MAID OF A MILLIONAIRE ( Completed )

♥22

° Ella's POV °

Kumuha ako ng makakain at naupo. Matapos kung kumain ay hinugasan ko naman ang mga piggan. Teka nga , bakit ako lang mag-isa dito sa kusina? Saan na 'yung iba?.
Kasalukuyang nag-huhugas ako ng maramdaman ang presensya ng Tao sa likod ko. Kinuha ko ng dahan-dahan ang sandok at biglang humarap. Pang depensa Yung sandok. Laking gulat ko nalang ng mapag- tanto kung Sino sya. Ang lapit ng muka nya saakin.

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko parang nag- de-de dehydrate ako.

" James? " Wala sa sarili kung sambit. Mas-lumapit pa ito. My ghad. Parang awa muna lumayo ka!!. T*ngina!. Halos lahat na ng hindi magandang sasabihin ay nabigkas kuna sa isip ko.

" E-Ella.." bahagya pa syang lumapit. Tangina hahalikan nya ba ako?? " H-huwag Kang lalapit " banta ko. Tumingin ito sa mga Mata ko , at sinabayan ko rin ang tingin nya. Parang nanlulumo na nahihirapan na durog ang Mata nya. Umiwas ako ng tingin.

Ready na ang sandok na pamalo ko sakaling ituloy nya ang gagawin nya. " Ella-- " nagulat ako ng bigla nalang syang natumba. Wala naba 'tong Malay?. Nataranta ako.

" H-hoy.." tinapik ko sya. Teka nga. " Ang init mo ah " agad ko syang tinayo. Ang bigat nya subra. Humihingi ba sya ng tulong saakin kanina? Akala ko kung ano na. Pinakiramdaman ko ang no-o nito , ang taas ng lagnat nya. Pa'no ba'to.

" Dadalhin na kita sa hospital--"

" Don't. Ayuko. Dito nalang ako" pigil nya saakin. Don't daw eh , wala na akung magagawa. Kainis bakit ako pa ang mag-bubuhat sa kalabaw na'to. Kainis naman, nasaan naba sila. Jusko baka pwedeng tulungan nyo naman ako dito. Inalalayan ko syang umakyat sa hagdan hanggang sa kwarto nya. Dahan-dahan ko syang inihiga at inayos.

" Nilalamig a-a-ako " rekmalo nya at niyayakap pa ang sarili. Pinatay ko ang air-con. " Sandali lang ha , kukuha lang ako ng gamot at bimbo sa baba " pag-papaalam ko.

Agad agad akung bumaba. Halos madapa pa ako sa pag-tatakbo. Matapos kung makuha lahat ng kailangan ko saka ko sya binalikan. Nasaan na ba kasi kayo. Nahihirapan na ako dito , iiwas ako tapos ito mangyayari? Pinag-tatagpo?. Kainis.

Pag-dating ko naka-hubad na sya ng damit pang itaas. Agad naman akung tumalikod. Eh?.
Naka-talikod parin ako habang papalapit sa lamesa , may damit kasi akung nakita du'n. Ibinato ko sa kanya 'yun.

" M-mag-bihis ka " utos ko. Pero parang walang gumagalaw. Humarap ako kahit na labag sa loob ko.

Anak ng tukwa!! Tulog?

Ano ibigsabihin nito? Ako ang mag- bibihis? Boss naman huwag nyo naman akung pahirapan ng ganito. Ako na nga umiiwas tapos ngayon? Ahhh. Nakaka- bad trip.

Labag man sa loob ko pero binihisan ko sya ng damit pang itaas at binasa ang bimbo tsaka nilagay 'yun sa no-o nya.
I- tsek ko ulit , mataas parin ang lagnat nya. Napa-tapik ako sa ilong ko , parang meron akung naamoy na...alak?. Uminom ba'to? Ng ganito kaaga?

Ang boring naman dito , hindi ko naman kasi sya pwedeng iwan dahil baka kung anong mangyari sa kanya ang taas kasi ng lagnat nya , ayaw pa mag- pa - hospital. Tigas ng ulo.

