KIRMIZI BAVULLU KIZ

Bölüm 4

Az önce o ukalaya içimden sokak çocuğu sandı galiba beni derken şimdi gerçekten sokak çocuğu oldum. Kalacak yer bulamadım iyi mi? Ne yapacağım şimdi? Ciddi ciddi parkta mı kalacaktım? Hayırr hayalim bu değildi.

Kara kara düşünürken arkamdan bir adamın gölgesi adım adım yaklaşıyordu.Ortada kimseciklerde yok. Aha kötü yola düştüm kesin.Dizilerde hep böyle oluyor. Önce adam iyi niyetliymiş gibi geliyor sonrası bilindik hikaye. Hayırr daha çok gencimm. Off nerden çıktı bu adam şimdi? Cebimdeki biber gazını çıkartıp hemen adama sıktım. Bi tane de tekme attım. Ben yapmasam o yapacaktı sonuçta. Arkamı döndüm yerde acıyla kıvranıyordu.Bir yandan da biber gazının etkisiyle gözlerini ovuşturuyordu. Keşke yapmasa mıydım diye geçirdim içimden. Ama burası İstanbul güven olmaz insanlarına. Yok yok iyi yaptım. Hem ne işi var o satte bi genç kızın yanında pis sapık. Ellerini gözünden çektikten sonra bir de ne göreyim. Bu oydu? İyi de ne işi vardı bu saate burda? Gitmişti en son emindim. Son model arabasına binip arkasına bakmadan gitmişti. Ağzım açık bakarken ''ben.. şey.. ç-çok özür dilerim... Ben sandım kii...''

- Ne sandın sen?? Sapık mıyım ben? Bunu düşünün değil mi? Hadi söyle çekinme! Sapık tipi mi var bende??

Çok utanmıştım ama nerden bilebilirim. Hem oh iyi de oldu sen beni öyle bırakırken iyi miydi? İçimden kıskıs gülüyordum. Hem sapık tipi nasıl oluyordu ya sapık sapıktır yani. İçin için gülmemi bir yana bırakarak :

- Yani öyle sessizce arkamdan gelince ister istemez sapık olduğunu düşündüm. Hem sen gitmemiş miydin az önce, şimdi ne işin var burda?

- Anahtarlığımı düşürmüşüm buralarda onu arıyordum. Nerden bileyim senin gibi deliye çatacağımı? Allah Allah ya anlamadan dinlemeden bas biber gazını.

- Tamam haklısın ama sende bi daha anahtarını kaybedince sinsi sinsi yaklaşma.

- Aman be tamam anahtarı da bulamadım zaten. Ne halin varsa gör.

Şuna bak ya sanki anahtarını ben kaybettim. Ben de sanmıştım ki bana bakmaya geldi... Aman saçmalama onun gibiler sadece kendini düşünür.

- Tamam bulamadıysan git artık uyuyacağım müsaadenle.

- Gidiyoruz be sanki park babanın malı. bi... bi dakika ne dedin sen?

- Git dedim

- Hayır ondan önce

- Uyuyacağım dedim

- Burda mı?

- Evet noldu beğenemedin mi?

- Yok ondan değil de kız başına bilemedim pek

- Nolmuş kızsam? Bak az önce seni nasıl alt ettim. Gelen olursa ona da aynı şeyi yaparım.

- Saçmalama burası İstanbul insanların sana ne yapacağı belli olmaz.

- Sanane ya ben kendi başımın çaresine bakarım. Hadi şimdi sıcak yatağına git.

- Sana bir şey diyende kabahat ne yaparsan yap!

Oh neyse ki gitti. Acaba fazla mı kaba davrandım? Ama yok ya baştan sert görüneceksin ki hemen gevşemesinler. Onu bunu bırakayımda acayip uykum var. Gerçi benim hep uykum var. Mecbur burada kalacağım başka çarem yok. Allah'ım sen koru. Şu bavulu ayağımın altına alsam başımada hırkamı koydum mu tamamdır. Oh ne güzel bol bol oksijende alıyorum. Mis gibi uyurum şimdi.

1 saat sonra

Of neden uyuyamıyorum ben. Bu sineklerde nerden çıktı. Yorgunluktan ölüyorum. Gözlerim kan çanağına döndü ama hala uyuyamıyorum. Her yerim uyuştu. Kalkıp biraz dolaşayım ayaklarım da açılır biraz. Bavulum burada kalsa bir şey olmaz sanırım hem buralardayım biri alırsa görürüm. İki adım atmamla bir de ne göreyim. Arkamı döndüğümde biri bavulumu almış gidiyor. ''Heyy senn dursana heyy o benim bavulumm baksanaaa'' Ciddi ciddi bavulum gözümün önünden gidiyordu. Koşarken kolumu bir el tuttu...