Günün son sınavından çıkmış yavaş adımlarla kampüsteki kafeye doğru ilerliyordum, arkadaşlarımla buluşmak için sözleşmiştik çünkü yazın gelmesiyle herkes kendi memleketine dağılacaktı.
"Linam gelmiş." Ece geldiğimi görmüş ve ayaklanmıştı bile. O beni kolları arasına alırken Arda da yan taraftan boş bir sandalye çekti benim için.
" Sizin sınavınız yok muydu bugün?" Arda ve Ece hukuk okuyordu.
" Yok kuzum bitti bizim büte kalmadık." Sinirle ofladım yeniden, ben kalmıştım.
" Hiç oflama yavrum o büte kalmasan futbolcu elemanla karşılaşamazdın." Kerem beni evime kadar uğurladıktan sonra anın şokunu üstümden atıp bizimkileri görüntülü aramıştım.
Ardanın futbolla işi olmazdı, tutmuş olmak için Galatasarayı tutar bir tek milli takım oyuncularını bilirdi. Ama biz Eceyle stadlarda büyümüştük resmen, fanatik Galatasaraylıydık.
" Belki de iki kadeh değil iki şişe içtim ve her şeyi kafamda kurdum çünkü karşılaşmamıza dair hiçbir kanıt yok."
" Öyle bir şeyin ihtimali yok çünkü şarabın birini bile alacak paran yoktu ben verdim parasını." Doğru ya zaten sınavlar bitti yakında dönerim diye babamdan para istememiştim ve tabi dibi sıyırmıştım.
" Bu arada ben Samsuna bilet bulamadım bu hafta için anca sonraki hafta dönerim ne yapıcam istanbulda tek başıma bilmiyorum."
" Manisaya gel benle derdim de Manisadan Samsuna yapmak daha saçma olur."
" Haklısın Ardam ama gelicem gün oraya da söz." Hayatım Ege kıyılarında geçmişti yazlığımız Marmaristeydi ama Manisaya bir türlü gidememiştim.
" Benimle İzmite gel annem de hiç gelmedi o bizi etti biz onu misafir edemedik diye söylenip duruyor."
" Otobüs bileti varsa gelirim marmarayla uğraştırma." Bir zamanlar Marmaray, otobüs, minibüs üçlüsüyle götürmüştü beni Kocaeliye canımız çıkmıştı resmen.
" Yok yok hem yeni ev müstakil ya ulaşımı zormuş öyle ama otogara yakınmış."
Biraz daha günlük şeylerden sohbet ettikten sonra eve dönmüştüm. İstanbul trafiğinde canım çıksada burayı evim olarak görüyorum, her derbide babam kalkar Samsun'dan Galatasarayımın maçı için bizi İstanbula getirirdi.
İstiklal caddesinden geçerken Galatasaray lisesini gösterir bir gün burda okuyacaksın derdi, tabi ne kadar istesem de olmamıştı ama yine de lisemi gelip İstanbulda okumuştum. Belki de bu yüzden bu kadar seviyordum bu şehri, babamın kucağında Nevizade Geceleri dinleyerek uyuduğum günlerden Nevizade de yürüdüğüm günlere şahitlik etmişti.
Daldığım düşüncelerden ayrılıp bavulumu hazırladım ve evi güvenli bir şekilde arkamda bıraktığımdan emin olup bahçeye gelip giden kediler için bolca mama bırakıp otogara doğru yola çıktım.
·. ･ ｡ ˚ ⁺ ๋₊▾ ★ ˖ ִִֶָ ٠˟ ː ݊ ༝ ⋆ ⑅ ▸◂
Biraz Linayı tanımak üzerine bir bölüm oldu Kerem devreye girebilir mi artık?!?!?
Vote yorum bekliyorumm
" Giden her sevgilinin ardından
Hep biz olduk el sallayan
Haykırsak duyarlar mı sesimizi ?
Hangi sevdadan galip çıktık ki ?
Yürüyoruz sessiz ve kederli
Nevizade geceleri " 𓄼 𓄹
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Böyle Sever | Kerem Aktürkoğlu
Fanfiction"Tam da terk etmek üzereydim bu şehri Ait olmadığım sokaklara dönmek için Aniden sen geldin ve mahvettin beni Ben böyle güzel bir hata hiç görmemiştim."
