Gece Savaş beni Reinaya götürmüştü. Acikcasi ismini cok duymuştum. Ama hic gitmeyi düşünmemiştim. Pek kalabalik ortamlardan hoslanmam. Yani okulun kampusunde bile kalamam o derece. Iceri girdigim anda herkesin gözünün Savaşta olması dikkatimi cekmedi degil. Aslinda şaşırmadim da bu kadar kusursuz bi erkeğe bakmak cok normal deg... ay ne diyorum ben ? Köşedeki localardan birine geçtik. Savaşın eliyle garsonu isaret etmesiyle masa bi anda içki dünyasına döndü. Hic icki icmemistim. Tadını merak etsemde denemeyi pek düşünmedim. Bi anda yanimiza bi kaç kız geldi.
-Savaaaaaaş nasılsın bebeggeeemmmm ? , bi insan nasıl olurda ağzını bu kadar eğe eğe konuşabilir.
-Iyiyim Buse sen ? , umursamaz tavırlarla yüzüne bile bakmadan cevap verdi Savaş. Hayir biri bana boyle cevap verecek hemen kalkar giderim hiç mi gurur yok bunlarda acaba.
-Ben de iyiyeeem Savaş yaa dans edelim miee ? , dedi minik kuş.
-Gördüğün gibi misafirim var Buse , dedi Savaş . Bu cevabina cok sasirsamda hosuma gitmedi değil.
-Aaa bende garson sandim arkadaşını kiyafeti boyle olunca tabi , kahkaha atarak soyleyen Busecigi dovmemek için kendimi zor tuttum cidden.
- Sizin gibi giyinmek midir buraya uygun olmak mı acaba ? , dedi ciddiyetle.
-Neyse biz baska locaya kacalim Hakan gelmis . Gorusureeezzz Savaass .
-Ay cok şükür gitti ya.Bu ne biçim kiz ? Hayir bi insan boyle konuşmak icin kendini bu kadar zorlamak zorunda mı acaba ? Boyle konuşunca madalya filan mi takiyolar ? Bak hala kafamda bir sürü soru var. Cidden yani bunlar senin arkadaşın filan...
-Iklimya .. Sakin ol . Benim eski kiz arkadaşım o , dedi gülerek. Ay kiz arkadasi mi ? Yani olamaz boyle bir canlı kusursuz Savaş Buse denen fok balık agizliyla mi çıktı ? Bende bunu kimseye bakmaz bir tip sanardim meger Buseye kadar düşmüş yazik.
-Ozur dilerim... yani kiz arkadasin oldugunu bilmiyordum.
- Yok hayır Özür dilemen icin söylemedim. Yani biraz yüzsüzdur kendisi surekli gelir yanima , dedi.
- Kızın arkasından niye oyle dedin ki ayip ama ! , dedim gülerek.
-Vay gülümsemeyi ogrenmissin, dedi herseyi yikabilicek gozleriyle.
-Seyy.. Ben... , lafimi tamamlamak icin yarim saat daha dusunmem gerekirdi sanirim. Dilim tutulmuştu, o gözlerin bana baktığı anlarda konuşmayı nasil becerebilirdim ki.
-Iklimya bana oyle garip garip bakmaya devam edecek misin sen ? , dedi yan yan sırıtarak.
-Garip garip bakmıyorum ki sadece sey.. Icsem mi acaba ben bunlardan bisey olur mu ? , hemen lafi değiştirdim bak gördünüz mü işte insanlik dersleri part 1 ; lafi cevirmek kadar zor bisey yok ama eger o an biseyler etrafınızda hadi lafi bize döndür diyorsa o an işiniz cook kolay.
-Iç ama fazla kaçırmak yok sonra bize götürmek zorunda kalırım filan hic cekemem , dedi siritarak ukala. Ay bide o beni cekemiyor ben kendine cok merakliyim sanki.
-Aa delinin zoruna bak ya asıl ben seni cekemem. Icmiyorum zaten sevmem ben icki filan , dedim yine kaslarim çatıldı sayesinde.
-Tamam huysuz hanim kızma tamam.
-Huysuz filan sonu guzel bitmez bu konuşmanın sonu bence .
-Bir de tehdit ediyoruz demek haha oyle olsun oyle.
-Gıcıııkkkk .Her ne kadar sinir bozucu olsada onun yanında kendimi mutlu ve huzurlu hissediyordum. Ben böyle bi erkekte huzuru bulacak biri degildim ne oldu acaba bana ?
-Ben sana dedim iklimya o kadar içme ugrasamam bak dedim sana .
-Ya savaş bak suan napiyosun biliyo musun ?
-Napiyo musum Huysuz ?
- Benimle uğraşıyorsun farkina var bence !
-Sen bu aksam beni cok ugrastiracaksin belli hadi eve birakiym seni. Anahtarin var degil mi ?
-He.. A. Var var , dedim sarhoş adamlar gibi kendimden utanmaliyim.Yol boyunca ne oldu pek hatırlamıyorum uyudum sanırım yani oyle olmuş olmasını diliyorum.
-Hadi geldik . Sessiz olacaksin tamam mi Iklimya ! , diyen savaşın boynuna sikica tutunup ayaga kalktim. Kokusunu içime oylw kuvvetli cektim ki boğazım yaniyordu. Onun vücuduna degdikce icim sıcacık oluyordu. Bu duyguları hic tatmamistim. Ne de guzel şeymiş birine bu duyguları hissetmek...
