Aşağıya indiğimde çoktan herkes gelmeye başlamıştı
Walburga: hoşgeldin kızım. Otur
Abim ve kendi ortasını gösterince gittim ve oturdum
Rosila: umarım gelirken yanliş yere cisimlenir ve bir daha cisimlenemez sonra da hastalanir toplanti 2 veya 3 yıla ertelenir
Regulus: çok geç geldi bile.
Kafasıyla gösterdiği yere baktığımda onu görünce kafamı egdim
Rosila: bence anlamaz. Hiç gormedi sonuçta
Regulus: babam tanıtmaz mı sence?
Rosila: hep kötü düşünmek zorunda mısın?
Regulus: ihtimaller.
Rosila: sus abi! Sus!
Masada ki herkes ayağıya kalktığında bende onlarla kalktım
Biraz gec olmuştu ama sonuç olarak ayaktaydım
Önce kendisi oturduktan sonra bizi oturtmuştu
Rosila: böyle salak gibi kalkacak miyız?
Embesil miyiz biz?
Regulus: sus ros! Sus!
Omuz silktim ve kafamı onun görmeyecegi şekilde herkesin arasına sakladım
Yani annemin omzuna gelecek hizaya getirdim. Bu sayede hem görmez hem umursamazdı
Lord: aramızda yeni kisiler var sanırım
Rosila: yok yok yok..
Regulus: var var var.
Kendimi iyice anneme yaklaştırmiş biraz da aşağı dogru kaymiştım
Lord: kimsiniz?
X: ismim yaxley efendim
Derin bir oh çektigimde neredeyse bayilacaktım
Regulus: rezil..
Rosila: lanet olsun.. düştüğüm duruma bak!
Regulus: sakin ol fark etmedi sen-
Orion: benim kızımda yeni katıldı efendim.
Abim gülmemek için ağız içini dişlerken sinirim iyice bozulmuştu
Kendimi yerimde düzelttigimde
Lord: ne güzel. Nerde?.
Annem çekildi ve herkesin görüş alanına ben girdim
Tabii ki masadan başka yere bakmıyordum
Rosila: annecim masanın örtüsü çok güzelmiş. Cok begendim
Walburga: rosila..
Koluyla beni dürtmesine rağmen ben yine de bakmıyordum
Rosila: ne zaman aldınız acaba? Ben hic görmedim. Babaannemin mi yoksa?
Orion: Rosila Walburga Black.
Rosila: efendim baba.
Oraya bakmıyordum yarım abime dönüktü yarım da masaya
Orion: buraya bak. Hemen.
Abimin sinsi suratını görünce direk kafamı babama çevirdim
Rosila: evet?
Orion: lord'a kendini tanıtmayacak mısı-
Rosila: orda biri ve bizi dinliyor!
Diyerek yalandan arkada ki kapıyı goserdim
Herkes oraya dönmüştü. Tabii ki lord voldemort hariç..
Bana bakıp sırıtıyordu.
Rezil olmuştum!
Arkada kalan elimle abimi dürttum
Rosila: bir şey yap (fısıltı)
Regulus: sanırım aptal dumbledore'un ordusu. Kendisi gelememiş ordusundan ajan göndermiş. Çünkü onu daha önce okulda görmüştüm.
Orion: bulun şu adamı! Hemen!
Biraz olsun rahatladım ve oturdum ama tam rahatlamadım.
Çünkü rezilliğim hâlâ devam ediyordu.
Walburga: rosila kendini tanıtmaya geçebilirsin tatlım
Lord: gerek yok. Kendisi daha önce tanıttı kendini zaten
Oyun yeni başlıyor..
Rosila: b-ben mi? Ne zaman? Hatirlamıyorum. Baska biri ile karıştırdınız heralde. Sizi bile ilk defa görüyorum.
Orion: saygısızlik etmek istemem lord'um ama rosila ilk defa sizi görüyor gercekten de
Lord: öyle mi?
Yüzünde ki sırıtış hâlâ yerli yerindeydi
Kaşlarinı havaya kaldirdı ve
Lord: yanlıs hatirladim heralde
Böyle bile yakışıklı olur mu bir insan?
Kendine gel rosila! Teknik olarak hala bir rezillik icindesin! İkinciye yer yok!
Walburga: aslında rosila sizi tanıyor. Bir kaç defa göstermiştim sizi ona
Ay bana bir şeyler oluyor sanirım
Regulus bu sefer ciddi ciddi gülüyordu
Rosila: öhöm. Anne.. yeter bence..
Lord: iyi yapmışsın walburga. Ölüm yiyen olmadan beni tanımasi gerek ki ona göre davransın. Ama ne yazık ki bazılari buna uymuyor
Rosila: ölüm yiyen olmayacağım. Banane.
Walburga: rosila.. sus.
Rosila: susmuyorum. Ölüm yiyen olmayacağım. İnsanlarin emrine göre hareket etmiyorum ben.
Yüzünde ki sırıtış gitmiş yerini ciddi bir ifade almıştı
Orion: rosila sus ve odana çık.
Rosila: zevkle babacım.
Lord: otur!
Derin nefes aldım ve tekrar oturdum
Lord: demek ölüm yiyen olmak istemiyorsun. Doğru mu?
Rosila: evet doğru.
Lord: o zaman.. Leydim olacaksin..
Eevt evet en heyecanlı yerde kesme kraliçesiyim ben. (Okulda bu yüzden küfürler işitiyorum da)💚
