"draco emin misin? Bence odanda dinlensen daha iyi"draco gömleğinin düğmelerini bağlamaya calışırken zorlukla konuşdu.
"İyiyim bebeğim,benim için endişelenme"ona doğru ilerledim,gömleğinin düğmelerini iliklemeye başladım
Draco gözlerini ayırmadan bana bakıyordu,gözlerim gözlerini buldu,mavileri beni içine çekiyordu.
"Sanırım gitmekeden vazgecdim,seni burda nefesim kesilene kadar öpmek daha cazip geliyor"
Draco'nun nefesi dudaklarıma değiyordu...
Yüzüm ron'un saclarıyla aynı olduğuna emindim
Draco dudaklarıma bakarak yüzünü yaklaştırmaya başladı,beni öpmesini o kadar isdiyordum ki..
Dudaklarımız tam birleşiceken açılan kapıyla draco dan uzaklaşdım.
İçeri ışık hızıyla Harry ve Ron girdi.
Merlin! Tam draco beni öpücekdi,biraz daha geç gelseler olmazmıydı.
"Benmi yanlış gördüm yoksa az önce Malfoy benim kücük,minacık bebek kardeşimimi öpüyordu?!"
Göz devirerek yanından gecdim"yok bir yaşındaki kardeşini öpüyordu"
Arkamdan Harry şaşkın şaşkın bakarken draco harry'e omuz atarak peşimden geldi
"Tam öpüceğim anda gelmek zorunda mıydın aptal Pottah".
Kıkırdayarak draco'nun koluna girdim, birlikde ortak salona doğru ilerledik.
Ortak salona girer girmez Astoria bize doğru koşdu, koşdu diyorum cünkü salonun o başından bu başına koşarak geliyordu.
Yüzümü buruşdurdum, Astoria adeta kendini draco'nun kucağına atı,ona sarıldı.
"Dray'senin için çok endişelendim! Bu aptal bulanık senin yanına gelmeme izin vermedi"
Draco Astoria'nın bana bulanık dediğini duyunca onu üzerinden fırlatı,Astoria geri savruldu ama hemen toparladı.
"Bir daha sevgilime bulanık dersen seni lanetlerim Astoria,bu çok beğendiğin yüzün parca paraca olur,annen ve baban bir hafta Hogwarts duvarlarından toplar"
Draco nun sözleriyle tüm ortak salon ona bakdı, ona hayran hayran bakarken draco sırıtı ve elimi tutarak Slytherin'in masasına oturtu.
Draco'nun sözlerinden sonra kendine yeni gelen Astoria soluğu. Bizim masamızda aldı.
"Ne demek sevgilim?! Bu potter'e nasıl sevgilim dersin? Senin sevgilin benim! Biz evlenicektik"
Kahakaha atmaya başladım, bu kız bu yalanlara gercekden kendini inanmışmıydı?
Astoria gercekleri bildiğimi bilmeden yalanlara devam ediyordu.
Fakat benim draco'nun karanlık sırını bildiğimi bilmiyordu...
*Geçmiş zaman*
*Draco'nun kriz gecirdiği andan sonra*
Draco'nun başı dizlerimde bir şekilde onun odasında oturuyorduk,draco'nun titremeleri gitmişdi,bitkin bir şekilde dizlerimde yatıyordu.
"Elis"ağlamaklı sesle bana seslensiğinde bakışlarım onu buldu
"Noldu sevgilim?"draco sanki birşey söylemek isdiyor fakat nasıl bir tepki vericeğimi kestiremiyor gibiydi
"Eyer ben kötü bir şey yapmış olsaydım beni afedermiydin..."
Bunu yüzüme bakmadan sormuşdu
"Ne olduğuna bağlı"
Sözlerimle cesareti kırılmış gibiydi.
"Ben...ben onlardan biriyim..."anlamayarak başımı saladım kimlerden?
"Onlar kim draco?"
Draco başını dizlerimden kaldırdı,gözleri dolmuşdu,nolur korkduğum olmasın...
"K-karanlık taraftakiler..."elerimle dudaklarımı kapdım, gözlerim doldu,kabulenmeyrek basımı iki yana saladım
Draco da ağlamaya başlamışdı.
"Seninle tanışmadan önceydi yemin ederim,sonrada karanlık tarafdan ayrılamadım, bunu yapamam yoksa beni öldürür..."
Gözlerim kapalı kolunu buldu.yatakdan hızla kalkdım.
Draco'nun gözlerinde hayal kırıklığı gördüm...
Hızla kapıya doğru ilerlediğimde hemen arkamdan geldi kolumu tutu"Elis lütfen dinle,seni seviyorum,senin için herşeyden vazgeçerim, lütfen beni bırakma!"
Kolumu kurtarmaya calışdım,ağlamam şidetlenmisdi.
Draco kolumu bırakarak belime sarılmışdı.
İkimizde yavaş yavaş yere cöktük.draco hala beni bırakmamısdı,aksıne tutuşu sıkılaşmışdı
"Lütfen beni bırakma,bitek sen kaldın..."
Ağlayarak ona sarıldım, ne yapmış olursa olsun ona aşıkdım, onun için canımı bile vere bilirdim ve herkese ihanet ede bilirdim
"Seni seviyorum Potter..."
"Seni seviyorum Malfoy..."
