Etrafa yabancı gözlerle bakınırken annemin ''sakın yabancı olduğunu hissettirme'' sözleri kulağımda yankılandı. Doğru ya o zaman üniversiteye giden otobüsü de kendim bulmam lazımdı. Allah'ım ne kadar da zormuş şehir dışında okumak. Zamanla alışacağım elbet.Hem ben neleri aştım bunu mu aşamayacağım? Heh buldum sanırım. 12 numaralı otobüse bindim. Yanında İDEAL Üniversitesi yazıyordu. Umarım doğru binmişimdir. Daha fazla yerli numarası yapamayacağım. Ani bir atakla '' Şoför Abi İDEAL Üniversitesine gelince haber verir misin'' dedim. Şoför de elimdeki bavulu görünce acımış olacak ki babacan bir tavırla ''tabii kızım dedi.'' Umarım unutmaz. Tek dayanağım şoför abiydi. Hava da kararmak üzere. Hafiften tırsmıyorum desem yalan olur. Otobüste boş bir koltuk bulup oturdum hemen. Olduğum yerde uyuyuvermişim. Şimdi uyuyacak zaman mıydı?
Uyandığımda otobüste kimsecikler yoktu. Allah'ım nereye geldim ben böyle? saat 21.00'ı geçiyordu. Hemen toparlanıp '' Şoför Amca ben İDEAL Üniversitesinde inecektim ama...'' ''Amann kızım tamamen aklımdan çıkmış. Ne diye hatırlatmadın ki bana. Bak bu saatte oraya giden otobüste zor bulursun. Ama dur bizim Hakkı'nın otobüsü kalkmak üzeredir. Onu arayayım da beklesin seni.'' İndiğim yer son durakmış. Neyse ki Hakkı Abinin de otobüsü kalkmamış. Hemen bindim. Her oturduğum yerde uyuyakalıyordum. Ne olacak benim bu halim? Bu amansız uykular başıma bir gün bir şey açacak ama hadi hayırlısı.Bu sefer uyumamak için kendimi cimcikleyip durdum. Hakkı Abi geldik kızım dedi. Bende bavulumu alıp otobüsten indim. Saat 22.00 olmuştu. Şimdi kalacak yeri nasıl bulacaktım? Koşar adımlarla kalacak bir yer ararken korktuğum başıma geldi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRMIZI BAVULLU KIZ
RandomHepinizin kendinden bir şeyler bulabileceği, sanki kankanızla konuşuyormuşçasına, hayalperest aynı zamanda tuttuğunu koparan, sevimli bir kızın hikayesi. Okurken güleceğiniz hatta ''aaa bende böyle yapmıştım'' diyeceğiniz bir tutam bavul hikayesi :...
