Fa ina ma'aal usri al yusra

Perspectief van Ouiam

Onderweg in de ambulance kwam hij bij. Ik was echt verbaasd ik dacht dat hij dood zou gaan. Ik was zo bang. Hopelijk wordt hij beter en gaat er niks gebeuren. Ik ben zo bang, wat moet ik tegen mijn ouders zeggen?, wat zullen mijn ouders zeggen?, zullen ze het me vergeven en me hierin steunen? , ik word zo wat gek. Het is allemaal mijn schuld.

Hij keek me aan en vroeg waarom ik huilde, maar een paar minuten later hoorden we iets piepen. Zijn vriend en ik keken elkaar met grote ogen aan. We schrokken. Voor we het wisten was hij er niet meer, tenminste dat dachten we. De zuster ging zo snel mogelijk kijken wat er aan de hand was. Ze keek naar ons en zei dat hij in coma lag. IN Coma? , dat meen je niet?
De tranen stroomden weer over mijn wangen. Ik begon dua' s te doen en vroeg Allah subhana wa ta'ala om vergiffenis.

We waren aangekomen bij het ziekenhuis en ze brachten hem zo snel mogelijk de operatiekamer in. Mijn wereld stortte in en ik viel flauw.

Ik werd wakker en vroeg me af waarom ik in dit ziekenhuisbed lag. De vriend van de jongen zei me dat ik flauw was gevallen en zei dat mijn nicht leyla me had gebeld en hij opnam en hij haar alles had uitgelegd.

'Gaat het een beetje?, Ik ben trouwens Anas de vriend van Ryan' zei hij.
'Ryan? , wie is dat?'
'Dat is de jongen die in coma ligt'
'Ohh, ik deed het niet expres echt niet' zei ik en ik begon te huilen. Hij zei dat hij het wist en dat ik er niks aan kon doen 'Dit was zijn makteb' zei hij.
Leyla kwam binnen en begon te huilen. 'Wat is er gebeurt?, Ik wil dat je me alles verteld!, ik ben echt geschrokken'
Anas zei gedag en ging naar buiten.
Leyla bleef maar vragen, dus heb ik haar alles verteld van detail tot detail.
De moeder van Ryan kwam ook bij me langs om het verhaal van mij te horen, ze heeft het ook van anas gehoord, maar ze wilde het voor de zekerheid nog een keer van mij horen. Haar ogen waren dik van het huilen. Ik voel me zo schuldig. Leyla liet ons alleen. Ik heb zijn moeder alles verteld en heb ook tegen haar gezegd dat het me echt spijt en dat ik me echt schuldig voel. Ze gaf me een knuffel En kuste me op mijn voorhoofd en toen zei ze: 'Het is niet jou schuld benti. Hij wou je broertje redden en dat heeft hij gedaan en zo is mijn zoon altijd al geweest. Hij was altijd erg behulpzaam en als hij iemand zag pijn lijden en hij kon er niets aan doen dan keek hij me met tranen in zijn ogen aan en zei dan:" mama ik heb diegene niet geholpen, ik kon niets doen. Waarom heb ik niks gedaan mama?". En ik weet benti dat het niet jouw schuld is.' Ze gaf me weer een kus op mijn voorhoofd en ze ging weg

Ze is zo aardig en zo lief. Meskiena. Dit had niet mogen gebeuren. Maar we kunnen niets doen tegen de dingen die Allah laat gebeuren En alles heeft zo z' n reden. Leyla kwam binnen. Ze was zo moe dat ze in slaap viel. Het was al best wel laat. Ik stond op uit mijn bed en ging even langs Ryan. Ik kwam binnen en de tranen vielen weer over mijn wangen ik heb hem verteld hoe ik me voelde en heb gezegd hoe ik heette, ik voelde me echt opgelucht. Het is net of hij me hoorde en me begreep. Ik ging weer terug mijn eigen kamer in, want ik was echt kapot. Ik ging het bed in en viel in slaap.