Derslerim yoğun bölüm yazmaya vaktim olmadı, yorum ve beğeni atarsanız bölüm daha hızlı gelir love u <3 <3
·. ･ ｡ ˚ ⁺ ๋₊▾ ★ ˖ ִִֶָ ٠˟ ː ݊ ༝ ⋆ ⑅ ▸◂
" Günaydın sevgilim." Kerem çoktan pijamalarından kurtulmuş enerjik bir şekilde yatağın ucunda durmuş beni izliyordu.
" Kahvaltılık çok sevmiyorsun ama bir kaç bir şey sipariş ettim hadi yiyelim." Hala tam net göremediğim sevgilime yaklaşıp yanağına bir öpücük kondurdum.
" Hani sen hazırlayacaktın." Numaracı bir şekilde güldü.
" Yanında o kadar huzurlu uyumuşum ki alarmı duymadım, geç uyanmışım kahvaltı hazırlasaydım antremana geç kalırdım, hatta yarım saat içinde evden çıkmam gerek o yüzden kalk hadi uykucu."
Kollarımdan çekmeye çalışmasına karşılık o kadar da çıtı pıtı bir kız olmadığım için benimle birlikte yatağa düşmüştü.
" Kalkmak istemiyorum." bedenini, ağırlığını üzerime vermeden üstüme doğru çevirdi.
" O zaman seni eve bırakamam." Yüzümü yaklaştırdım.
" Bırakma o zaman." Gözleri dudaklarıma kaydı, iki dudağını yaladıktan sonra bakışlarını geri gözlerime çıkardı.
" Kahvaltıyı seninle edeyim o zaman." Dudakları dudaklarımı bulurken hemen alt dudağını kavramıştım, ellerim ensesine çıkarken o da belimden tutmuş bedenini bana yaklaştırmıştı.
Öpüşmemiz derinleşirken bacaklarımı beline sarıp tırnaklarımı omuzlarında gezdiriyordum.
" Antreman, antremana gitmem gerek." Nefes nefese birbirimizden ayrılıp zorda olsa kalkabilmiştik.
" Sen kahvaltını yap güzelim istersen evde takıl işin varsa da girişteki çekmecede anahtar var onu kullanırsın ben beş gibi gelirim." Kafamı sallayıp son kez boynuna sarılıp kokusunu içime çektim.
Keremin çıkmasıyla ben de kahvaltımı edip üstümü değiştirmiştim zaten sabahları çok yiyen birisi değildim.
solitaires
Bugün buluşalım mı
Kritik yapalım
Ece: olurr
Ben zaten
NEYSE BOMBAYI BULUŞMADA VERİCEM
NOLUYO?!?!
dayak yersin ece exine mi yazdın yoksa
Ece: saçmalama
Alakası yok buluşunca konuşuruz
Yarım saate bizim mekana geçerim ben
Ben Keremin evinde kaldım gece
Hayır hiçbir şey yapmadık
Ece: inandım say
Neyse
Ben biraz geç kalırım daha eve geçicem çünkü sen de Can'ı ara bakmıyor mesajlara
Ece: oki canım
Daha fazla vakit kaybetmemek için Keremin dediği yerden anahtarı alıp evden çıkmıştım.
Her zamanki kafemize gittiğimde Can ve Ece çoktan gelmişti.
" Her zamanki gibi bir saat geç." Masaya oturduğum gibi söylenmeye başlamışlardı.
" Ama söyledim geç kalabilirim diye." Masum bakmaya çalışmama rağmen yememişlerdi galiba.
" Neyse Can daha fazla sıkıştırmasın söylüyorum."
" Biz Ardayla sevgili olduk!"
şaşkınlıktan ne yapacağımı bilemeyip ayağa kalktım.
" Hadi lan sonunda." Tüm kafeye rezil olmama rağmen geri gülerek yerime oturdum.
"Anlat en başından."
" Hani doğum gününe gittiğimiz gün varya o gün seni evine bıraktıktan sonra biz eve geçmedik direkt, biraz yürüyelim dedi zaten alkolün etkisi de geçmişti."
