Tom: uzatmadan söyle crouch!
Barty: baykuş albus dumbledore'a aitmiş?
Tom: ne? Saçma sapan araştırmışsınız! Onu kendim öldürdüm! Soyunu bitirdiğim hâlde nasıl baykuşu hayatta kalabilir?!
Barty: efendim. Biri kim oldugunu bulamayalim diye göndermiş olabilir mi?, ya da bizim bilmediğimiz bir akrabası olabilir mi?
Tom: tamam. Çıkın siz. Gerisini ben hallederim.
Odadan cıktıklarında derin nefes verdim.
Kim olduğunu bilmiyordum ama bulunca canına okuyacaktım
Daha fazla şüphe yaratmadan çalışma odasından cıktım ve odaya girdim.
Rosila uzanmış uyuyordu.
Yanına yaklaştım. Anlından öptüm ve üzerimi çıkartarak yanına uzandım
Zihnine girmeye çalıştım ve basit olmasa da girebildim.
Uykusunda bile zihnini koruyacak kadar zeki biriydi
Düşün rosila.
O kimdi?
Jessica: yine ne oldu rosi?
Rosila: hiç bir şey.
Tina: kötü görünüyorsunm bembeyaz olmuşsun.
Rosila: hayır. Sadece..
Jessica: yine mi o?
Rosila: bilmiyorum..
Tina: bence o rüyalar boş.
Jessica: evet. Sonuçta sadece rüya.
Derin nefes alır ve yemekten kalkar..
****
Alex: hey rosila! Hadi gel yeni dedikodular var!
Rosila: keyfim yerinde değil alex.
Jessica: hep böyle mi yapacaksın?
Rosila onları dinlemeden ordan ayrılıp odasına girer ve yatakta bir not görür
Hâlâ beni bulmaya mı çalışıyorsun rosi'cim. İnan zamanı geldiği an yanına geleceğim. Merak etme. Rüyalarına giren benim. İçin rahat olsun
Bilinmeyen aşık
Rosila notu hızla çope atarak ağlamaya başlar.
Rosila: bıktım artık senden!
Geri cekildiğimde tekrar zihnini kapattığını anladım
Aslında her şey onun zihnindeydi. Ama herşey karişık olduğu için amlayamıyordu
Ve bu mektubu gönderen kisi ona daha önceler de mektuplar göndermiş rüyalarıma bile girmişti
O kişiyi bulduğum zaman sonunu çok kötü bitireceğim
Zihnine tekrar girmeye çalıştım
Belki o kişiyi görmüş ve biliyordur ama hatırlayamıyordur
Ama buna izin vermemisti
Uyurken de kapatıyordu.
Daha fazla uğraşmayıp uyumayı tercih ettim
♡♤♡♤
Rosila: hayır.. kimsin sen? Tanımıyorum seni!
Gözlerimi açtığımda rosila'nın rüya etkisinde olduğunu gördüm
Tom: rosila uyan
Onu sarstığımda gözlerini açmıştı ama keşke açmasaydı
Gözleri kan kırmızısına dönmüş terlediği için saçları anlına yapışmıştı
Tom: sakin ol.. burdayım tamam mı?
Ona sarıldığımda biraz olsun rahatlamıştı ama titriyordu.
Tom: ne gördün?
Rosila: b-bilmiyorum.. ne gördüğümü hatırlayamıyorum..
Hangi sikik herif yapıyorsa işini iyi yapıyordu.
Tom: sakin ol.. ve uyu.
Rosila: uykum gelmiyor.. seni de uyandırdım.. üzgünüm.
Tom: özür dileme ve uyu.
Başını göğsüme yasladım ve uyumasinı bekledim
Uyumayınca da asamı uyuması için hafifçe salladım
Gözleri saniyeler icinde kapanınca söylediği tek sözcükler
Rosila: seni seviyorum..
Dudagımı dudagına bastırdım ve yerini rahat uyuması için düzelttim
Uyumak istesemde uykum gelmediği için beklemeyi tercih ettim
Yanımda ki masadan kitabı aldım ve onu uyandırmamaya dikkat ederek kitabı okumaya başladim
Biraz değişik olabilir üzgünüm ancak bu kadar yapabilirimm umarım güzeldi💚
