Fa ina ma'aal usri al yusra

perspectief van Ryan

Het is alweer Maandagochtend,ik lig in mijn bed en k lig zo lekker dat ik er niet uitwil. Ik hoor mijn moeder de trap al opkomen en in nog geen 2 seconden staat ze al in mijn kamer.
'sbah el ghair , hbib djali. Heb je goed geslapen?' zegt ze.
'Elhamdoulilah mama'
'yallah lieverd kom eten ik heb harcha gemaakt en lekkere marokkaanse thee'
'is goedd mama ik kom eraan'
Mijn moeder ging naar beneden en ik ging uit mijn bed. Ik waste mijn gezicht en ging naar beneden. Tijdens het ontbijten werd ik gebeld door Anas. Hij vroeg of ik met hem ging afspreken vandaag om 16.00 bij het trein station en ik zei dat ik kon. Na het ontbijten ben ik nog even met mijn moeder naar de supermarkt geweest om wat boodschappen te doen. Mijn moeder had het meteen al over trouwen, ik moest snel een vrouw hebben volgens haar, want alleen kan ik het niet aan en ze had al een mooi meisje op het oog voor mij. Ik zei haar: ' mama maak je naar niet druk Adnane en Anas zijn ook nog niet getrouwd en ik hoef nog geen vrouw mama ik vind het lekker dat ik altijd alleen thuis ben en niemand me elke keer vraagt waar ik ben geweest.'
Ze moest lachen en zei ' oke hbib djali wat jij wilt, maar je blijft niet lang alleen wacht maar '
Mijn moeder ging de hunkemoller in en ik dacht ik blijf wel voor de deur wachten. Ik zag een erg mooi meisje met een klein jongetje deze richting oplopen Masha Allah ze was erg mooi, maar zij zag mij niet. Ze was erg bezig met haar telefoon en begon te lachen, waaeschijnlijk was ze met iemand in gesprek en moest ze ergens om lachen. Ik begon mijn moeder te roepen, want ze deed nogal lang. Het meisje botste tegen mij aan en viel bijna, gelukkig ving ik haar op we keken elkaar aan voor een paar seconden en toen sloegen we onze blikken naar de grond.
'sorry ik zat in mijn telefoon ik zal nu wat beter oppassen' zei ze, pakte het handje van het jongetje en ze liep weg. 'geeft niet' riep ik nog even snel.
'Wauww' ze was echt prachtig Masha Allah. Mijn moeder kwam eindelijk naar buiten.
'mama waarom deed je zo lang, je hebt niet eens iets gekocht, dat is nog een reden waaron ik nog niet wil trouwen mama ik ben daar nog niet klaar voor'
'hbib djali vergeet dat wat ik heb gezegd over trouwen en vertel mij wie was dat meisje?'
'weet ik niet mama, ze botste tegen mij aan en viel bijna dus ving ik haar op.'
' ohh oke' zei ze terwijl ze me aan keek met een nogal raar gezicht, jullie weten vast wel welk gezicht, dat gezicht dat moeders trekken als ze doen alsof ze je geloven.
Ik keek haar lachend aan en trok haar mee naar de lucardi en zei dat ze iets leuks mocht uitkiezen voor haarzelf, zodat we daarna naar huis kunnen gaan, zodat ik mijn afspraak met Anas zou halen. 
Het was al weer 16.00 ik deed mn jas aan en ging de deur uit.
Eenmaal aangekomen op het station hoorde ik een meisje schreeuwen 'help alsjeblieft help, iemand help mijn broertje is op het spoorweg gevallen en er komt een trein aan. Alsjeblieft help me '
Ik ging er zo snel mogelijk geen, ik sprong op de spoorweg om het jongetje te helpen en ik gaf hst jongetje aan zijn zus en voor ik het wist lag ik bewusteloos op de grond.