" Sonra bizim sitenin bahçesinde yürüyorduk bana dedi ki sana bir şey itiraf etmem gerek, ben de tahmin ettim tabi ki geçen seneden beri beni seviyormuş onları anlattı ama benden cevap almadan geri evime bıraktı. Ertesi gün ben evine gittim ev arkadaşı açtı kapıyı biliyosunuz biraz yavşak bir tip bana biraz samimi konuşunca odasından çıkıp beni içeri aldı çocuğu da dışarda bıraktı." Ardanın bu kadar kıskanç olacağını düşünmemiştim.
" Ben bunu odasına ittirip çocuğa geri kapıyı açtım sonra bende Ardanın yanına geçip kapıyı kitledim, dedim ben de seni seviyorum ama adam gibi kaçmadan benimle konuşman gerek. Biz bir iki saat konuştuk ve gerçekten bütün duygularımızı döktük ortaya sonra da çok tatlış bir çıkma teklifi etti." Heyecandan sırıtan arkadaşıma dayanamayıp kocaman sarıldım.
" Aylardır bu anı bekliyorum o kadar yakışıyorsunuz ki birbirinize."
Saatlerce bu konu üzerinde kritik yapıp her şeyi en ince detayına kadar konuşmuş sonra da Can'ın yeni sevgilisi hakkında konuşmuştuk. Çok aşık durmuyordu ama her zamanki Can olduğu için çok önemsemedik.
Saatin 16.30 olduğunu fark etmemle kafeden çıkmak üzereydim ama yağmur bastırmıştı bizimkilerle dinene kadar oturma kararı versek de o sırada Kerem mesaj atmıştı.
Balımm
Sevgilim benim antrenmanım bitti ama diyetisyenle program yapmam gerek 16.20
Çok yağmur yağıyor şemsiyede almadın yanına
Barış bana geçecek yoldan seni de alsın mı 16.28
Keremin mesajlarına olumlu cevap verdikten sonra Barışın arabasını beklemeye başladım ama arabayı bilmediğim için kafeden çıkmamıştım.
Bir 15 dakika sonra Barışın kafeye girdiğini görmemle ona el sallayıp ben de kalkmak için eşyalarımı toparladım.
" Elli beşim insan hava durumuna bakar bu havada incecik giyinmişsin." Yanıma gelen Barış'a kısaca sarılıp bizimkilerle tanıştırdım.
Ayak üstü kısa bir sohbetin ardından Barışın kafenin önüne park ettiği arabaya doğru giderken yanına gelen birkaç hayranıyla resim çektirip sonra yolumuza devam etmiştik.
" Lan Lina bu Kerem bana anahtar vermedi kapıda kaldık." Sitenin kapısındaki güvenlikten Keremin onayı ile geçerken ziyaretçi girişinden ilk kez girdiğim için binaya giden yolu karıştırsam da Barış sayesinde bulmuştum.
" Bende yedek anahtarı var, zaten yazdı bi yirmi dakikaya gelirmiş sende bilgisayarını kuracakmışsın yayın için."
Eve girdikten sonra ben bize kahve yapmış Barış da sistemi ayarlamıştı.
Gerçekten de yaklaşık yirmi dakika sonra Kerem de eve gelmiş geldiği gibi bana sarılmıştı.
" Eve geldiğimde seni görmek dünyanın en güzel şeyi." Kafamın üstünden öpüp yanaklarımla oynarken Barış gelip bütün romantizminizi bozmuştu tabi.
" Hadi bakalım yayın saatine bir saat var bizim çocuklar discortta bekliyor."
" Güzelim biz yanındayken sıkılmazsın dimi."
Ona deli misin der gibi baktım.
" Ben senin yayınlarını izlemek için vizeme çalışmamıştım." Gözleri şaşkınlıkla açıldı.
" Sonra da büte kaldım diye sinirlen aferin sana."
Beni azarlamasına rağmen yanağına bir öpücük kondurup bilgisayar sisteminin olduğu odaya geçtim onlarla beraber.
" Başlayalım bakalım."
·. ･ ｡ ˚ ⁺ ๋₊▾ ★ ˖ ִִֶָ ٠˟ ː ݊ ༝ ⋆ ⑅ ▸◂
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Böyle Sever | Kerem Aktürkoğlu
Fanfic"Tam da terk etmek üzereydim bu şehri Ait olmadığım sokaklara dönmek için Aniden sen geldin ve mahvettin beni Ben böyle güzel bir hata hiç görmemiştim."
