အပိုင်း - (၃၀)

13.6K 717 37
                                        

ဒင်္ဂါးကို အဝတ်လျှော်၊ အဝတ်လှန်းကူညီပြီးတော့ ပစ်တိုင်းထောင်က အိမ်ပေါ်အရင်တက်သွားသည်။ ပစ်တိုင်းထောင်သွားတော့မှ ဒင်္ဂါးလည်းရေကိုခပ်သွက်သွက်ချိုးပြီး အိမ်ပေါ်တက်လာသည်။ အခန်းတံခါးဖွင့်လိုက်တော့ တံခါးဘက်ကိုကျောပေးပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာငုတ်တုတ်ထိုင်နေတဲ့ ပစ်တိုင်းထောင်ကြောင့် သိလိုစိတ်နဲ့အနားတိုးကြည့်မိတော့

" ပစ်တိုင်းထောင်. ဘာလုပ် ~ "

" အစ်ကို လာပြီလား... ဒီမှာထိုင်. အစ်ကိုလိမ်းဖို့သနပ်ခါးသွေးထားပေးတယ် "

ကျောက်ပျဥ်ပေါ်မှာ အဝါနှစ်တွေမွှေးနေတဲ့သနပ်ခါးတွေက အပြည့်။ ဒင်္ဂါး ရေမချိုးခင်တုန်းက အခန်းထဲမှာကျောက်ပျဥ်နဲ့ သနပ်ခါးတုံးမရှိပါ။ ရွာမှာညအိပ်ရင် လိမ်းနေကြဆိုပေမယ့် ဒီကိုလိုက်လာတော့ တကူးတကမယူဖြစ်ခဲ့။ ဒါကို ပစ်တိုင်းထောင်က ဘယ်ကနေရလာသလဲ။

" ဘယ်သူ့ပစ္စည်းတွေလဲ... မမကြီးဆီကလား "

ဒီအိမ်မှာ မိန်းကလေးဆိုလို့ မမကြီးပဲရှိသည်မို့ ဒင်္ဂါးတွေးဆဆမေးမိတော့ ပစ်တိုင်းထောင်က ရယ်သည်။

" မဟုတ်ပါဘူးဗျာ... အစ်ကို့အပိုင်ပါ "

ပစ်တိုင်းထောင်ပြောတာကို နားမလည်ဟန်နဲ့ ကြောင်တောင်တောင်လေး ပြန်ကြည့်လာတဲ့ရွှေဒင်္ဂါးကြောင့်

" အစ်ကို ဒီကိုလိုက်လာရင် သုံးလို့ရအောင်လို့ ပြီးခဲ့တဲ့တစ်ခေါက် အိမ်ပြန်လာကတည်းက အရီးချိုကို ကြိုဝယ်ခိုင်းထားခဲ့တာ... ဘယ်လိုလဲ . ကျွန်တော် တော်တယ်မလား "

" မင်းကလည်း လူကြီးကို အားနာစရာကြီး "

" အော်. အစ်ကိုရယ်... ကြံဖန်ပြီးအားနာတတ်ရန်ကော... အားနာချင်သပဆိုလည်း ဒီကခန့်ခန့်ညားညား အစ်ကိုအမျိုးသားကိုအားနာလှည့်. ဟုတ်ပြီလား "

သူ့ရင်ဘတ်သူပုတ်ကာ အစ်ကို့အမျိုးသား ဆိုလေသူကြောင့် ဒင်္ဂါးမှာ ရယ်ရခက်၊ ငိုရခက်။ ပစ်တိုင်းထောင်က ကျန်တဲ့အရာတွေ လိမ္မာလာပေမယ့် ကိုယ်ရည်သွေးတတ်တဲ့အကျင့်ကတော့ မွေးရာပါဗီဇဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

မောင်တို့ဆိုလေ ပျားသကာသို့ချိုလှစေ [COMPLETED]Where stories live. Discover now