Savaşın Eşiğinde

143 52 11
                                    

     Korkuya kapılmasına ve adrenalini hat safhada hissetmesine sebep olan bu küçük çaplı savaş bitse de hala toparlanabilmiş değildi.Sanki vücudu üzerindeki hakimiyeti kaybetmiş gibiydi.Ölümün kendine ne kadar yakın olduğunu bir kez daha görmüş ve ne kadar aciz duruma düştüğüne şahit olmuştu.Oysa grubu bir arada tutacak liderin güçlü ve soğukkanlı olması gerekiyordu.Bir an için bu vasıflardan mahrum olduğunu ve her şeyi yarıda bırakıp normal bir yaşam sürmeyi düşündü.Ama bu olayların devamı mutlaka olacak ve bir çok sivil tehlikeye girecekti.Bu yüzden aklındaki kötü düşünceleri bıraktı ve biraz ilerideki genci incelemeye başladı.Genç sanki yüzlerce kez tehlike ile karşı karşıya gelmiş gibi duruyordu.Kararlı bir duruşu olmasına rağmen onunda tedirgin olduğunu sezebiliyordu.Saçları dağınık ve kirli görünüyordu.Uzun süre temizlenmediği açıkça ortadaydı.Ona güvenebileceğini çıkan arbede sırasında öğrenmişti.Öldürdükleri yarı robot yarı insan görünümlü iki canlı  biraz ileride paramparça halde yatıyordu.

     Artık bunlara alışmayı ve daha güçlü olmayı düşündü.Yavaşça oturduğu yerden doğruldu ve emin adımlarla gencin yanına doğru ilerledi.Yakınlaştığı sırada kartal heykeli sahibini korurcasına Jason'ın karşısında durdu.Genç kartalın gagasını okşayıp onu yatıştırdı ve aradan çekilmesini sağladı.Bir heykel olmasına rağmen gerçek bir kartal gibi tepki veriyordu.Bu güç Jason'a çok farklı gelmişti.O sırada çocuk elini uzatarak,''Ben Eric ! Kusura bakma tanışmamıza fırsat olmadı.Sonuçta küçük çaplı bir savaşın içindeydik istesekte tanışamazdık değil mi ? '' dedi.Tüm bunları söyledikten sonra hafif bir kahkaha patlattı.Sanki tüm bu olanların ciddiyetini kavrayamamış gibiydi.Jason'da elini uzattı ve bir anda karşısındakini soru bombardımanına tuttu.''Adım Jason ! Sen tüm bu olanları açıklayabilirmisin ? Bu güçleri ve beni nasıl bulduğunu açıklarmısın ? Yoksa bu bir oyun mu Eric ! Tüm bunlar ne anlama geliyor.Çabuk açıkla ve tüm bildiklerini anlat ! ''dedi.Sesini istemsizce yükseltmişti.Tüm bu olanlar onun sinirini bozmuştu.Kolay sinirlenen birisi değildi.Fakat çok farklı tipte robot görünümlü iki saldırgan öldürmek amacıyla ona saldırmıştı.Eric, yüzündeki ifadeyi biraz daha ciddileştirerek söze başladı.''Seni uzun zamandır takip ediyorum.Şu iki kız ile tanışmanı bile uzaktan görüş açınızın dışından izledim.Seni ilk farketmem şu mermiyi bile durdurabilen uzun saçlı çocuğun seni kurtarmasıyla oldu.O sırada müzeye uğramıştım.Gücüm için denek olabilecek maket dinozorlar arıyordum.Şans eseri yada tanrının bir takdiri olsa gerek o arbede sırasında merminin size isabet ettiğini kolaylıkla gördüm.Ama hiçbir yara almamanız dikkatimi çekti.Sen normal biri olsaydın orada bir çığlık patlatırdın.Senin de bir güce sahip olduğunu düşünmeye başladım ve tek olduğun için seni takip ettim.O genci takip etmeye kalksaydım kolaylıkla fark edilirdim.Senin evinin etrafında yüksek irtifada şu gördüğün kartalla günün belirli vakitlerinde uçmaya başladım.O kızlarla buluştuğunu ve güçlerini gözlerimle görme şansı buldum.Şuanda senin gücünün de farkına vardım.'' dedi.Jason,kafasındaki çoğu soruya sonunda cevap bulabilmişti.''Bu kadar dikkatlisin ama niye haber kanallarının kameralarına şu kartalı yakalattın.Bir çok haber kanalı ve internet forumları bununla ilgili yazılar yazıyor.'' diye azarlayıcı bir ses tonuyla konuştu.O sırada Eric tekrar kahkaha attı ve söze başladı.''Bu askerlerin devamı olmadığını mı düşünüyorsun.Tek başıma eski bir evde kalıyordum.O aralar bir çok cansız nesneyi canlandırıp bilinçsizce kontrol ediyordum.Bu robot kılıklı pislikler bunun farkına varıp bana karşı saldırıya geçtiler.Evden çok büyük zorluklarla dışarı çıkıp kaçabildim.O sırada belediye binasının üstündeki büyük kartal figürü aklıma geldi ve onu canlandırıp bir nevi göçebe bir hayat sürmeye başladım.O eve tekrar dönemezdim.Bu olanlardan aileme de haber verip onların zihnini meşgul etmek ve gücümü açığa çıkarmak istemedim.Şu dikkatsiz davrandığımı sandığın olay tamamen bir oyundan ibaret.Şu pisliklerin dikkatini çekmek için Glasgow'da haber sunan bir spikerin kamerasının önünde geçmesini emrettim.Fazla yakından geçmeyip kendini net bir şekilde göstermedi.Neden Glasgow dersen çok açık ve net.Orada az ve seyrek nüfus var.Eğer dikkati oraya çekebilirsem sivillerin hayatını daha az riske atacaktım.Herşey planlandığı gibi oldu.'' dedi.Jason konuşmayı dinledikten sonra dahice olduğunu belirten bir gülüş sergiledi.Ona düşüncesinden ötürü teşekkür etti ve Eric'e farklı güçlere sahip diğer kişiler hakkında biraz bilgi vermeye başladı.Ayrıca ona kalacak bir yer ayarlamayı düşündü.Evine davet etmeyi istedi fakat babası biraz asabi biri olduğu için bu konu hakkına konuşmadı.Ama ona biraz para ve gideceği en yakın otelin numarasını yazıp verdi.Bir süre orada kalmasının onun için ideal olacağını düşünüyordu.Numarayı ve parayı verdi ama genede onu gideceği otele kadar götürdü.Sonuçta başları artık bir belanın içindeydi.Her savaşta olduğu gibi sayı üstünlüğü onların lehine olacaktı.Geri dönüş yolunda ise kısa yollardan ziyade ana caddelerden yol almayı seçti.Bunun sebebi açık ve net bir şekilde kamufle olma isteğiydi.Birini anında bulabilmek kalabalığın içinde çok zordur.Basit görünen bu davranışlar onların hayatını kurtarabilirdi.

Evren YolcularıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin