Bölüm 9

42 2 0
                                    

            Bu sefer alarmı tam 06.30a kurdum. 07.00'da ders başlayacak. Erken uyanmaktan nefret ediyorum ama eğitim sistemi de bunu gerektiriyor. Bi an önce hazırlanıp kahvaltıya indim. Daha fazla oyalanmadan çıkayım. Bu sefer ayakkabımı giydiğime de emin olduğuma göre artık gidebilirim...

            Dünkü koşuşturmanın ardından şimdi okulu rahat rahat inceleyebilirim. Bizim mahalle kadar bahçesi vardı okulun. Bahçesin de ise lüks lüks araçlar. Belli ki babası yağlı çocuklardı bunlar. Zaten okul desen müthiş bir mimarisi var. Okulun içinde ise insanın gözünü alan parlak mermerler, ünlü ressamların tabloları... Bakalım A1 104.. Evet bugün kü dersimiz buradaydı. Sınıfta kimsecikler yoktu. Ya ben fazla erken geldim ya da onlar ders saatine yakın geleceklerdi.Gerçekten de erken gelmişim dersin başlamasına daha 20 dakika vardı. Napalım bende oturur sıram da beklerim. Bi dakika... O da ne? Masanın üstünde bi ayıcık var. Ayıcığa yaklaşınca onun Şakir olduğunu farkettim. Onun Şakir olduğunu anlayınca çığlığı istemsizce basıverdim. Nasıl özlemişim ayıcığımı. Canım beniimm. İyi misin? Bi yerine bi şey oldu mu? Nasıl korktum seni kaybettim diye biliyor musun?

       Her şey şu dakikaya kadar iyi gidiyordu taa ki aklıma o can alıcı soru gelene dek... '' İyi de Şakir buraya nasıl geldi?'' Evet Şakir buraya nasıl gelmişti ya da kim getirmişti? Etrafa bakındım kimsecikler yoktu. Şakir kaybolduğunda yanımda kimse de yoktu. S..Sadece... Sadece o ukala vardı. Yok canım o bu okulda  bile okumuyordur. Nasıl getirsin. Yok yok o değildir. Ama o değilse ki peki? Şakir buraya yürüyerek gelmedi ya. Sanırım delirmeye başladım. Belki Şakir şu an burda yok ve ben hayal görüyorum. Hatta muhtemelen şu an kendi kendime konuştuğumu izleyen arkadaşlarım bu kız deli mi diye bakıyordur. Ama ona dokunuyordum. Hayal değildi bu. Ah Şakir keşke dilin olsa da konuşsan. Sınıftakiler gelmeye başladı. Şakir'i alıp çantama koydum. Sırama geçip oturdum. Yanıma da sınıf arkadaşım olacak ki bi çocuk oturdu.

- Merhaba terlikli kız

  Ne! Terlikli kız mı sensin terlikli kız. Sınıfta şimdi terlikli kız diye mi biliniyordum? Allah'ım çok utanç vericii

- Merhaba

- Ben Aras aynı sınıftayız.

- Memnun oldum ben de Şekerpare

- Ne? Şekerpare mi?

- Evet Şekerpare

- Yok Şöbiyet. Şerbetli mi kaymakli mı yoksa?

   Evet her tanışma safhasında alışık olduğum iğrenç esprilerden biri daha. Nerden geldin yanıma. Sabah sabah bu iğrençliğe katlanmak zorunda mıyım?

- İğrenç esprilerine devam edeceksen yan sıraya geç istersen

- Yok yok burası iyi böyle. İyi de ne bileyim komik geldi işte.

      Neyse ki hoca tam vaktinde girdi de şu saçma çocukla daha fazla muhabbet etmek zorunda kalmadım. 

- MERHABA ARKADAŞLAR...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 15, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KIRMIZI BAVULLU KIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin