Anders dan de rest

~ 4 ~

Perspectief Youssef
Ik kan haar niet uit mijn hoofd halen , jaren al.. En nu heeft Yasmina het in 1 klap doorverteld. Ik moet met Selma gaan praten , ik moet haar alles uitleggen van A tot Z. Ik wil van haar mijn vrouw maken , ik wil haar altijd aan mijn zijde hebben. We hebben zo veel gelachen gister en we hadden het zo gezellig. Ik weet nu zeker dat ik van Selma hou. Waarom moest Yasmina door één van haar acties het verpesten? Ik wou het liever zelf vertellen. Pff.
Wat voor zusje heb ik? Ik wil die Yasmina soms echt wurgen.

-

Perspectief Selma
'Selma hbiba (schatje ) , opstaan.' Zei Mama Samira. Ze ging met haar hand over mijn wang.

'Salam sbah el ghair (goedemorgen) Mama Samira. Waar gaan we naartoe dan?' zei ik geïntresseerd.

'Daar kom je straks nog wel achter schat.' zei ze zachtjes. Ze gaf me een kus op mijn voorhoofd en liep de kamer uit.

Ik strek me uit en ga rustig zitten. Ik trek mijn dagelijkse kleding aan en begin met mijn dagelijkse routine.

Ik loop naar de woonkamer en ga aan de eettafel zitten tegenover Youssef en Yasmina.

'Goedemorgen.' zei ik zachtjes.

Yasmina keek mij walgend aan en negeerde mij totaal.

Youssef antwoordde terug.

'Goedemorgen Selma.' zei Youssef.

Ik gunde hem een glimlach en at verder mijn ontbijt op.

'Selma en ik gaan vandaag naar Oom Saïd , hij vroeg als wij langs konden komen. Ik ga julie namelijk iets groots vertellen... Younes wil de hand gaan vragen van Selma. We gaan vandaag naar hem toe zodat Selma hem nog een keer kan zien en dan komt hij volgende week haar hand vragen.' zei ze blij en enthousiast.

Youssef keek met grote ogen naar zijn moeder en was erg geschrokken.

Ik stikte in mijn eten en hoestte hevig. Ik slikte mijn eten door en dronk een slokje water.

'Hbiba gaat het?' Vroeg Mama Samira bezorgd.

'Ja , het gaat.' zei ik zachtjes.

Ik kon moeilijk mijn tranen inhouden maar deed het toch.

'Dat is een erg goed idee van hem.' zei Papa Khalid verrast.

'Maar ik ben pas 16...' zei ik verlegen.

'Ja Selma heeft gelijk.' zei Youssef verbaasd.

'En over een weekje 17. En dan over een jaartje 18. Dus julie gaan eerst verloven en dan trouwen. ' zei Mama Samira blij.

Sorry dat ik het zeg maar dit is de domste idee die Mama Samira ooit uit haar mond heeft gebracht.

'En mijn school dan..?' zei ik zachtjes.

Ik wil Het liefst zeggen tegen hun wt ik voel , maar ik moet beleefd zijn en vriendelijk. Dat is wat ik heel mijn leven heb meegekregen van mijn ouders. Ookal was ik nog erg jong, ik herinner het me nog.
Heb ik geen keus of zo iets? Wie heeft eigenlijk gezegd dat ik met hem wil gaan trouwen en dat ik instem met dit idee?

'Denk daar maar niet aan , Younes heeft een goede baan hij werkt bij Khalid in het bedrijf. Geen zorgen. ' zei ze.

Youssef liep boos weg en smeet met de deur. De ouders van Youssef schrokken van zijn actie.

Hij ging bij de grote achtertuin zitten. Achter ons huis waar we wonen. Daar gaat hij altijd naartoe als hij zich slecht voelt.

'Sorry , ik wil even nadenken.' zei ik verlegen.

Ik liep richting de deur en liet mijn tranen de vrije loop.

