ik: hoe....hoe is het gebeurd.

R: na onze ruzie ging ik het huis uit en reed een beetje snel en toen knalde ik tegen een boom en mijn arm was tegen het stuur geknald en mijn hoofd is geraakt door een beetje glas. Maar waarom ben je hier ?'

Ik: ik heb een afspraaks voor een echo.

R: ik weet dat je nog boos bent maar mag ik alsjeblieft met je mee.

Ik: jaa dat mag. Het is tenslotte ook jouw kind.
Zo gingen we samen naar de kamer. Ik mocht van de dokter gaan liggen en Ryan kwam naast me zitten en hield mijn hand vast. Ik wil hem niet kwijt. Ik vond het een erg fijn gevoel.

D: de gel is best koud hoor dus niet schrikken.

Ik: is goed ik zal niet schrikken hahaha
Ze liet ons alles zien en legte ons alles uit. Ik heb het hart horen kloppen en dat was echt een prachtig gevoel. Ryan was zo blij en had een glimlach van hier tot tokio. Hij kon maar niet stoppen met lachen.
We gingen weg en hij gaf me nog een kus op mijn voorhoofd.

Ik: denk maar niet dat ik je nu al heb vergeven.
Hij keek me verdrietig aan en zei niks. Ik wilde hem thuis afzetten maar hij zei me dat ik moest stoppen bij het station. Ik vraag me af waar hij heen gaat. Maar heb het hem niet gevraagd. Ik hield mijn mond en ging weer terug naar Doenia dr huis.
Aangekomen bij Doenia thuis stond ik versteld van wat er was.