40.Bölüm

21 8 9
                                    

ROSİLA'DAN

Gözlerimi açtığımda yine kimse yoktu. 5 gündür tom çok geç veya nadir geliyordu

Kalktım ve saate baktım

Saat 9'du. Yani normalde de tom erken uyanırdı ama bir kaç gündür daha erken uyanıyordu

Kapı açılınca içeri tom girdi.

Rosila: nerdeydin yine?

Tom: odadaydım.

Rosila: neden 5 gündür o odadan çıkmıyorsun. Çok sıkıldım bu durumdan

Yanıma yaklaştı öptü ve yakınlığını kesmedi

Tom: bu aralar müsait olamıyorum.. ama bir daha aksatmamaya çalışacağım.

Rosila: tamam o zama-

Lafım yarıda kalmıştı çünkü midemin aniden bulanmasıyla banyoya koşmuştum.

Kafamı eğip dün yediğim her şeyi kustuktan sonra başımı yavaşça kaldırdım

Tom yüzümü temizlememe yardım etti ve tekrar içeri girdik

Tom: o şekerleri yine fazla mı yedin?

Rosila: hayır. 3 gündür şeker yemiyorum üşüttüm heralde.

Tom: gece üzerine atmazsan olacağı bu.

Rosila: çok sıcak ama.

Tom: bundan sonra kalın giyin. Üzerindekini de çıkar.

Rosila: duş alacağım

Tom: tamam. Sonra kahvaltıya gel. Bekliyorum

Yanağımdan öpüp odadan çıkınca bende duşa girdim

Çıktığımda tom'un dediği gibi kalın giyinmeye çalışmıştım. Aslında malikane çok fazla sıcaktı ama gece üzerimi örtmeyi sevmezdim

 Aslında malikane çok fazla sıcaktı ama gece üzerimi örtmeyi sevmezdim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Üzerime hırkamı da giyindim ve odadan çıktım

Aşağıya kahvaltıya inerken bile hâlâ mide bulantım geçmemişti.

Sanki her an bir yere kusacakmışım gibi hissediyordum ve normal olmadığını biliyordum.

Nadiren midem bulanırdı. Sürekli hasta olan biri değildim. Hasta olsam bile sadece baş ağrılarım veya karın ağrılarım olurdu.

Masaya oturduğumda burnuma gelen koku ile midem daha fazla bulanmıştı

Rosila: şu iğrenç şeyi önümden çeker misiniz? Kokusu iyice midemi bulandırdı.

Önümde ki yumurtayı aldıklarında biraz olsun rahatlamış bir tavırla masaya baktım.

Başımı kaldırınca tom'un garip bakışlarıyla karşılaştım

Rosila: bir şey mi oldu?

Tom: bu soruyu benim sormam gerekmiyor mu?

Rosila: neden?

Tom: uyandığından beri garip davranıyorsun.

Rosila: hastayım biraz. Ondan dolayıdır.

Tom: sen öyle diyorsan.

Önüne dönüp yemeğine devam ederken bende kendimi bir şeyler yemek için zorladım

Tom: bu 2 içinde her hangi bir mektup aldın mı?

Sorduğu soru ile yutkunup başımı kaldırdığımda hayır anlamında salladım

Ona gelen mektuplardan bahs edemezdim.
En azından şimdilik.

Tom: tam 7 gündür her gün düzenli olarak aynı saatlerde mektuplar alıyormuşsun

Rosila: e-evet. Şey.. arkadaşlarım işt-

Tom: bana yalan söylemek zorunda değilsin rosi. Söylesen bile en azından bunu düzgün yap.

En iyisi doğruları söylemekti

Rosila: isminin jared  olduğunu öğrendiğim birinden saçma sapan mektuplar alıyorum.

Tom: jared mi?
















2 gün sonunda bir bölüm gelebildii nasıldı💚💚💚💚

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: 8 hours ago ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BELİRSİZ TAKINTIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin