Fa ina ma'aal usri al yusra

Perspectief van Ouiam

Hij was dus boos, omdat ik ontbijt heb gemaakt oftewel ben opgestaan, maar ik ga toch niet de hele dag zitten niksen. Dat kan ik niet. Hij weet niet hoe ik me voel of hoe het is om de hele dag te niksen. Niemand weet dat. Niemand. Niemand begrijpt me. Niemand. Zo was het vroeger ook. Ik dacht dat misschien iemand me zou snappen maar dat is nooit geneurd. Ik was best dik vroeger. Ik lag bijna elke dag te huilen in mn bed. Niemad vroeg hoe het met me ging op school of gewoon dagelijks. Nooit is er gezegd als er iets is moet je me komen vertellen. NEE die waren er niet. Het was altijd omgekeerd. Ik was altijd diegene die vroeg aan mensen hoe het met ze gaat en dat als ze iets kwijt wilden ik ze een luisterend oor zou bieden. Ik was altijd diegene die naar mensen toe ging om te zeggen dat als er wat was ze hun hart bij mij konden luchten, maar zelf is nooit iemand naar mij gekomeb om dat te zeggen en het probleem is dat als ze me wat vertellen ik ze altijd begrijp. Ik probeer me namelijk altijd in iemand anders hun schoenen te verplaatsen, maar andersom heeft niemand dat gedaaan. Als ik ze wat vertelde leek het wel alsof ze niet luisterden. Ik begrijo het gewoon niet. Waarom verplaatst niemand zich in mijn schoenen zoals ik ook doe en waarom probeert niemand mij te begrijpen of echt naar me te luisteren. Ik begrijp het niet. Weten jullie misschien raad. Ik haatte mezelf vroeger. Als ik in de spiegel keek dan zag ik een dikke vette lelijke meisje, maar weet je. Ik zal voordegene die zich ook zo voelen jullie een tip geven. Je bent mooi zoals je bent en soms wil je dat natuurlijk hewoon van een ander horen en dat is normaal want dat had/heb ik ook. EVERY MOSLIMA IS PRECIOUS. En natuurlijk niet alleen de moslima's. Nee ook de andere meiden zijn prachtig. Let niet op de woorden die je van andere hoort. Wees blij dat je gezond bent en leeft en dat je niet ziek of gehandicapt of wat dan ook bent. Vergeet niet elke dag Allah subhana wa ta' ala te bedanken voor het gene wat je hebt en voor je leven, want klagen dat zouden we eigenlijk niet moeteb doen, dus voor de meiden met het zelfde probleem als Ik geef ik jullie nog één tip. Weet je wat ik doe als ik een probleen heb en ook als tiener deed ik dat. Als ik ging slapen vertelde ik alles aan Allah subhana wa ta' ala, want hij begrijpt je altijd en staat altijd voor je klaar. Hij zal je nooit in de steek laten. Nooit. Hij houd van ons. Vergeet dat niet meiden. En geloof me zodra je je hart hebt gelucht bij Allah voel je je gelijk weer goed en lijkt het alsof je bevrijd bent van al het slechte.

'kifesh ontbijt staat klaar?!!' Zei hij met een boze toon.

'jaa ontbijt staat klaar. Ik heb ontbijt voor je gemaakt. '

'Waarom heb je dat gedaan je moet rusten. Dat heb ik je toch vaker gezegd'

'Ik ga toch niet de hele dag zitten en niks doen!!'

'Dat hoor je wel te doen ja'
Wat? Hoe... hoe. Waarom...

'Hoh dan niet toch. Je had op z'n minst dankjewel kunnen zeggen. Maar dan niet.'
Ik keek hem scheef aan en liep weg.
Hij kneep in mn zij en zei: 'Sorry'

'Laat me los'
Ik ben echt boos nu. Zo praat je toch niet tegen je vrouw.
Hij draaide me naar hem toe en keek recht in mijn ogen.
'Alsjeblieft vergeef me ik heb je toch sorry gezegd.' Zei hij

'Wil je me alsjeblieft loslaten. ' Zei ik en hij liet me los. Hij ging weg en vroeg me of ik kwam eten. Ik kon niet meer. Ik kan het niet meer inhouden en ik liet mijn tranen vallen.

'Wat is er?'

'Er is niks. Eet smakelijk' zei ik snikkend

'Ben je boos op me? '

'Jaa en nee daar gaat het niet om'

'Maar wat dan? '

'Niks!'

Hij kwam naar toe en liet me opstaan. Hij hield me vast bij m'n armen, keek me weer recht in de ogen aan en vroeg me wat er was.

'Er is niks heb ik je toch gezegd. '
En mijn tranen begonnen zich nu te verdubbelen. Ik was echt boos, verdrietig. Zoveel emoties. Ik had ze gewoon niet onder controle. Hij trok me naar zich toe, maar nee ik wildr niet en begon hem te slaan op zijn borstkas. Hij was te sterk en wist me te kalmeren en gaf me een knuffel.