"ඒ ඒ බන් නිශිනි අනේ අඩන්න එපා මගේ පොඩි පගයා අනේ පව් බන් මේකි " ආශි මගේ ඔලුව අතගෑවෙ හරිම gentle විදිහට...
"නිශිනි උබට ඕනි නම් අනන්‍යාව එක්කගෙන එන්නද කතා කරන්න??" එලීන කතාවෙ මැදට පැන්න.
"අ-අ-අනේ එපා බන් මට එයාව දැක්කම දරා ගන්න බැරි වෙනව.මන් මැරෙයි බන් එයා ඉස්සරහම." මම හෙමීට කදුලු පිහදැම්මෙ එක පාරටම පන්තියට කව්රුහරි කඩාපාත් වෙනව දැකල.
මම ටග්ගාල ඔලුව තියා ගත්තෙ මම අඩන එක දැකල අපේ පන්තියට එන පගය එතනට කඩාපාත් වෙයි කියල.එකපාරටම.....
"නිශිනී....." ඔව් ඒ එයා තමයි මට ඒ කටහඩ අහල පුරුදුයි.අනන්‍යාගෙ ඒ ගැබුරු කටහඩ මට ඇහෙද්දිම මම ඔලුව උස්සල බැලුවා...
"අහ් එහෙනම් උබල දෙන්න කතා කර ගන්නකො අපි යන්නම්" ආශියි එලීනයි එතනින් අන්තරස්දහන් වෙලා ගියා...
අනන්‍යා සීතල අතකින් මගේ කම්මුල ඇල්ලුව පාර මම ගැස්සුනා.ආයෙත් මගේ ඇස් දෙකේ කදුලු පටලයක් රැදෙන්න ගත්තා.ආදරේ මෙච්චරම දැනෙනව කියල මට දැනෙන ගත්තෙ අනන්‍යාගෙන් කිව්වොත් හරි.එක පාරටම මගේ ඇස් අග රැදිල තිබ්බ කදුලු කම්මුල් දිගේ බේරෙන්න ගත්ත...
"ස්-ස්-සොරි අනන්‍යා මම ඔයාව ම්-මග හැරියෙ ඔ-ඔයා--"
"ශ් ශ් දැන් ඔක්කොම හරි නිශිනි.. අඩන්න එපා මගෙ පොඩි එකා.කෝ හිනා වෙන්න බලන්න මුලින්ම ඊට පස්සෙ අපි කතා කරමු" අනන්‍යා එයාගෙ ඒ සිනිදු ඇගිලි වලින් මගේ කදුලු පිහදැම්මා.
මම ටිකක් හිනා උනා මට හිනා වෙන්න තත්වයක් තිබ්බෙ නැතත් එයා වෙනුවෙන් විතරක් මම ඒ දේ කලා.
"ඔය බලන්නකො ලස්සන හිනා වෙද්දි රෝස මලක් වගේ" ( gently හිනා වෙන ගමන්)
"අනේ අනන්‍යා ඔ-ඔ-ඔයා හෙට රට ය්-යනවද්-ද???"
"ඊට කලින් කියල ඉන්න ඇයි මාව මග හැරියෙ කියල? ඔයා හිතුවද නිශිනි මම ඔයාව දාල හරි සතුටින් රට යන්න හදනව කියල අහ් ?? ඒ මදිවට මාව රට යන්න කලින් දවස් ටිකේ මග හැරියම හරිද කියන්නකො මට ඒක විතරක්. මොකක්ද නිශිනි ඔයාට වෙලා තියෙන්නෙ ඇයි මට මෙහෙම රිද්දන්නෙ??ඔයාට ඒක සතුටක්ද අහ් ??"
අනන්‍යා නවත්තන්නෙ නැතුව කියාගෙන කියාගෙන යද්දි මට වචන නැති උනා.එයා කියපු හැම වචනයක් පාසා මගේ හිතට තදින්ම වැදුනා.මගේ ඇස් දෙකේ ආයෙත් කදුලු පිරෙන්න ගත්තා.එයා කතා කරපු විදිහට මට බය හිතුන කිව්වොත් හරිනෙ.මට කතා කරගන්න බැරි වෙන තරමටම මම බය උනා.මට එයාව නැති වෙයි කියන හැගීන හිතට ආවෙ අන්න ඒ වෙලාවෙ.
"අ-අ-අනේ අනන්‍යා සොරී.. මං ඔ-ඔයාව මග හ්-හැරියෙ ඔයා රට ගියාම මට එ-එ-ඒක දරා ගන්න බැරි වෙයි කියලා හිතලා" මම එයාගෙ කම්මුල අල්ලන්න යද්දිම නොහිතපු විදියට එයා මගේ අත එහාට කලා.
"නිශිනි මම හොදටම ඉවසුවා මම ඔයා එයි කියල බලාගෙන හිටියා ඒත් ඔයා ආවෙ නෑ නේ මට ඒක දරාගන්න පුලුවන් කියල හිතුවද ඔයා ආහ් ?? ඇයි මට මෙහෙම කලේ නිශිනි ඔයා මාව තනිකරම පිස්සෙක් කලා මට රට යන්නවත් හිතක් නෑ දැන් " අනන්‍යා සද්දෙ වැඩි කරලා කතා කරපු පාර මාව ගැස්සුනා.මෙච්චර වෙලා හොදට ඉදලා එක පාරම එයා කෑ ගහද්දි මටත් දරාගන්න බැරි උනා.
"අනේ අනන්‍යා මම වැදල ඉල්ලන්නම් මට ඔච්චර හයියෙන් කෑගහන්න එපා. මට ඒක දරා ගන්න බෑ අනිත් එක තමයි ඔයා හොදටම දන්නවනෙ මම ඔයාව මග හැරියෙ ඇයි කියලා.so pls don't hurt me anymore."
ඒ ටික කිව්ව විතරයි මම ඉකි ගගහ අඩන්න ගත්තා අනන්‍යා වචනයක් නොකියා මන් දිහා බලන් හිටියෙ මහ වේදනාවක් ඇතුලෙ තියන් කියල එයාව දැක්ක ගමන් මට තේරුනා.
"අඩන්න එපා නිශිනි මම ඉන්න්වනේ.සොරි මම කෑගැහුව එකට.මට ටිකක් දරා ගන්න බැරි උනාම මට තරහ යනව සොරී හොදේ"
එයා මගේ ඔලුව එයාගෙ ඔඩොක්කුවෙන් තියා ගෙන මගේ කෙස් අතරින් එයාගෙ ඇගිලි යවන්න ගත්තම මට දැනුනෙ මාරම සනීපයක්.....
.
.
.
.
හරී 7th chapter එක ලියලා ඉවරායී ... මේක සුට්ටක් දිගයි අනිත් ඒවට වඩා ඒත් ඔයාල කැමති වෙයි කියලා හිතනවා.... 💓<3
YOU ARE READING
අශිනි
Romanceගහකින් වැටුනු මලක් පාගගෙන තලාගෙන යන මිනිස්සුන්ට වඩා ඒ මල අහුලගෙන පරිස්සමින් තියගෙන ඉන්න මිනිස්සු හරිම දුර්ලබයි.... 🥀<3