Ik zag Youssef op het bankje in de achtertuin zitten met zijn handen in zijn haar. Ik ging naast hem zitten en veegde mijn tranen weg.

'Youssef ik wil niet met hem trouwen.' zei ik met tranen in mijn ogen.

Hij hield mij van beide handen vast.

Ik voelde de kriebels in mijn buik. Hij keek mij zo verliefd aan. Het voelde zo vertrouwd.

'Dat gaat ook niet gebeuren Selma , ik beloof het je.' zei hij.

Ik gaf hem een knuffel en liet mijn tranen stromen langs mijn wangen.

Ik voel me veilig bij hem. En zal me bij niemand anders zo voelen , dat weet ik zeker.

'Moet ik meegaan naar Younes?' zei Youssef.

'Ja alsjeblieft..' zei ik.

'Selma kom we gaan nu!' zei Mama Samira.

'Ik kom er aan!' schreeuwde ik vanuit de achtertuin.

'Kom laten we gaan.' zei Youssef.

We liepen samen naar de voordeur toe waar Mama Samira staat.

Youssef liep een stukje achter me. Zodat het zijn moeder niet opviel dat er iets tussen ons speelt.

'Mama , mag ik mee?' zei Youssef.

'Ehm , oké vooruit dan maar.' zei Mama Samira.

'Ik rijd wel , geef sleutels.' zei Youssef.

Mama Samira gooide de sleutels naar Youssef toe en we liepen de deur uit.

Ik ging automatisch achterin zitten en was helemaal stil.

Youssef startte de auto en zette na een minuutje al wat muziek aan.

We gingen met ze drieen los op de marokkaanse muziek. Het was echt super leuk. Nooit gedacht dat Mama Samira mee zou dansen , ze is echt super grappig.

Het was net zo leuk , en we zijn nu al aangekomen bij het huis van Oom Saïd...

Ik ben zo zenuwachtig , ik weet niet hoe ik het hun moet uitleggen want ik vind Younes helemaal niet leuk. Hij is totaal niet lelijk ofzo , dat is het niet. Maar ik heb gevoelens voor een ander , namelijk Youssef. En ik ben te jong om te gaan trouwen.

Mama Samira belt aan.

De deur gaat open en Oom Saïd groet ons op een aardige manier.

We namen plaats in de woonkamer.

Ik zat naast Mama Samira en Youssef ook naast haar.

'Youssef , we hadden jou niet verwacht! Leuk dat je er bent!' zei Oom Saïd enthousiast.

Younes kwam binnen en keek Youssef scheef aan.

Younes had licht bruine ogen en donkerbruin haar , had een witte blouse aan en een zwarte broek met een Hermes riem.

Daarna keek hij mij aan en gaf mij een knipoog. Pff , ik walg van hem. Ik vind hem niet eens leuk of zo. Klotezooi. Ik ga serieus niet trouwen met hem. Ik ga de liefde van mijn leven Youssef niet laten gaan. Dat ben ik serieus niet van plan. Nooit.

Hij kwam naast mij zitten.

'Jij en Younes moeten een beetje praten samen. Vind je niet Samira?' zei Oom Saïd.

'Ja kom Youssef we gaan even met je oom naar de achtertuin , we laten hun even alleen.' Zei Mama Samira.

Youssef keek mij lang aan en toen naar zijn neef Younes en stond op.

Pff daar was ik dan alleen met Younes in de woonkamer...

Hij hield mijn hand vast en ik voelde me al gauw ongemakkelijk.

Ik trok mijn hand terug.

'Pff Selma toch..' zei Younes zachtjes.

Hij hield zijn hand op mijn wang.

Ik keek hem walgend aan. En duwde zijn hand van mijn wang.

'Younes , we moeten praten.' zei ik.

'Ja dat zeker.' zei hij.

'Ik ben niet van plan om met je te gaan trouwen. Sorry.' zei ik. Ik wendde mijn blik af , en keek naar de grond.

Wordt vervolgd...