Tom: umarım olanlardan bahs etmemişsindir
Rosila: h-hayır. Hiçbir şey söylemedim..
Tom: iyi.
Dedikten sonrs üzerindeki ceketi çıkartıp kenars attı ve ayakkabılarını da çıkartıp yatağıma uzandı
Kaşlarım çatılırken yutkundum. Ve
Rosila: ne yapmaya çalışıyorsun?
Tom: kör müsün uyuyacagım.
Bu adam bipolar mıydı? Bir dediği diğer dediğini tutmuyordu
Rosila: benim odamda mı?
Tom: evet. Karım değil misin? Açıkçası çok da şaşırılacak bir durum değil
Rosila: istemiyorum ben.
Tom: sana isteyip istemediğini sormadım. Şimdi gel ve uyu.
Rosila: istemiyorum. Koltukta yatarım ben
Arkamı dönüp koltuğa oturacağım an yataktan hızla inip kucağına alması bir olmuştu
Rosila: bırak beni!
Tom: karşı gelme!
Rosila: yine döversin değil mi? Ya da lanet atarsın!
Tom: evet!
Rosila: istemiyorum! Bırak beni dedim sana!
Tom: bağırma ve rahat dur!
Rosila: uyumak istemiyorum seninle birak beni!
Tom: karımsın ve uyuyacaksın.
Rosila: bipolarsın sen! Bir yaptığın diğer yaptığını tutmuyor! Psikolojin bozulmuş senin! Ruh hastası!
Tom: ne olmuşsa olmuş! Karım olmayı kabul ettin ve ne olursa olsun artık kocanım. Yani bu psikolojisi bozulmuş ruh hastası ile evlendin! Sonuçlarına da katlanmak zorundasın!
Yarı dolmuş gözlerimle baktım ve
Rosila: bu ruh hastası ile evlenme hayalim başkaydı.. bana şiddet uygulayıp beni kullanmayacaktı. Beni sevip kollayacaktı.
Tom: o zaman sorgulamadan evlenmeyecektin. Şimdi yat.
Rosila: hayır! Seninle yatmayacağım! Bırak şimdi beni!
Onu itmeye çalışıyordum ama izin vermiyordu.
En son yatağa bıraktığında ittim ve kalkmak için hamle yaptım
Ama o bunu da engelledi
Tom: imperio!
Hareketsiz bir şekilde kaldığımda içimden lanetler savurdum.
Tom: şimdi. Uzan ve yana kay.
Sinirden çenemi sıkmama rağmen ne bir şey diyebiliyor ne de komutları dışına çıkabiliyordum.
Malesef dediğini yapmak zorunda kaldığımda kendimi büyüden kurtarmaya zorluyordum ama olmuyordu
Tom: ben büyüyü çekmediğim sürece bir şey yapamazsın biliyorsun değil mi?
Kurtulmak için uğraştığımı biliyordu.
Yanıma gelip uzandığında konuşmaya devam etti
Tom: eğer büyüyü çekersem ve burdan kalkarsan yemin ederim tekrar yapar ve sabaha kadar o büyüyle kalmanı saglarım.
gözlerimi ona çevirdim ve kafamı hafifçe sallamaya çalıştım
Büyüyü üzerimden çektiğinde derin nefes aldım ve elimi kaldırdım
Rosila: nefret ediyorum senden..
Tom: umrumda bile değil. Karım olduğun gerceğini değiştirmiyor..
Günün ilk bölümünü gecikmeden atayım dedimm💚💚