-Sen simdi uyu yarin arayacagim seni tamam mi ? , dedi savas beni yatagima yatirarak. Yanimdan gitmesini hic istemiyordum. Sanki o yanimdayken bu zamana kadar yaşadığım hersey silinecekti hafizamdan. Ama gitmişti.. Gitmeliydi . Kim kaldi ki yanimizda. Hani o sonsuza kadar seninle olacağım diyen insanlar var ya nerede onlar ? Hani sonsuzluk , hani sevgi , hicbiri yok degil mi ? Cunku bu hayatta sonsuz denilen seyleri hepsi yalan !Bu sabah kendimi ilk defa mutlu hissederek uyandım. Icimde bilmedigim bir mutluluk var. Bazen insanlar kendine itiraf edemedikleri şeylerin arkasına sığınmayı daha kolay bulurlar. Bu zamana kadar kendime bir cok sey itiraf etmiştim. Asla bazı seylerin arkasına sığınmak istemezdim . Suan mutlu olmak bana ters geliyor aslinda babamin yaptığı seylerden sonra ne yapacağımı bilmiyorum. Hayatta ki zor durumlar bizi çıkmaz yola sokabilir. Sanırım ben suan bir çıkmaz sokaktayim. Bunu itiraf etmek zor olsada....
Sabah kahvaltıya indigimde annem ve babam gazete okuyordu. Beni fark etmemislerdi bile. Bu normal artik alışmıştım . Kendimi evin görünmezi gibi hissetmek bana hicte yabanci bir duygu değildi. Tabağımla oynarken babamı inceliyordum. Nasıl olurda baska kadınlarla birlikte olurken aynı zamanda bizimle masada oturup hic birsey olmamış gibi davranabiliyordu. Insanlar böyledir iste her zaman yaptığı kötü seylerin üstünü örtmek icin hic bisey olmamis gibi davranirlar. Bu da hayatın bize gösterdiği ikinci yüzüdur. Hayat da ayni insanlar gibi iki yüzludur. Bir gun cok mutlu yanlarini yaşatan hayat baska bir gün en kötü yüzünü gosterir. Sanirim bu yasadiklarim hayatın bana gösterdiği kötü tarafti. Bir tarafim mutlu olsada bir tarafim hala babamin yaptiklarindaydi.
-Dün gece Savasla neler yaptiniz ? , dedi babam gazeteyi masanin köşesine düzgün bicimde katlayarak koydu.
-Iyiydi. Yani bi yere gidip oturduk bu kadar , yalan söylediğimi anladi sanirim. Ahh neden yalan söylediğim de kulaklarım kızarır ki ?
- Ne güzel , o cocukla daha cok vakit gecirmeni isterim. Onlar cok genis cevreli bir aile. Onlara senin sayende daha yakin oluruz , dedi ciddi sekilde babam. Ne yani Savaşın ailesiyle daha yakin olmak için benimi kullanacaktı. Daha neler !
-Ben yuruyuse çıkıyorum ordan da Sulenin yanina gecerim , görüşürüz , diyerek masadan kalktim. Kulaklığımı takıp sahile dogru yürümeye başladım. Sahildeki bir banka oturup insanlari izliyordum. Her hafta yapardim bunu. Insanlari izlemek onlar hakkinda yorumlar yapmak beni sakinlestiriyordu. Mesela yasli bir cift görüyordum. Bi gözünüzün onune getirsenize yillarin eskittigi anılar , acılar , mutlulular , hüzünler. Yüzlerinde hepsinin birer çizgisi var. Nasil günlerden gectiler kim bilebilir ki ? Ama hala birlikte olmaları bunlarin ustune geçebilir. Onlar hala birbirini seven aşıklar . Belki hersey yalan ama bu ask gerçekti.-Iklimya senin burada ne isin var ? , kafami yukari kaldirip baktığımda Savaş gelmişti. Yani bana gelmedigi belliydi tabi ama onu bi anda sahilde görmek vücut ısımı iki katina cikarmayi başarmıştı.
-Ben.. evde çok sıkıldım da sahile gelmiştim. Senin ne isin var ? , dedim sesimin titremesini durdurarak.
-Ee bu vücudu bosuna yapmadik korumak lazim dimi ? , dedi pis pis siritarak.
-Ukala olmak boyle bisey heralde , dedim gözlerimi ona devirerek.
-Yani sayılır . Senin yine neden morelin bozuk acaba huysuz hanim ? , dedi ciddi bi sekilde. Anlatmali miyim bilmiyorum. Aslinda ona guveniyorum nedenini bilmesemde.Bi anda bütün olan biteni anlattim. Kendimi engelliyemedim , gözyaşlarımı engelleyemedim. Savas tüm ciddiyetiyle beni dinliyordu. Ona anlattikca icim rahatliyordu.
-Fotoğrafları gorebilir miyim peki ? , dedi savas usulca.
-Yanii......
-Sadece bakacam. Bu aramizda Iklimya bana guvenebilirsin. , dedi. Ona guveniyordum. Elimi cantama götürüp fotoğrafları aramaya basladim. Bulunca yavasca çıkarıp Savasa gosterdim.-Sen dalga mi geçiyorsun benimle Iklimya ??! Saka mi bu ?? Eger sakaysa gerçekten seni mahvederim !! , diye bagirdi ayaga kalkip.
-Neden bahsediyorsun sen ! Gelen fotoğraflar bunlar ne dalga geçmesi ?!
-Bu kadın. ...Arkadaslar onerileriniz benim icin cok onemli eksik yada fazla yerleri bana yorum yaparak bildirirseniz sevinirim. Bu hikayeyi kendi yasamimdan kurguladim. -esslife
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatın Ikinci Yüzü- Benim Savaşım
RomanceHayatımız bize bazı şeyler için savaşmamız gerektiğini ve sonunda buna değdiğini gösterir. Iklimcan icin Savaş onun hayatındaki tek değer. Ve onun icin herkesle savaşmaya hazırdır. Peki sizin Savaşınız ne ? (Gerçek hayattan kurgulanmıştır)