Pero minsan...naiisip ko..swerte ko padin dahil nakakasama ko sya sa huling linggo ko. Oo, huling linggo.  Napagdesisyunan ko ng umalis dito. Hindi ko na kasi maatim lahat ng nangyayari sa Bahay nato.

Hindi sinasadya'ng napa-tingin ako sa maamo nitong mukha. Para kasing kapag tumitig ka , mahuhulog ka agad--ay ano bang sinasabi ko. Erase.

Napa-buntong hininga nalang ako at napa-ngiti.

" Kung hindi ba tayo pinag- hiwalay..tayo paba hanggang ngayon? " Tanong ko. Yan din 'yung nasa isip ko eh. Kung hindi ba tutol si Madam veronica , ano na kaya tayo ngayon?. Masakit lang kasi 'yung pangarap namin hindi natupad. Isa lang naman ang gusto ko eh , yung makasama 'yung taong Mahal ko pero si tadhana ayaw makisama saakin.

" Mahal mo paba ako James? Kahit na sinasaktan parin kita? . Kasi ako?..." Huminga ako ng malalim. Hindi ako makapaniwalang sasabihin ko ito pero...

" Mahal parin kasi kita " nag-babadya na 'yung luha sa mga mata ko. Napa-ngiti nalang ako habang pinag-mamasdan ang natutulog nitong mukha. Naalala ko pa 'yung mga bangayan namin noon , kung paano namin tinuring ang isat'isa na mag- kaaway. Kasi naman nakaka-inis ka.

[ " Hoy! Psst! Hoy! "

" Bakit po sir? "

" Samhan mo'ko! "

" Saan? "

" Sa CR!! "

" What?!!! Nahihibang kana ba? " ] Sya 'yung taong takot sa dilim at multo kahit sa banyo nag-papasama.

[ " Hmm. Bye the way , samahan mo'ko may- pupuntahan Tayo! "

" Saan naman? "

" Basta! Mag-bihis kana , para naman mag- mukha Kang Tao"

" Iniinsulto mo ba ako sir? "

" No!. I just reminding you " ] Sya din 'yung taong ang sarap ihambalos sa sahig sa pag- ka abnormal nya.

[ " Tulungan na kita! "

" Kaya ko ang sarili ko! Kaya pwede ba..huwag mong ipag-mukha saakin na lampa ako! Let go! " ] Sya din Yan Yung kahit nahihirapan na pinamumukha paring kaya nya kasi nga ma- pride.

[ " Gusto kung payagan mo akung manligaw sa'yo! "

" Ah---...H-ha? "

" Luh. Ano sir? "

" Bingi kaba? O nag- bibingihan lang? "

" Ah--- "

" Ok pumayag kana , I will do it "

" Luh..Wala pa nga akung sinabi eh.. may- tanong lang ak--- hmm " sya din 'yung abnormal na mag-sasabi sa'yo na manliligaw sya kahit hindi mo pa pinayagan. Napa-ngiti nalang ako. Ang dami na palang memories na naka-baon sa utak at puso ko.

" I love you " nabigla ako ng mag-salita ito. Gising ba sya? Narinig nya ba?. Nataranta tuloy ako.

Nahampas ko nalang ang no-o ko ng mapag-tantong binabangongot lang pala sya.

" Don't go. Please..."

" I have to " sagot ko. Hindi naman nya naririnig eh.

" Come back..." Nasaktan ako sa sinabi nya kahit bangungot lang 'yun. Napa-tingin ako sa pisngi nito ng tumulo ang isang luha galing sa mga Mata nya.

And then...I kiss him. Pero matagal at malalim ang halik na 'yun na sinabayan pa ng pag- tulo ng luha ko. Eto na ang huling pag-kakataon na mahahalikan ko pa sya. Bumitaw ako at tumayo na habang pinunasan ang luha ko.

Hinalikan ko sya sa no-o.

" I love you..too..and..I'm sorry.."

Pinakiramdaman ko muna ang no-o nito bumaba na ang lagnat nya. Salamat naman.

Umalis na ako at sinira ang pinto.