-Kalplerimiz bir-

1💫

Bazen dünya kapkaranlıktırya hiç aydınlanmaz bende sanki kapkaranlığım işte o karanlığın içinde kalmış ve asla aydınlanamayan çabalayanlardanım.

Saat 5e geliyordu kulaklığımda takılı olan kulaklığımdan gelen müzik ile rütin oluşturmuştu gözlerim dışarıyı seyrediyordu dışarısı çok karanlıktı ısız kalmış kimseni yardım etmemiş o badem kahve gözleriyle, yalvaran o küçüçük kızım ben kimsenin umurunda olmadığı belki biri beni görür fark eder diye umut eden kızdım o gözleri Gökyüzündeki yıldızları şayarken belki o minicik yıldızın parıltısı ile beni fark ederler sanarsınıız ama asla etmezler karanlıkta kalan kimse fark edilmez artık gözlerimin kapandığını hissedebiliyordum kendi kendine artık özgür birak bizi artık diye bağrıyorlardı artık gözlerimi tam açmam imkansızdı gözlerim kısılıyordu yatağa kendimi bırakırken ruhumuda bıraktım kulaklığımda çalan şarkıyla ritim olan ruhum artık Kendini ve beni yatağa bıraktı gözlerimi kapattığımdada oluşan karanlık ve gökyüzünün karanlığı aynıydı

Gözlerimi açtığımda o artık yoktu yataktan yavaş yavaş kalktım yatağın üştündeki telefona elimi uzattım elime aldım saat 1'e geliyordu öğlen
1e yataktan kalktığım an banyoya koştum işimi halledip elimi yüzümü yıkayıp kurutuktan sonra banyadon çıkıp dolabın önüne dolabın kapağını açıp bir siyah esortman al üstümede dar hardal ten rengi karışık olan badi alıp banyoya geçtim üstümü giyinip

odamdan kapşonumu alıp giydim
kulakık ta aldıktan sonra ayakkabımı giyip çıktım dışarıda yürümeyi seviyorum gerçekten insanlardan uzak olmak beni rahatlatıyor sahile gitmek istiyorum yürüyorum yürüyorum ve en sonda varıyorum denizi görüyorum Bi tek şu denizine masum olduğunu düşünüyorum taşlara yaklaştım denize en yakınbbi olanına oturdum ve şarkımı açtım
*lost on you *en sevdiğin şarkılardan biridir sadece kendimi kötü hissediğimde mutlu etmek istediğim dinlediğim şarkılardan biridir

denizi izlemek bazen iyi hissettiriyor çok kötü olduğum zamanlar değil tabi ama denizinde kendine göre dertleri var denizde tek benim gibi yanlız tek Bi Sudan oluşuyor bana olduğu gibi insanlarda ona dertlerini anlatır deniz sadece dinler dinler diyemezki benimde derdim var ne ağızı var konuşçak ne gözleri var görücek benim ikisinde var ama bende deniz gibi konuşmuyorum ne de insanlarını dertlerini görüyorum öyle Bi dalmışımki birinin bana seslendiğini duyamayacak kadar birinin bana
"sendemi derdini denize anlatıyorsun"
Sorusuyla irkildim sok olmuştum çünkü bunu sadece bilen anlardı.
_______________________________________

*Merhabalarrr nasılsınız bu benim ilk kitabım umarım beyenirsinizz okuyanlara teşekkür ederim* 💫